Main Logo

Saturday, 18 May 2013

මාක්ස්වාදය හා දැනුම් ගස්


ගුණදාස අමරසේකර මහතාට අනුව එක්තරා ලේඛකයකු කියා ඇත්තේ රුසියාවේ විප්ලවය සිදුවූයේ මාක්ස්වාදයට අනුව නොව එහි ජාතික චින්තනයට (national thought) එකඟව බව ය. රුසියන් විප්ලවය රුසියාවේ ජාතික චින්තනයට එකඟව සිදු වී නම් ඉන් අවුරුදු අසූවක් ගතවීමට පෙර සෝවියට් දේශය කඩාවැටී රුසියාව ඇතුළු විවිධ රාජ්‍ය බිහිවූයේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්නයට ද ජාතික චින්තනය ඇසුරෙන් පිළිතුරු සැපයිය යුතු ය. ජාතික චින්තනය නමැති විසිරුණු අදහසට අනුව එයට පිළිතුරු සැපයිය නො හැකි ය. එමෙන් ම මාක්ස්වාදයට ද එයට පිළිතුරු නැත. චාවේස් කස්ත්‍රෝ ආදී පුද්ගලයන් බිහිවන්නේත් ඒ රටවල ඊනියා සමාජවාදී හෝ මානව හිතවාදී හෝ රාජ්‍ය බිහිවන්නේ කෙසේ ද ආදී ප්‍රශ්නවලටත් ජාතික චින්තන අදහස්වලින් හෝ මාක්ස්වාදයෙන් හෝ පිළිතුරු නො ලැබෙයි.

අප මේ කරුණු සාකච්ඡා කරන්නේ දැනට අවුල් ව ප්‍රචාරය වී ඇති මතිමතාන්තර කිහිපයක් නිරවුල් කරගැනීම සඳහා ය. අනෙක් පැත්තෙන් අපේ ප්‍රවාද ගැන ද පැහැදිලි කිරීමට ඒ උපයෝගී කරගත හැකි ය. පළමුකොට ම මාක්ස්වාදය ගැන කෙටි සටහනක් අවශ්‍ය වෙයි. බටහිර විද්‍යාවේ බටහිර දාර්ශනිකයකු වූ කාල් පොපර් මාක්ස්වාදය හා සිග්මන්ඩ් ෆ්‍රොයිඩ් ඇරඹූ මනෝ විශ්ලේෂණය විද්‍යාව, එනම් බටහිර විද්‍යාව, නොවේ යැයි ප්‍රකාශ කර ඇති නමුත් මෙරට පොපර්වාදීහු ද ඒ බව අමතක කරති. ඔවුහු පොපර් අනුව යමින් ජ්‍යොතිෂය පමණක් බටහිර විද්‍යාව නොවේ යැයි පවසති. මේ කන්න වුවමනා වූ විට කබරගොයා තලගොයා කර ගැනීමකි. මේ ඇතැමුනට අනුව මෑත කාලයේ බටහිර විද්‍යාවේ පහළ වූ දැවැන්තයෝ අයින්ස්ටයින්, ඩාවින්. මාක්ස් හා ෆ්‍රොයිඩ් වෙති. එහෙත් බටහිර විද්‍යාවේ මහා දාර්ශනිකයා ලෙස මෙරට ඇතැමුන්ගේ සැලකිල්ලට පාත්‍රවන පොපර් ඉන් දෙදෙනකු ම ප්‍රතික්‍ෂෙප කරයි.

පොපර් බටහිර විද්‍යාව අනෙක් දැනුම් පද්ධතීන්ගෙන් වෙන්කර ගැනීම සඳහා නිර්ණායකයක් ඉදිරිපත් කළේ ය. ඒ අන් කිසිවක් නොව බටහිර විද්‍යාවේ ප්‍රවාද අසත්‍යකරණයට ලක්කර හැකි බවත් එහෙත් අනෙක් දැනුම් පද්ධතීන්හි ප්‍රවාද හෝ මතවාද හෝ වෙනත් දැනුමක් හෝ එසේ අසත්‍යකරණයට ලක්කිරීමට නොහැකි බවත් ය. පොපර්ගේ අසත්‍යකරණය පිළිබඳ විවේචන බටහිර ම කිහිප දෙනකු අතින් පළ වී ඇත. තමන් එකිනෙකා ප්‍රාඥයන් ලෙස හඳුන්වාගන්නා බොහෝ දෙනා පොපර්ගෙන් ඈතට නො යති. ඔවුන් පොපර්ගේ මත ගැන ද එතරම් හොඳින් අධ්‍යයනය කර නොමැති බව පැහැදිලි ය.

පොපර්ට අනුව බටහිර විද්‍යාවේ ප්‍රවාද සත්‍ය ද අසත්‍ය ද බව දැනගැනීම සඳහා පර්යේෂණ කළ හැකි ය. එහෙත් ඔහු පවසන්නේ මාක්ස්වාදයේ හෝ ජ්‍යොතිෂයේ හෝ දැනුම අසත්‍යකරණයට ලක්කළ නො හැකි බව ය. ඔහුට අනුව යමකුගේ කේන්ද්‍රය බලා ජ්‍යෙතිෂ්ශාස්ත්‍රඥයකු පළකළ අනාවැකියක් ඵල නොදැරුවහෙත් ජ්‍යෙතිෂ්ශාස්ත්‍රඥයා එය ඵල නොදැරුවේ ඇයි ද යන්නට වෙනත් හේතුවක් කියනු ඇත. එබැවින් ජ්‍යොතිෂයේ දැනුම කිසි දිනෙක අසත්‍ය වන්නේ නො වේ. එමෙන් ම මාක්ස්වාදයේ ද අනාවැකි ඵල නොදරන විට මාක්ස්වාදීහු විවිධ හේතු දැක්වීමට ඉදිරිපත් වෙති.

මාක්ස්ගේ මාක්ස්වාදයට අනුව ඊනියා කම්කරු පංති විප්ලවය මුලින් ම සිදුවීමට තිබුණේ බටහිර යුරෝපයේ ඊනියා දියුණු රටවල ය. විශේෂයෙන් ම එංගලන්තයේ ය. එහෙත් එය එසේ සිදුනොවී ය. පසුකාලීන මාක්ස්වාදීහු එසේ සිදුනොවූයේ ඇයි ද යන්න තේරුම් කිරීම සඳහා විවිධ හේතු ඉදිරිපත් කළහ. පොපර්ට අනුව ගොස් මාක්ස්වාදීහු මාක්ස්වාදය අසත්‍යකරණයට ලක් නො කළහ. මාක්ස්වාදීන් දැක්වූ එක් හේතුවක් වූයේ ඊනියා දියුණු රටවල කම්කරු පංතියේ නායකත්වය එක්කෝ බිහි වී නො තිබීම ය. එසේත් නැතහොත් කම්කරු පංතියේ නායකත්වයේ පාවාදීම් ය.

ඊනියා කම්කරු පංති විප්ලවය නොසිදු වූ ඕනෑම රටක මේ කතාව කියා ගැලවී යෑමට මාක්ස්වාදීහු පුරුදු වී සිටිති. ලංකාවේ ද ඊනියා කම්කරු පංති නායකත්වයේ පාවාදීම් ගැන නිතර කියැවෙයි. එහෙත් පාවා නොදුන්නේ යැයි කියන නායකත්වයට ද ඊනියා කම්කරු පංති විප්ලවය සාක්‍ෂාත් කරගැනීමට නොහැකි වී ඇත. එය එසේ වී ඇත්තේ ඇයි දැයි තමන් පාවා දී නැතැයි කියන නායකයෝ තේරුම් කර නො දෙති.

ඊනියා කම්කරු පංති නායකයන් බිහි නොවන්නේ නම් හෝ පාවා දෙන්නේ නම් හෝ මාක්ස්වාදීන් කළ යුත්තේ එසේ වීම තේරුම් ගැනීම සඳහා ප්‍රවාද ඉදිරිපත් කිරීම ය. එහෙත් ඔවුහු එසේ නොකරති. එක්කෝ වත්මන් මාක්ස්වාදීහු නිර්මාණශීලී නො වෙති. නව ප්‍රචාදයක් ඉදිරිපත් කිරීමට නිර්මාණශීලී හැකියාවක් තිබිය යුතු ය. ප්‍රවාදයක් ඉදිරිපත් කිරීම යනු කතන්දරයක් ගෙතීමකි. කතන්දරයක් ගෙතිය හැක්කේ නිර්මාණශීලී පුද්ගලයකුට ය. එපමණක් නො වේ. ප්‍රවාද නිර්මාණය කෙරෙන්නේ යම් චින්තනයක් පදනම් කරගනිමින් යම් සංස්කෘතියකට සාපේක්‍ෂ ව ය.

බොහෝ දෙනාට බටහිරයන් විසින් කියා දෙනු ලබන දැනුම පිළිබඳ දැනුමට අනුව ඇත්තේ එක් දැනුමකි. එය මුළු ලෝකයට ම පොදු ය. ඒ ඒ කාලවල දී භාරතයේ, චීනයේ, ග්‍රීසියේ නැතහොත් වෙනත් රටක දැනුම වර්ධනය වන්නට ඇත. එය නිර්මාණයක් යැයි පොදුවේ ගත්කල බටහිරයෝ නො කියති. ඔවුන්ට අනුව දැනුම සොයා ගැනෙයි. එහෙත් මේ සොයාගැනීම පිළිබඳ විශ්වාසය පොපර්ගේ අසත්‍යකරණ ප්‍රවාදයට එකඟ නො වේ. දැනුම සොයා ගැනෙන්නක් නම් එය අසත්‍ය වන්නේ කෙසේ ද? මිනිස්සු අසත්‍ය දැනුම් ද සොයා ගනිත් ද?

චීනයේ හෝ ග්‍රීසියේ හෝ වර්ධනය වූ දැනුමක් දැන් බටහිර යුරෝපයට ගොස් තිබෙන්නට හැකි ය. බටහිරයන්ට අනුව චීනයෙන් බටහිරට ගිය වෙඩි බෙහෙත් මාලිමා යන්ත්‍රය ආදිය පිළිබඳ දැනුම හා දැන් ඒ සම්බන්ධයෙන් බටහිරයන් සතු දැනුම එකකි. එසේත් නැත්නම් පැරණි දඹදිවෙන් අරාබිය ඔස්සේ බටහිරට ගිය ගණිතය අද බටහිර ඒ සම්බන්ධයෙන් ඇති ගණිතය වෙයි. එහෙත් දඹදිව තිබූ වීජය බටහිර අද ඇති වීජය මෙන් වියුක්ත නොවන බව බටහිරයෝ නො කියති. එසේත් නැතහොත් චීනයෙහි වෙඩි බෙහෙත් පිළිබඳ දැනුම තිබුණමුත් චීන ජාතිකයන් බටහිරයන් මෙන් නොව තුවක්කු නිෂ්පාදනය නොකළ බවත් බටහිරයෝ අපට නො කියති.

ලෝකයේ කිසිම දවසක එකම දැනුමක් පමණක් තිබී නැත. බටහිරයන් කියන ආකාරයට ලෝකයේ ඇත්තේ එක් දැනුම් ගහකි. මේ දැනුම් ගහ විවිධ පුද්ගලයන් අතින් වර්ධනය වෙයි. ඒ පුද්ගලයෝ විවිධ ජාතීන්ට, විවිධ ජනවර්ගවලට හා විවිධ සංස්කෘතීන්ට අයත් වෙති. බටහිරයන්ට අනුව මේ දැනුම් ගහ ලෝකයට ම පොදු ය. බටහිරයන් කියන දේ දොහොත් මුදුන් දී පිලිගැනීමට පුරුදු කෙරී ඇති මෙරට ඊනියා උගතුන්ට අනුව ද ලෝකයේ ඇත්තේ එකම දැනුමකි. ඒ දැනුම අද ලෝකයේ පාසල්වල හා විශ්වවිද්‍යාලවල බෙදා හැරෙයි.

එහෙත් මෙරට සිටින උගතුන්ට මේ දැනුමට කිසිවක් එකතුකිරීමට නොහැකි වී ඇත. එයට හේතුව ලෙස මේ උගතුන් පෙන්වා දෙන්නේ බටහිර රටවල මෙන් පහසුකම් මෙරට නැති බැවින් ඔවුන්ට නව දැනුමක් සොයා ගැනීමට නොහැකි වී ඇති බව ය. එහෙත් අද මෙරටින් ඇමරිකාවට හා වෙනත් බටහිර රටවලට ගොස් විශ්වවිද්‍යාලවල හා වෙනත් පර්යේෂණ ආයතනවල ඊනියා පර්යේෂණ කරන්නෝ වෙති. ඔවුන්ගෙන් ඇතැමෙක් විශ්වවිද්‍යාලවල මහාචාර්යවරු වෙති. අධ්‍යයන අංශවල ප්‍රධානීහු වෙති. එසේත් නැතහොත් පර්යේෂණ ආයතනවල ප්‍රධාන තනතුරු දරති.

එවැන්නන්ට පහසුකම් නැතැයි කිව නො හැකි ය. එහෙත් ඔවුන්ගෙන් බටහිර විද්‍යාවට හෝ වෙනත් බටහිර දැනුමකට වී ඇති සෙත කුමක් ද? ඔවුන් “සොයා ගත්” මූලික දැනුමක් වේ ද? ඔවුන්ගේ ඊනියා පර්යේ’ෂණ කූන් කී ආකාරයෙන් නම් ගැටළු විසඳීමට සීමා වී ඇත. එසේ නම් මේ උගතුන්ට සිදු වී ඇත්තේ කුමක් ද? ඔවුහු බටහිරයන් තරම් දක්‍ෂ නො වෙත් ද? මේ උගතුන්ට මෙවැනි ප්‍රශ්නයක් ඇති බවවත් නො වැටහෙයි. ඒ තරමට නම් ඔවුහු අදක්‍ෂයෝ වෙති. ප්‍රශ්නයකට විසඳුමක් දිය හැක්කේ ප්‍රශ්නයක් ඇති බව වටහාගත් අයකුට ය. මොවුන්ට ප්‍රශ්නයක් ඇති බවවත් නො වැටහෙයි.

මේ බටහිර ගැති, බටහිරයන් විසින් පුහුණු කෙරී ඇති ඊනියා උගතුන්ට නොතේරුණ ද ලෝකයේ බොහෝ දැනුම් ගස් ඇත. මේ දැනුම් ගස් විවිධ ය. ඇපල් ගස් හා පොල් ගස් යනු එකම වර්ගයේ ගස් නො වේ. ලංකාවේ ඇපල් ගස් නො වැවෙයි. ඇතැම් විටෙක කෘත්‍රීම පරිසරයක් මවා ඇපල් ගස් ලංකාවේ වැවීමට හැකියාවක් ඇත. එමෙන් ම කෘත්‍රීම පරිසරයක එංගලන්තයේ පොල් වැවිය හැකි ය. ලන්ඩන් නුවර කිව් උද්‍යානයෙහි කෘත්‍රීම පරිසරයක පොල් ගසක් වවා ඇත. (පේරාදෙණියේ උද්භිද උද්‍යානය නිර්මාණය කර ඇත්තේ කිව් උද්‍යානයේ අනුකරණයක් ලෙස ය.)

අද ලංකාවේ ද දැනුම් ගසට ඇත්තේ ඇපල් ගස පමණකි. මේ ඇපල් ගස් කෘත්‍රිම ව පාසල්වල හා විශ්වවිද්‍යාලවල වැවෙන්නට සලස්වා ඇත. ලෝකයේ ඇති එකම දැනුම් ගස ඇපල් ගස යැයි අපට ඉගැන්වෙයි. මෙරට කෘත්‍රීම ව අවුරුදු දෙසියයකට ආසන්න කාලයක් තිස්සේ ඉංගිරිසින් මුල දී පාසල්වල හා පසුව විශ්වවිද්‍යාලවල ද ඇපල් දැනුම් ගස් වවා ඇති නමුත් ඒවා වඳ පීදෙයි. එහි ගෙඩි හට නො ගනියි. අපි අපේ පාසල්වල හා විශ්වවිද්‍යාලවල පොල් වැවීමට උනන්දුවක් නො ගනිමු.

විවිධ දැනුම් ගස් ඵල දරන්නේ විවිධ පරිසරවල ය. අපට දැනුම නිර්මාණය කළ හැක්කේ අපේ දැනුම් ගසෙහි ය. අපට දැනුම නිර්මාණය කළ හැක්කේ අපේ චින්තනය මත පදනම් ව අපේ සංස්කෘතියට සාපේක්‍ෂව ය. අපට වෙනත් චින්තන මත පදනම් ව වෙනත් සංස්කෘතීන්ට සාපේක්‍ෂව දැනුම නිර්මාණය කළ නො හැකි ය. අපේ උගතුන්ට බටහිර විද්‍යාවෙහි දැනුම, එනම් මූලික දැනුම නිර්මාණය කළ නොහැක්කේ අපේ උගතුන්ට බටහිර චින්තනය නොමැති බැවිනි. ඔවුන් බටහිර ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි නොමැති වා පමණක් නො වේ. ඔවුහු බටහිර යුදෙවු ග්‍රීක සංස්කෘතියෙහි ද නො වෙති.

අපට බටහිර දැනුමට යමක් එකතු කිරීමට අප ඒ චින්තනයෙහි ජීවත්විය යුතු ය. අපේ නිර්මාණශීලීත්වය මතුවන්නේ අපේ සංස්කෘතියට සාපේක්‍ෂව ය. දැනුම් නිර්මාණය සඳහා නිර්මාණශීලීත්වය තිබීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නො වේ. අප ඒ සඳහා අපේ චින්තනය පදනම් කරගත යුතු ය. මෙරට සිටින මාක්ස්වාදීන් ඉතා වැඩි දෙනකුට නිර්මාණශීලීත්වය යන්න ම නොතේරෙයි. ඔවුහු අංක එකේ අනුකාරකයෝ වෙති. ඔවුන්ට මාක්ස්ගේ ලෙනින්ගේ ට්‍රොට්ස්කිගේ වචන ඒ ඒ ගුරුකුලය අනුව දේව භාෂිත වෙයි.

ඔවුන් මේ සම්බන්ධයෙන් වඩාත් ම යොදාගන්නා වචනය ගැලැප්පීම ය. මාක්ස්වාදය මෙරටට ගලප්පන්නේ කෙසේ ද යන්න ඇතැමුන්ගේ සාකච්ඡාවට භාජනය වෙයි. ඇතැමුනට ඒ පිලිබඳවවත් හෝඩුවාවක් නැත. ඒ අයට ගැලැප්පීම යන්න ම මාක්ස්වාදය විකෘත කිරීමකි. ගැලැප්පීම යන්න එතරම් තේරුමක් ගෙන දෙන වචනයක් නො වේ. ගුණදාස අමරසේකර මහතාට අනුව මෙරට ජාතික චින්තනයෙහි දර්ශනය මාක්ස්වාදය ය. ඔහු අබුද්දස්ස යුගයක් කෘතිය පළකළ කාලයෙහි සිට අද දක්වා ම ඒ අදහස දරයි. ඔහුට ද අවශ්‍ය එක්තරා ආකාරයක ගැලැප්පීමකි. ඔහු එයට සහවාසය යන නම යොදාගනියි.
(13/05/08)

නලින් ද සිල්වා

ජාතික ව්‍යාපාරයට වැඩක්

පරිසර දුෂණයත් දේශපාලණයේ ඇති දුෂණයත් අපි දකින ආකාරයට හුදෙක් අකුසල් ක්‍රියාය. බරහිරුන් කරන්නේ මේ අකුසල් හැකි තරම් මිනිසුන්ට නොපෙනෙනෙසේ හැංඟීමය. නමුත් කෙතරම් හැංඟුවත් පව් පලදෙනවාමය. ඒ නිසා පව් නැති කිරීමට මිස පව් හැංඟීමට යාම ඵලක් නැත. පසුගියදා බංගලාදේශයේ ඇඟළුම් කම්හලක් කඩා වැටී මිනිසුන් සිය ගණනක් මිය ඇදිනි. එහි ඇඳුම් මැසුනේ ඇමරිකාවේ පරිභෝජනය සඳහාය. නමුත් බොහෝවිට ඇමරිකාව මේ මිය ගිය ඇත්තන්ගේ පවුල්වලට සහණාදාරයක් නොදෙනු ඇත. ඒ බැරි නිසා නොව එය පුරුද්දක් කර නොගත යුතුයැයි ඔවුන් සිතන නිසාය. මෙසේ ඇමරිකාවේ වෙලඳපලට එන ඇඳුම් සියල්ලක්ම එහි විකිනෙන්නේ නැත. මන්ද විලාසිතා නිතර වෙනස් වෙන බැවිනි. විකුණාගත නොහැකි ඇඳුම් ඉවත් කිරීම ඇමරිකාවේ වියදම් අධික පරිසර දූෂණය වැඩි ක්‍රියාවලියකි. ඒ නිසා ඔවුන් කරන්නේ ඒවා පොට්ටනි ගසා බරට අනුව අප්‍රිකාවට යැවීමය. අවසානයේ මේ නිමි ඇඳුම් නවතින්නේ අප්‍රිකාවේ කසල ගොඩ වලය. එහි සිදුවන පරිසර දුෂණය පවකි. බංගලාදේශයේ කම්කරුවන්ට අඩු පඩි ගෙවීම පවකි. රටින් පිට සිදුවෙන නිසා ඇමරිකානුවන් බොහෝ දෙනෙකු තමන් පව් සිදු කර ගන්නා බවවත් නොදනිති. ඒ හැරත් මේ සියලු පව් බටහිර දැනුම පාවිච්චි කර අපෙන් වසං කර ඇත. බරහිරුන් අපට උගන්වා ඇත්තේ මේ අකුසල් ක්‍රියා ආර්ථිකයේ ස්වභාවික සිදුවීම් ලෙස සැලකීමටය. නමුත් එය එසේ අර්ථ දැක්වීම පව් හැංඟීමක් පමණි.
බටහිර සිදුවන විවිධාකාර දුෂණ අප නොදකින්නේ ඔවුන් මේ ආකාරයට සූක්‍ෂම ලෙස තම පාප ක්‍රියාවන් හංඟන බැවිනි. අපි ඔවුන් පසු පස වසරක පණහක් පමණ පිටුපසින් සිටින නිසා අපි තවමත් ඔවුන්ගේ පව් හංඟන කලාව හරි හැටි ඉගෙන ගෙන නැත. උගත් පාඩම් කොමිසමක් ඇමරිකානුවන් කලානම් එය තමන්ට අවාසි සහගත විදිහට පවත්වා ගන්නේ නැත. නමුත් අපි ඔවුන්ගේ ඊනියා කලාව නොදන්නා නිසා ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ මහා පරිමාණ දුෂණ හංඟාගෙන අපේ කුඩා පරිමාණ දුෂණවලට ඇඟිලි දික් කරන්නට හැකිවී ඇත. එපමණක් නොවේ අපේ කුඩා පරිමාණ දුෂණ මහා දුෂණ ලෙස දකින්නටද අපට උගන්වා ඇත. අද අප රටේ දේශපාලණ ක්‍ෂේත්‍රයේ සිදුවන ක්‍රියාවන් මහා දුෂණලෙස දකින එක් හේතුවක් එයය. දේශපාලණ ක්‍ෂේත්‍රයේ දුෂණ ඇත. අපි ඒ නැති කල යුතුය. නමුත් ඒවා හැංඟිය යුතු නොවේ.
ආණ්ඩුවට කැමති වුවත් අකමැති වුවත් බහුතරයක් සිංහල බෞද්ධයින්ගේ දේශපාළන චින්තනයෙන් ජාතිකත්වය තවමත් ගිලිහී නැත. ඒ නිසා මේ ආණ්ඩුව නෙරපා විදේශ බල වලට අවශ්‍ය ජාතික විරෝධී ආණ්ඩුවක් පිහිටුවොත් ඒ අණ්ඩුව මීටත් වඩා දූෂිත ආකාරයට පවත්වාගෙන යාමට සිදුවනු ඇත. මන්ද එවැනි ආණ්ඩුවක පැවැත්ම සඳහා ජාතික ව්‍යාපාරය මැඩ පවත්වා ගන්නට සිදුවන නිසාය. නමුත් විජාතික ආණ්ඩුවක් මීට වඩා කාර්යක්‍ෂම ලෙස තම දුෂණය වසං කරනු ඇත නමුත් ඒ අපේ විසඳුම නොවේ. අපට අවශ්‍ය මේ ආණ්ඩුවේ දුෂණය නවතා දමන්නේ කෙසේද යන්නය. මේ අණ්ඩුව බලයට ගෙන ආ ජාතික ව්‍යාපාරයට ඒ ගැන කල හැක්කේ කුමක්ද?
ජාතික ව්‍යාපාරය දේශපාලණ සංවිධානයක් තබා සංවිධාණයක්වත් නොවේ. එහි විවිධ මත නිර්මාණය කරන්නෝ වෙති. විවිධ නියමුවෝ වෙති. විවිධ මත දරන අනුගාමිකයෝ වෙති. ඊනියා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ආණ්ඩු ක්‍රමයට අනුව අවසානයේ ගත් කල මේ සැම දෙනාම ඡන්ද දායකයෝය. ඒ ක්‍රමය තුල ජාතික ව්‍යාපාරය යනු ජාතිකත්වය මත පිහිටා තම ඡන්දය පාවිච්චි කරන මිනිසුන් සමූහයක් පමණි. ආණ්ඩුවේ දූෂිත බවට එරෙහිව ඒ මිනිසුන්ට කල හැක්කේ ආණ්ඩුවට විරුද්ධව ඡන්දය පාවිච්චි කිරීමය. එය කළ හැක්කේ මැතිවරණයකදීය. ඒ නිසා පාර්ලිමේන්තු ආණ්ඩු ක්‍රමය තුල රජයේ දුෂණය නතර කර ගන්නා ලෙස ඊට දැනෙන බලපෑමක් කිරීමට අද රජයට පක්‍ෂ ඡන්ද දායකයින්ටවත් විපක්‍ෂ ඡන්ද දායකයින්ටවත් අවකාශයක් නැත. ආණ්ඩුවේ ඇතුලතින්ද එය කෙරෙන බවක් නොපෙනේ. ඒ ගැන පුදුම විය යුතු නැත්තේ රජයට සම්බන්ධ මැති ඇමති වරුන් සහ නිළධාරීන් බොහොමයකට ජාතිකත්වයක් නැති බැවිනි. මේ නිසා පක්‍ෂ විපක්‍ෂ සියලු ඡන්ද දායකයින්ට තම අභිමතාර්ථ ඉටු කර ගැනීම සඳහා ඊලඟ ඡන්ද විමසුම එන තෙක් බලා සිටිනවා හැරෙන්නට වෙන කල හැකි දෙයක් නැත. එසේ නම් ඊලඟ ඡන්ද විමසුමේදී ජාතික ව්‍යාපාරයේ කාර්ය භාරය කුමක් විය යුතුද?
මී ලඟට එන ඡන්ද විමසුමේදී පමණක් නොව තව ඡන්ද විමසුම් ගණනාවක් යන තෙක් රටේ දේශපාලණ බෙදීම සිදුවනු ඇත්තේ දූෂණය සම්බන්ධයෙන් නොව ජාතිකත්වය මතය. මෙරට රාජ්‍ය බලය විදේශ බලවේග වලට මුහුණදීමට හැකි තරම් ශක්තිමත් වනතාක් කල් එය එසේ විය යුතුය. මේ වනවිට බටහිරුන් තම රටවල ශක්තිමත් රාජ්‍යයන් ගොඩනඟාගෙන ඇත. ඒ රාජ්‍යයන්ට විදේශ බලවේග වලට බලපෑම් කල නොහැක. බටහිර රටවල බෝම්බ පිපිර වීම මඟින් ත්‍රස්තවාදීන්ට කළ හැක්කේ බටහිරුන් කෙරෙහි ඔවුන්ගේ ඇති වෛරය ප්‍රකාශ කිරීමට පමණි. ඒ හරහා ඒ රටවල කෙරෙන විජාතික දේශපාලණයක් නැත. බටහිරුන්ට ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ක්‍රියා නිසා ඇත්තේ ජීවිත හා දේපළ ආරක්‍ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්ණයකි. ඒ හැරෙන්නට ඔවුන්ට තම ස්වෛරීය බව පිළිබඳ ප්‍රශ්ණයක් පැන නැගෙන්නේ නැත. ඒ නිසා බටහිර රටවල ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශණයත් අපට තිබූ ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්ණයත් එකම නොවේ. අපි ඒ දෙකම එක යැයි කියන්නට යෑමෙන් කරන්නේ බටහිරුන්ට කොලේ වසා ගැසීමට ඉඩක් ලබා දීම පමණි. දෙමළ ත්‍රස්තවාදය පරාජය කිරීමට පෙරත් පසුත් අදත් ජාතික ව්‍යාපාරයට එරෙහිව ක්‍රියා කෙරෙන විජාතික බලවේග ඇත. චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුව සමයේ සිට මෙරට ක්‍රියාත්මක වුනු එන්ජීඕ කණ්ඩායම්, මෙරටට විටින් විට පැමිණ බලය පෙන්වා ගිය විදේශ ඇමතිවරු එදා උත්සාහ කලේත් අද ඇමරිකාව හා ඉන්දියාව එක්සත් ජාතීන්ගේ සම්මේලණය හරහා උත්සාහ කරන්නේත් මෙරට ජාතික ව්‍යාපාරය ආම්බන් කිරීමට කිරීමය. බටහිරුන් එසේ කරන්නේ ජාතික ව්‍යාපාරය විරුද්ධව සිටින්නේ ඔවුන්ට මිස මෙරට සුලු ජාතීන්ට නොවන බව දන්නා නිසාය. මේ බලවේග සැමදා නොවපතිනු ඇත. නමුත් ඒ පවතිනතාක් කල් ඉදිරි මැතිවරණ හා ජනාධිපතිවරණ වලදී රටේ දේශපාලණ බෙදීම සිදුවිය යුත්තේ ජාතික හා විජාතික ව්‍යාපාර අතරය. ජාතික ව්‍යාපාරයේ වගකීම එය එසේ වන බවට වග බලා ගැනීමය.
රටේ බහුතරයක් සිංහලුන්ගේ දේශපාලණය තවමත් ජාතිකත්වය මත පදනම්ව පවතී. ඒ නිසා ඉදිරි මැති-ජානාධිපතිවරණ වලදී දේශප්‍රේමී ජනතාව තමන්වෙත නම්මවා ගැනීමට විජාතික බලවේග උත්සාහ කරනු ඇත. ඒ එසේ නොකර ඡන්දයක් දිනිය නොහැකි නිසාය. සමහරක් විජාතික බලවේග වඩාත්ම ජාතිකත්වයක් ඇත්තේ තමන්ට යැයි කියනු ඇත. තව කොටසක් රාජ්‍යයට එරෙහිව පවත්නා විදේශ බලවේග නැතැයි කියමින් විවාදය වෙනතකට යොමු කරනු ඇත. මේ සියලු කතන්දර වල පොදුබවක් ඇත. ඒ සියල්ලක්ම ගෙතී ඇත්තේ ජාතික පිලේ සිටින ඡන්ද දායකයින් තම පිලට ඇද ගැනීම සඳහාය. ඔවුන් එසේ කරනු ඇත්තේ තමන්ට ජාතිකත්වයක් ඇති බව පෙන්වමිනි. ජාතික ව්‍යාපාරය මෙසේ ජාතික වෙස් මුහුණු දමා ගෙන පැමිණෙන විජාතික බලවේග වල වෙස් මුහුණු ගැලවිය යුතුය. ඉදිරි මැති-ජානාධිපතිවරණ වලදී ජාතික ව්‍යාපාරයේ මූලික වගකීම විය යුත්තේ ජාතිකත්වයක් ඇති රජයක් බිහි කර ගැනීමය. ඒ සඳහා ජාතික ව්‍යාපාරය සෘජුවම මැදිවී තමන් වෙත ඡන්දය ඉල්ලමින් පැමිණෙන දේශපාලකයින්ට ජාතිකත්වය මත පදනම්ව චරිත සහතිකදී ඔවුන් පාර්ලිමේන්තු යවනවාද නොයවනවාද යැයි තීරණය කල යුතුය. අවසානයේ ජාතික ව්‍යාපරයෙන් හොඳ චරිත සහතිකයක් නොමැතිව රටේ දේශපාලණ බලයක් ලබා ගත නොහැකි තත්වයක් රටේ දේශපාලණ ක්‍ෂේත්‍රය තුල ඇති කර ගත යුතුය.
මෙතෙක් කල් ජාතික ව්‍යාපාරය සටන් කලේ මෙරට ආණ්ඩු බලය ලබා ගැනීමටය. නමුත් අද පාර්ළිමේන්තුවේ සිටින මැති ඇමති වරුන්ගෙන් ජාතිකත්වයක් ඇති අය සිටිනවානම් ඒ අතලොස්සක් පමණි. ඒ නිසා ඉදිරියේදී ජාතික ව්‍යාපාරයේ සටන හුදෙක් ආණ්ඩු බලය ලබා ගැනීමට පමණක් නොව ජාතිකත්වයක් ඇති පාර්ලිමේන්තුවක් බිහි කර ගැනීම දක්වා වර්ධණය කර ගත යුතුය. හැකි නම් ජාතිකත්වයක් ඇති පළමු පෙලේ නිළධාරී මණ්ඩළයක් ඇති කර ගැනීම දක්වාම සටන දිගු කර ගත යුතුය. එවැනි පුද්ගලයින්ගෙන් සමන්විත ආණ්ඩුවක දුෂණය අවම වෙතැයි අපේක්‍ෂා කල හැකිය. ඉන් පාර්ලිමේන්තුව තුල ආණ්ඩුවේ බලයද වැඩි වනු ඇත. ආණ්ඩු මූලික වශයෙන් දුෂිත වෙන්නේ බලය රැක ගැනීම අරභයා කටයුතු කිරීම නිසා වක්‍රාකාරයෙන්ද ඒ හරහා ආණ්ඩුවේ දුෂණය අවම කර ගත හැකිය. වඩා වැදගත් ලෙස ඒ හරහා ජාතික ව්‍යාපාරයත් රාජ්‍ය බලයත් අතර අන්නෝන්‍ය සම්බන්ධකමක් ගොඩ නැඟෙනු ඇත. අද මූලික ප්‍රශණය වී ඇත්තේ රජයත් ජාතික ව්‍යාපාරයත් අතර තිබිය යුතු මේ අන්නෝන්‍ය සම්බන්ධකම ගිලිහී තිබීමය.


ජානක වංශපුර

Wednesday, 15 May 2013

එල් සැල්වදෝරය නාථ දෙවියන් පිළිගනියි


අපේ ප්‍රශ්නය වනුයේ මාක්ස්වාදය කිසිම රටක මුල් බැස නොගත්තේ ඇයි ද යන්න ය. එමෙන් ම කිසිම රටක මාක්ස් අනාවැකි පළකළ ආකාරයට කොමියුනිස්ට් ක්‍රමයක් ඇතිවීම තබා සමාජවාදී ක්‍රමයක්වත් ඇති නොවූයේ ඇයි ද යන්න ය. ඊනියා රුසියන් විප්ලවය මාක්ස්ගේ ක්‍රමයේ විප්ලවයක්වත් මාක්ස්වාදයේ ජයග්‍රහණයක්වත් නොව රුසියන් ජාතික චින්තනයේ ජයග්‍රහණයක් බවට එක් ලේඛකයකු පළකර ඇති අදහස ද ඒ සමග අපේ සාකච්ඡාවට භාජනය විය. 1917 දී රුසියාවේ සිදුවූයේ එරට ජාතික චින්තනය ජයග්‍රහණය කිරීමක් නම් සෝවියට් දේශය කඩාවටෙීමෙන් පසුව බිහිවූ රුසියාව කුමක ජයග්‍රහණයක් ද යන්න ඒ සමග මතුවෙයි. එයත් සෝවියට් දේශය බිහිවීමත් යන දෙක ම ඊනියා රුසියන් ජාතික චින්තනයේ ජයග්‍රහණ විය නො හැකි ය.

මේ ප්‍රශ්න සමග සම්බන්ධයක් නැතැයි ඇතැමකු සිතිය හැකි නමුත් ආසියාවේ අප්‍රිකාවේ පමණක් නොව ලතින් ඇමරිකාව යැයි බටහිරයන් අතින් හැඳින්වෙන දකුණු අමරිකාවේ ද බටහිර විද්‍යාව මුල් බැසගෙන නැත්තේ ඇයි ද යන ප්‍රශ්න ද අපට ඒ සමග ඇසිය හැකි ය. එමෙන් ම අවශ්‍ය නම් දඹදිවෙන් බුදුසමය තුරන්වද්දී ලංකාවේ බුදුසමය මුල් බැස ගත්තේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්නය ද ඒ සමග ඇසිය හැකි ය. එමෙන් ම ආසියාවේ රටවල පිලිපීනයේ හැරෙන්නට කිතුදහම පැතිරී නොගියේ ඇයි ද යන ප්‍රශ්නයත් වර්තමානයෙහි දකුණු කොරියාවේ කිතු දහම පැතිර යන්නේ කෙසේ ද යන ප්‍රශ්නයත් ඇසිය හැකි ය.

මේ සියල්ලට ම ඇත්තේ එක් පිළිතුරකි. ඒ යා දෙක නොරත රත සමග පෑහීමක් නැත යන්න ය. අද බටහිර යුරෝපයේ හා උතුරු අමෙරිකාවේත් ඕස්ටේ‍ර්ලියාව වැනි රටවලත් චින්තනය ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය ය. එහෙත් ආසියාවේ චින්තන එය නො වේ. දකුණු ඇමරිකාවේ චින්තනය කතෝලික චින්තනය වෙයි. නැගෙනහිර යුරෝපයේ චින්තනය ග්‍රීක් ඕතොඩොක්ස් චින්තනය වෙයි. බටහිර විද්‍යාව ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය පදනම් කරගනිමින් බිහි වී ඇත. බටහිර විද්‍යාව බටහිර යුරෝපයේ උතුරු ඇමරිකාවේ හා ඕස්ටේ‍ර්ලියාව වැනි ඉංගිරිසින්ගේ දෙවැනි වාසභූමිවල මුල් බැසගෙන ඇත. එහෙත් අනෙක් රටවල බටහිර විද්‍යාව මුල් බැස ගෙන නැත.

ඊශ්‍රායලයේ හා නැගෙනහිර යුරෝපයේ චින්තන පිළිවෙළින් යුදෙවු චින්තනය හා ග්‍රීක ඕතොඩොක්ස් චින්තනය වෙයි. ඒ රටවල බටහිර විද්‍යාව මුළුමනින් ම මුල් බැසගෙන නැති නමුත් ඒ චින්තන හා ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය අතර ඇති නෑ සබඳකම් නිසා බටහිර විද්‍යාවේ හා ගණිතයේ ඇති යම් යම් ධාරා ඒ රටවල දකින්නට ඇත. ලෝකයේ ජීවත්වන මිනිසුන් අතුරෙන් වඩාත්ම වියුක්ත ව සිතිය හැකි අය වනුයේ නැගෙනහිර යුරෝපයේ ජීවත්වන යුදෙවුවන් ය. ඔවුන්ගේ චින්තනය යුදෙවු චින්තනයේ හා ග්‍රීක ඕතොඩොක්ස් චින්තනයේ සංකලනයකි.

බටහිර ගණිතය බටහිර දැනුමෙහි වඩාත් ම වියුක්ත දැනුම් පද්ධතිය වෙයි. අද ලෝකයේ දක්‍ෂතම බටහිර ගණිතඥයන් ඇත්තේ රුසියාව ඇතුළු නැගෙනිර යුරෝපයෙහි ය. බොහෝ විට උතුරු ඇමරිකාවෙහි හා බටහිර යුරෝපයෙහි ජීවත්වන ද’ක්‍ෂතම බටහිර ගණිතඥයන්ගේ සම්භවය නැගෙනහිර යුරෝපයෙහි ය. ඔවුහු එම රටවලට නැගෙනහිර යුරෝපීය රටවලින් සංක්‍රමණය වුවෝ වෙති. වඩාත් ම දක්‍ෂ බටහිර ෙසෙද්ධාන්තික භෞතික විද්‍යාඥයෝ හා බටහිර දාර්ශනිකයෝ බටහිර යුරෝපයේ නැගෙනහිරට වූ රටවල් වන ඕස්ට්‍රියාව (සුප්‍රසිද්ධ වියනා කවය නම් දාර්ශනිකයන්ගේ කවය ඕස්ට්‍රියාවෙහි අගනුවර වූ වියනා නගරය ආශ්‍රිත ව බිහිවිය.) හා ජර්මනිය ජන්මභූමි කොට ඇත්තෝ වෙති.

මෙහි දී දක්‍ෂ යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ උසස් පෙළ පරීක්‍ෂණයෙන් ඒ සාමාර්ථ තුනක් ලබාගැනීම හෝ උපාධි පරීක්‍ෂණයෙන් ප්‍රථම පංතියේ සාමාර්ථයක් ලබාගැනීම හෝ නො වේ. චීනය, ඉන්දියාව හා ලංකාව වැනි රටවල සිසුහු බටහිර දැනුම සම්බන්ධ විභාගවලින් ඉතා ඉහළින් සමර්ථ වෙති. එහෙත් ඔවුහු බටහිර දැනුම නිර්මාණයෙහි දක්‍ෂයෝ නො වෙති. දක්‍ෂයා යනුවෙන් මෙහි දී හැඳින්වෙන්නේ දැනුම නිර්මාණය කිරීමෙහි ලා දක්‍ෂයෙකි.

උතුරු ඇමරිකාවට ගිය ද අපේ සිසුහු ඉතා ඉහළින් විභාග සමත් වෙති. එහෙත් ඔවුන්ට බටහිර දැනුමෙහි කේන්ද්‍රයෙහි දැනුම නිර්මාණය කළ හැකි නො වේ. මේ බව විශ්වවිද්‍යාලවල උගන්වන ඇමරිකානුවෝ ද දනිති. ඔවුන්ගේ නිරක්‍ෂණය වී ඇත්තේ ඉන්දිය හා චීන සිසුන් විභාගවලින් ඉහළින් සමත්වන නමුත් පර්යේෂණයෙහි ලා දක්‍ෂයන් නොවන බව ය. මෙය ලංකාවෙන් ඇමරිකාවට යන සිසුන් සම්බන්ධයෙන් ද වලංගු ය.

මෙයින් අදහස් වන්නේ අපේ සිසුන්ට ආචාර්ය උපාධි ලබාගැනීමේ අවහිරයක් ඇති වන බව නො වේ. බොහෝ විට ආචාර්ය උපාධියක් සඳහා කෙරෙනුයේ අදාළ ක්‍ෂෙත්‍රයෙහි පරිධියෙහි ඇති ගැටළුවක් විසඳීම ය. විභාගවලින් සමත්වීමේ හැකියාවක් ඇති සිසුන්ට එය විශාල ගැටළුවක් නො වේ. එහෙත් බටහිර දැනුම් ක්‍ෂෙත්‍රවල කේන්ද්‍රයෙහි නව සංකල්පයක්, නව ප්‍රවාදයක් නිර්මාණය කිරීමෙහි ලා ආසියාතික සිසුහු දක්‍ෂතාවක් නො පෙන්වති. මේ කරුණ මා අවබෝධ කරගත්තේ අවුරුදු හතළිස් පහකට පමණ පෙර පශ්චාත් උපාධියක් ලබාගැනීමට එංගලන්තයට ගිය අවස්ථාවෙහි ය. එහෙත් එයට හේතුව මට ලැබුණේ ඉන් අවුරුදු පහළොවකට පමණ පසු චින්තනය යන සංකල්පය නිර්මාණය කිරීමෙන් පසුව ය.

සාධාරණ වශයෙන් ගත්කල අපට දැනුම නිර්මාණය කළ හැක්කේ අපේ චින්තනයෙහි මිස වෙනත් ජාතීන්ගේ ජනවර්ගවල චින්තනයන්හි නො වේ. කලාතුරකින් මෙයට විරුද්ධව ගොස් කිහිප දෙනකු වෙනත් චින්තනයක දැනුම නිර්මාණය කරනු දැකිය හැකි ය. එහෙත් පසුගිය අවුරුදු සීයක පමණ කාලයෙහි ඉන්දියාවේ නොබෙල් ත්‍යාග ලාභීන් සංඛ්‍යාව හා යුදෙවු නොබෙල් ත්‍යාගලාභී සංඛ්‍යාව සංසන්දනය කිරීමෙන් මේ පිළිබඳ අවබෝධයක් ලබාගත හැකි ය. ඒ සංඛ්‍යාවන් වෙනුවට ත්‍යාගලාභීන් ජනගහණයේ ප්‍රතිශත ලෙස ගැනීමෙන් මෙම කරුණ තව දුරටත් අනාවරණය වනු ඇත.

මේ සම්බන්ධයෙන් කිවයුතු වැදගත් කරුණක් වෙයි. කිසිම සිංහලයකුට නොබෙල් ත්‍යාගයක් ලැබී නොමැතිවා පමණක් නො වේ. මෙරට විද්‍යාඥයන් යැයි කියාගන්නා අය මහත් ඉහළින් සලකන ලංඩනයේ රාජකීය සංගමයේ අධිසාමාජිකත්වය ලබාගැනීමට හැකි වී තිබෙන්නේ එකම එක සිංහලයකුට පමණකි. ඔහු ද සිංහල බෞද්ධයෙක් නො වේ. එමෙන් ම එය ෙසෙද්ධාන්තිකව නව සංකල්පයක් හෝ ප්‍රවාදයක් ඉදිරිපත් කිරීමෙන් නොව කුරුළු උණ සම්බන්ධ වෛරසය පරීක්‍ෂණාගාරයේ දී හඳුනා ගැනීමෙන් ලබාගත්තකි. ලංකාවේ බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාලය පිහිටුවනු ලැබුයේ 1870 වසරෙහි දී ය. එයට පළමුව ද බටහිර විද්‍යාව එංගලන්තයට ගොස් ඉගෙන ගත් අය ලංකාවේ වූහ. එහෙත් අවුරුදු එකසිය පනහක පමණ කාලයක් තිස්සේ බටහිර විද්‍යාව ඉගැන්වීමෙන් හා ඉගෙනීමෙන් අප ලබා ඇති ප්‍රතිඵලය එබඳු ය.

ලංකාවේ බටහිර විද්‍යාඥයන් පසුගිය අවුරුදු එකසිය පනහක පමණ කාලයක ලෝකයට දී ඇති බටහිර විද්‍යාත්මක දැනුම කුමක් ද? මේ ප්‍රශ්නයට දිය හැකි පිළිතුරක් ඇත. එහෙත් එය ඊනියා බටහිර විද්‍යාත්මක ක්‍රමය අනුගමනය කිරීමෙන් දෙන ලද්දක් නො වේ. නිදන්ගත වකුගඩු රෝගය නමින් හැඳින්වෙන රෝගයට හේතුව කුමක් දැයි මෑතක් වන තුරුම බටහිර විද්‍යාවට හා බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට ප්‍රශ්නයක් විය. එයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික් බව අප දැනගත්තේ ආධ්‍යාත්මික ව මනුෂ්‍ය නොවන ප්‍රාණීන්ගෙනි. එය බටහිර විද්‍යාව අනුව ද විශාල සම්භාවිතාවක් සහිත ව පෙන්වීමට කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ පර්යේෂකයෝ සමත් වූහ.

එහෙත් එසේ පෙන්වීමට මෙරට විද්‍යාඥයන් යැයි කියන්නවුන්ගෙන් ලුබුණේ මල් පොකුරු නොව ගල්මුල් ය. අද ද නිදන්ගත වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික් බව පිළිගැනීමට මෙරට ඊනියා විද්‍යාඥයන් පමණක් නොව ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ වැනි ඊනියා විද්‍යාත්මක සමාජවාදයක් ගැන කතාකරන පක්‍ෂ ද අකමැති වෙයි. මේ ඊනියා විද්‍යාඥයන්ගේ අකමැත්තටත් වඩා ආසනික් විරෝධය එසේ තිබිය දී පසුගිය දා දකුණු ඇමරිකාවේ කොස්ටාරිකාවේ පැවති සම්මන්ත්‍රණයකට සහභාගි වීමේ අවස්ථාව කැලණිය කණ්ඩායමේ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන දිසානායක මහතාට ලැබිණි.

දකුණු ඇමරිකාවේ උක් වගාකරන රටවල ද ගොවීන් අතර වකුගඩු රෝගය පැතිරී ගොස් ඇත. ඒ කලාපයේ උක් වගාකරන රටවල් අතුරෙන් වකුගඩු රෝගය පැතිරී ගොස් නැත්තේ කෘෂි රසායන භාවිතා නොකරන කියුබාවේ පමණ ය. කොස්ටාරිකාවේ පැවති සම්මන්ත්‍රණයට සහභාගි වූ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන මහතා ලංකාවේ නිදන්ගත වකගඩු රෝගයට හේතු කෘෂි රසායන භාවිතය නිසා එකතුවන ආසනික්, කිවුල් ජලය හා පස බව අනාවරණය කර ඇත.

ඉන්පසු ඒ අනුව තවදුරටත් පර්යේෂණ කළ දකුණු ඇමරිකාවේ එල් සැල්වදෝරය නම් රටේ විද්‍යාඥයන් ආසනික් කතාව තහවුරු කරගෙන ඇත. එපමණක් නොව ඒ සම්බන්ධයෙන් දැනට සති කිහිපයකට පෙර එල් සැල්වදෝරයෙහි පැවති සම්මන්ත්‍රණයකට සහභාගි වූ කැලණිය කණ්ඩායමේ වෛද්‍ය චන්න ජයසුමන හා විශේෂඥ වෛද්‍ය කුමුදු දහනායක මහතා ඉදිරියේ එරට විද්‍යාඥයන් ආසනික් පිළිබඳ දැනුම ඔවුන්ට ලබාදීම පිළිබඳ ව ශ්‍රී ලංකාවට ස්තුති කර ඇත.

මා මේ කරුණ සඳහන් කරන්නේ අප දැනුම නිර්මාණය කිරීමේ දී ගතයුතු මග පිළිබඳ අවබෝධයක් ලබා දීමට ය. අපේ මග ආධ්‍යාත්මික වෙයි. එසේ ලබාගන්නා දැනුම අපට සෙසු ලෝකයට ද ලබාදිය හැකි ය. එහෙත් මෙරට විද්‍යාඥයන් යැයි කියා ගන්නා අය එසේ දැනුම ලබාගැනීමට අකුල් හෙළති. ඔවුන්ට ඊනියා විද්‍යාත්මක ක්‍රමයෙන් බාහිරව දැනුමක් නැත. එහෙත් ඒ ක්‍රමය ඇසුරෙන් ඔවුන් නිර්මාණය කරන්නා වූ දැනුමක් ද නැත. ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි නොමැති මෙරට විද්‍යාඥයන් යැයි කියාගන්නා අයට බටහිර විද්‍යාවෙහි වැදගත් දැනුමක් නිර්මාණය කළ නො හැකි ය. ඔවුන්ට කළ හැක්කේ නාථ දෙවියන් හා විපස්සක දෙවියන් ගැන තකතීරු ප්‍රශ්න ඇසීම පමණකි.

මෙරට එකල වැව් හා දාගැබ් තැණුනේ කෙසේ ද යන්නට අපට දැන් පිළිතුරක් වෙයි. අපේ පැරුන්නන් බොහෝ විට දැනුම ලබාගෙන ඇත්තේ, එනම් දැනුම නිර්මාණය කර ඇත්තේ, ආධ්‍යාත්මික ව ය. අද අප අපේ ප්‍රවාද තනන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන් ම අපට ඒ ආධ්‍යාත්මක ශක්තිය නොමැති බැවිනි. අප කළ යුත්තේ වැඩි වැඩියෙන් ඒ ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය ලබාගැනීමට කටයුතු කිරීම ය.

අපි ආසියාවේ ඓශ්චර්ය වීමටත් මෙරට ආසියාවේ දැනුම් කේන්ද්‍රය බවට පත්වීමටත් උත්සාහ කරමු. අපට එය කළ හැකි ය. එහෙත් එය කළ හැක්කේ බටහිර විද්‍යාවේ අගු පිලේ වැතිර පරිධියේ ඊනියා පර්යේෂණ කිරීමෙන්වත් තොරතුරු තා’ක්‍ෂණය පසුපස යෑමෙන්වත් නො වේ. අප ගත යුතු මග පැහැදිලි ය. එහෙත් බටහිර අධ්‍යාපනයෙන් බිහිකර ඇති පුස්සෝ අපට ඒ මග ගැනීමට අකුල් හෙළති.
(13/05/15)

නලින් ද සිල්වා

Western Science, Astrology and Arsenic – III


What the gravitational physicists did after Maxwell was to introduce the concept of gravitational field in order to explain or understand how a particle exerts a gravitational force on any other particle wherever in the universe the two particles may be. However, it is a so called explanation as nobody understands what is meant by an explanation in this case. In this regard I would like to mention what I “learnt” from my Chemistry teacher in the fourth form (grade 10). He wanted the students to define an acid. When we could not define an acid to his satisfaction, he asked us to explain definition. Needless to say the fourteen year olds could not come up with an answer and then he in his inimitable style he said define explanation! With these questions he consciously or unconsciously exposed the inadequacy of linear thinking definitions etc., and introduced at least me to cyclic thinking (chakreeya chinthanaya) many years later.

Of course one could say that in the case of gravitational force it is a physical force but in the case of astrology it could be said that the grahayas influence even the mental state of bipedal hominids, and it is necessary to explain this phenomenon. As it is said at present there are physical, biological and mental states associated with the bipedal hominids, and some others would say these states are associated not only with bipedal hominids but with all animals whether with no feet two feet, four feet, or poly feet (apa, depa, sivupa or bahupa). When one could “demonstrate” that physical, biological and mental states are interconnected as in the case of say psycho somatic phenomena, one could come out with a “theory” or an “explanation” of how the grahayas influence the mental states of bipedal hominids. It could be through some ‘field”, say an astrological field exerted by the grahayas including Rahu and Kethu that are points of intersection of the paths of the sun and the moon relative to the earth. It could even be theorized that in general the points of intersection of the paths of sun and any planet or of the paths of any two planets or of the paths of the moon and any planet relative to the earth influence the bipedal hominids but they are negligible!

It is unfair if one wants to experience the astrological field in order to believe it or understand it or whatever, as to my knowledge nobody except that lecturer at the University of Kelaniya has experienced the gravitational field. Also it could be said a grahaya has many properties such as astrological, gravitational electromagnetic etc., and that some grahayas such as Rahu and Kethu exert only fields but not gravitational or electromagnetic fields. In the case of Sun it is believed in Newtonian Physics that it exerts gravitational as well as electromagnetic influences through relevant field and it may be that there are other fields such as astrological fields not recognized by the western scientists. The recognition by the western scientists need not be the sole criterion for us to accept, believe or whatever and we do not have to be guided by their dominant knowledge imposed on us. All theories western or otherwise are mere stories constructed in a certain chinthanaya relative to a culture. Merely because a theory is not accepted or believed in one culture it does not follow that the other cultures also should discard the theory.

There is a western scientific church or mafia and it is the high priests or the leaders of the mafia who decide which theory is to be accepted or rejected. As has been shown by Feyerabend this church is more dominant than the Catholic Church in medieval Europe, and they would not listen to alternative theories or explanations constructed even within the western culture. In the case of the Catholic Church the Pope was prepared to listen to Galileo and gave the latter a fair trial. The Pope did not object to Galileo believing that the earth went round the sun, but he wanted the latter to demonstrate it if he were to teach it to the general public. Galileo could not demonstrate that the earth went round the sun and the pope had no alternative but to imprison Galileo and keep him away from the public.

The present day high priests of the western scientific church do not have the power to imprison people but they debar theories and other knowledge not acceptable to them reaching the public through their so called learned societies and “internationally recognized” journals. Now if one were to ask who has the power to recognize these “internationally recognized journals” the answer is it is the internationally recognized people and societies. Thus it is a case of one recognizing oneself through societies and other instruments that have been empowered to do so by none other than the political powers of the particular culture. The Royal Society of London has been recognized by a Royal Charter and our own National Academy of Science has obtained its charter from the Parliament of Sri Lanka, though its Fellows have not produced anything original enough to be recognized by the “international community”. In this regard it has to be mentioned that when the University of Kelaniya group that studied the Chronic Kidney Disease unidentified etiology CKDu came out with Arsenic as the main cause of the disease, the National Academy of Science went so low as to reproduce cartoons that vilified me in their official website.

The irony is that the scientists in El Salvador have recognized that Arsenic is the cause of their Kidney Disease , and recently invited Drs. Channa Jayasumana and Kumudu Dahanayake to their country and thanked Sri Lanka for the information, knowledge or whatever on Arsenic that have been conveyed to them and other South American countries at a seminar held in another South American country by Dr. Jayasumana the most unwanted person the University of Kelaniya that attempts to deny him a postgraduate degree using so called University Autonomy throwing the work he has done during the last two and half years to the Kelani Ganga. In essence El Salvador has recognized Natha deviyan and Vipassaka deviyan when the imitators in Sri Lanka of high priests of the western scientific Church and its Cardinals and Pope refuse to do so. The Kelaniya Arsenic group holds a media conference today to inform the public more details of the El Salvador recognition.

The western scientific church did not recognize the work done by Rupert Sheldrake on what are known as Morphological fields. In essence what he says is that “past forms and behaviour of organisms influence present organisms through direct immaterial connections across time and space”. For example a crystal formed say for the first time at the University of Kelaniya with difficulties would influence the formation of a similar crystal in a University or research institute in El Salvador and it would be done much easily. This is what has happened in connection to Arsenic in Agro Chemicals with reference to the Kidney Disease. It could be said that the Arsenic experiments done at the University of Kelaniya for the first time have created a morphological field across space and time or space - time.In the South American countries cane farmers are affected by the Arsenic present in the Agro chemicals.

The high priests of the western scientific church object to research on Homeopathy. They do not recognize Homeopathy as a so called science or a technology and when some researchers in France about twenty five years ago were able to get a paper on Homeopathy principle based on dilution in the Nature the high priests of western science and medicine intervened and the editor of Nature had no alternative but to withdraw the published paper under pressure! That is the freedom of expression in the western scientific church and the high priests do not give even the freedom to believe that was not denied to Galileo by the Pope. (To be continued)

(13/05/15)

Nalin De Silva

Tuesday, 14 May 2013

Observation, Measurement and Theory

Scientific theories (pravāda) are stories created to explain observations. Theories are created by making some observations and measurements, and making a mathematical model which generalizes the measurements. The model can then be used to predict (approximately) future observations and measurements within a limited problem domain. But what we are measuring and how it relates to the model is not always clear. It is interesting to study the sequence of activities which goes on to convert an observation into a measurement and from there to a theory.

Classification and logic

Classification is a natural function performed by the human mind. A child learns to classify before learning to speak or count. Classification of what we observe into concepts is based on a conventional agreement between observers. There is nothing inherent in what is being observed that classifies itself. When two observers agree that there is a chair in front of them, they are agreeing based on what they see or touch. They agree that what is being observed has certain properties in terms of dimensions, shape and feel, which allows it to be classified as an instance of the concept ‘chair’. The chair concept is an abstraction where possibly infinite number of ‘irrelevant’ micro (eg. its chemical composition) and macro (eg. its smell or color) properties are discarded to support practical classification.

The properties mentioned above (dimensions, color, shape, etc) are perceptions (sannā) and formations (sankāra), which exist only in the mind. For example, color is created in the mind of the observer, and depends on the observer’s range of visible light as well as the range of light being reflected by the observed object. It is not an inherent property of the object. We know that a colorblind person perceives color differently - but we consider that a distortion only because there are more people who perceive color ‘normally’. The perception of color in other species of animals is different. Even within one species, there is no direct correlation between the properties in the individual observers’ minds other than the agreement that they are observing the same properties. No one with normal mental powers can communicate the color they are observing (without referring to other concepts), so that another person can verify they are ‘seeing’ the same color the same way.

While classification may happen naturally in individuals, if we try to discuss and formalize classifications, we do that using logic. Logic is a set of rules created to allow individuals to reason individually but arrive at the same conclusion. When observers agree on classifications or properties, they are defining conventional logical truths. When two observers agree that they are observing a chair, they are agreeing that the statement “this is a chair” is true. Truth in this context is logical truth, and is nothing more than a concept which denotes a conventional agreement (sammuti) that a statement is in accordance with fact. We will go in circles if we try to define what fact is, but we all have a feel for what truth is. Similarly, ‘false’ in a logical context would mean that a statement is not in accordance with fact.

When two observers agree “this is a chair” to be true, one may logically may imply that they are agreeing that the statement “this is not a chair” is false. However on deeper analysis, this is not clear-cut, and it depends on the system of logic being used. For someone growing up thinking according to Aristotle’s two-valued logic, “this is not a chair” will naturally be false if “this is a chair” is true. But for someone thinking according to Buddhist Chathuskotika (four-valued) logic, both “this is a chair” and “this is not a chair” can be true. Both can also be false - a possibility which was exemplified by king Devanampiyatissa 2000 years ago, when he was asked the question “Is there anyone who is neither your relative nor non-relative”. His answer was “Yes, there is myself”, and according to Chathuskotika logic “I am neither a relative nor a non-relative” is perfectly valid, although it is not valid according to Aristotle’s logic.

In yet another system of logic, Jaina Syāvāda, a statement can be of seven ‘truth’ values:
Syād-asti—"in some ways it is"
Syād-nāsti—"in some ways it is not"
Syād-asti-nāsti—"in some ways it is and it is not"
Syād-asti-avaktavyaḥ—"in some ways it is and it is indescribable"
Syād-nāsti-avaktavyaḥ—"in some ways it is not and it is indescribable"
Syād-asti-nāsti-avaktavyaḥ—"in some ways it is, it is not and it is indescribable"
Syād-avaktavyaḥ—"in some ways it is indescribable"

If we rely on this English translation (there are other possibilities), the first three values are similar to values in Chathuskotika. However it is important to note that these expressions seem to explicitly indicate the conventional nature of logical truths. A Jain observer might say “in some ways this is a chair” or “perhaps this is a chair” rather than “this is a chair”.
The last four expressions are also interesting. They include the concept of being “indescribable”. In Buddhism we talk about concepts such as Nibbāna which can not be logically explained or understood (athakkāvachara). May be the “undescribable” is an attempt to include such concepts into logic. Or it may be a further division of the Chathuskotika value “it neither true nor false”. In any case I will not try to reduce the Jaina logic to Chathuskotika.

Counting and natural numbers

Let us next consider counting, which can be considered a precursor of measurement. A child learns to count items which are classified into concepts. Counting chairs first involves classifying observed items into chairs and non-chairs. In that sense counting can have a tenuous relationship to what is being observed. However we have to keep in mind that what we are counting are instances of concepts, classified in our mind according to some logic. We are not directly counting anything ‘out there’. We can also count purely mental creations which are unrelated to observations.

Many cultures have, probably independently, created natural numbers (represented by the symbols 1, 2, 3, 4..) to support counting. If you look at the numbers 1, 2 and 3 we use today (known as hindu numbers), one can see the possibility that they originated from one vertical line, two horizontal lines and three horizontal lines respectively (I , = , ), and evolved to ease the effort of writing. Natural numbers can be seen as a further abstraction that can represent instances of any countable concept.

It is easy to count chairs. But how do we count objects which are both chairs and not chairs? It would be interesting to see whether there was any historical attempt to include such observations in counting. Is one chair and one “chair and non chair” two chairs or one chair? One possibility which preserves the consistency of Chathuskotika is that it is both one chair and two chairs.

This is not without practical application - particularly in the area of computing. Digital computing uses boolean logic (which has its origins in Aristotle’s logic), and uses the concepts of bits for counting and by extension higher-level mathematics. A bit can only have the values 1 or 0 (which can be interpreted as true and false). So two bits have possible values of 00, 01, 10 and 11. They can represent numbers and hence used for counting, for example the above combinations can represent zero chairs, 1 chair, 2 chairs and 3 chairs. However with digital computing the two bits can only be in one of the above states.

Quantum computing (which is still mostly in the theoretical stage) uses the concept of a qubit. A qubit can be in a ‘superposition’ of both 1 and 0 state at the same time. Two qubits which are ‘entangled’ can be in any combination of the four states described before. One can see the parallel with “both one chair and two chairs”, but we have to note that it is still only using the first three possibilities of Chathuskotika. I am not sure if the fourth state of Chathuskotika can be applied in counting at all - maybe there is some parallel to complex numbers. Looking into the future, quantum computing can theoretically solve mathematical problems which are intractable with digital computing. It may be an area of study which comes naturally to cultures conversant with Chathuskotika.

Counting to Measuring

While counting arose from the need to quantify observed objects, measurement probably arose from the need to quantify concepts which can not be directly counted, such as distance, length and time. Such concepts can be quantified only relative to other quantities, which lead to the creation of accepted standard quantities against which others are compared. Measurement in its basic form is an attempt to count the number of standard quantities to which a particular quantity can be considered equivalent. When we measure the distance between two cities in meters, we are counting the number of the standard units (a meter is defined by a piece of metal stored in a museum Paris) to which it can be considered equivalent.

The need also arose to quantify ratios encountered in geometry. However this can also be seen as a comparison lengths, without referring to a standard.To deal with not being able to count perfect ‘wholes’ when making measurements and calculating ratios, mathematicians have created rational numbers and real numbers.

It can be argued that counting and measuring are the only mathematical operations which have a somewhat direct relationship with observation. All other mathematical operations and rules exist only in human minds, and were created to support models able to generalize past observations and measurements, and predict future observations and measurements. The operations and rules themselves have no direct relationship to the observation.

Measurement to Theory, Modelling and Induction

As mentioned before, when we measure the distance between two cities, we are counting the number of the standard units to which it can be considered equivalent.This assumption of equivalency as well as the concept of distance are creations of the mind, and not something inherent in the observation. However it will allow us to calculate approximately, for example, how long it takes us to travel between the two cities. So how do we take that leap?

This involves creating a theory. We create a theory that if a person takes s seconds to travel 1 meter, it will take d x s seconds to travel between the cities (d being the distance). Note that to arrive at this theory and it’s mathematical model, we already use the abstract concepts of time and distance, as well as higher-level mathematical rules and operations,which are purely creations of the mind.

We have also used another logical process, induction. Induction is the process by which we generalize and predict the time taken to travel any number of meters using the measured time taken to travel one meter. We can verify the theory by measuring the time taken to travel various distances, and checking their consistency with the induced value. However we have to note that a theory can never be proven correct by a limited number of verifications - it might prove to be wrong the next time we measure. In a strict sense, theories can only be disproven, and never proven.

Limits of theory

We have seen how theories depend on measurement and measurement on counting, and counting on classification and abstraction of observations. While less-abstract theories can be applied to specific problems, abstraction allows us to create theories which are useful in a wider problem domain, albeit a limited one. As you increase the level of abstraction, it may become applicable in wider domains. But as abstraction removes from consideration properties which are considered irrelevant for a particular set of problems, the theories developed on that abstraction have a high chance of being invalid in situations where those properties are relevant.

Thus, most theories are not universal, although they may claim to be. This limitation is relevant not only in the basic western sciences of physics and chemistry, but in medicine, economics or psychology. We now know of the limitations of Netwton’s theory of gravitation, which have been shown to be inapplicable in some astronomical and quantum domains, although it was originally called the Universal Theory Of Gravity. Considering the higher-level ‘sciences’, history is littered with cases of ‘solutions’ which worked in one country being applied in others with disastrous consequences. This is normally due to the theory behind the solution not taking into account factors which are irrelevant in the first country but very much relevant in the second country. The Kidney disease in Sri Lanka, which was found to be due to the use of fertilizers and insecticides containing Arsenic, is an example of such a scenario.

Correlation and Causation

Another important limit of theories is that while they can explain correlations between properties, they do not necessarily explain causation. While someone may say a force applied on a body causes an acceleration, the model of Newton’s second law, F=ma, does not imply any such causal relationship. One can equally say that acceleration causes the force. While this may look like a moot point in a simple scenario, the lack of causal models in theories become important in areas such as economics and medicine.

Finding correlations between observed properties lead scientists to develop many theories which are wrongly presented or interpreted as having causal relationships. Whether it is about smoking causing lung cancer, or red wine reducing the risk of heart disease, correlations can be made or lost depending on the population being observed. When correlations are found between two properties, they can be due to other common factors rather than one causing the other. Birds singing in the morning can be correlated to flowers blooming. However a theory about that correlation should not imply one causes the other, ignoring the common factor which is Sunlight. In more complicated and long-term scenarios with many factors, it becomes harder to prove or disprove causal relationships purely through observations. Historically many theories have presented correlations incorrectly as causal relationships. On the other hand, many studies have exonerated unhealthy products due to the inability to prove they cause diseases.

A Theory of Everything

We hear of attempts by physicists to come up with a Theory Of Everything which explains observations in all domains. This assumes that there is a level of abstraction which generalizes sufficiently to allow mathematical modelling of all domains, but takes into consideration all properties relevant to observations in all domains. So far such a level of abstraction remains elusive, and it is not known whether such a level of abstraction is possible.

There is also an assumption that properties discarded as irrelevant for such a theory of everything are emergent properties which are dependent on the ones considered relevant (and therefore can be derived). However, with complex systems it remains unproven that higher level properties can be completely modelled as the sum-of-parts. While it is easy to model a neuron, it is not possible yet to completely model a human brain which consists of billions of neurons.

It is important to consider what it really means even if such a theory of everything is created. It should not be considered as an explanation of everything, it merely shows apparent (ie. created in the human mind) yet useful relationships between observable properties.

There are many things which will be knowingly not included in a Theory Of Everything presented by physicists. Needless to say, it will not include anything which is athakkāvachara or beyond the system of logic underlying the model. We also have to consider whether there are properties which are not known to be observable. Physicists would say that such properties will be considered only if they affect observable properties. String theory, for example, assumes the existence of dimensions of space which are not (at least for now and not by a normal mind) observable, but are needed to model some observable properties. So the theory will only be ‘everything’ relative to the observations of a human (directly or via machines) - and not relative to other possible forms of life which may observe properties which we are not aware of.

Most importantly, does the Theory of Everything explain the mind? The answer would be a resounding no unless we consider mind is nothing more than a chemical activity or process in the brain. Regardless, the hypothesis that a mind which contains a theory can be explained by the theory itself assumes that the mind itself is an observation. Then who is the observer?


Manjuka Soysa

පළාත් සභා හා උතුරේ ඡන්දය

උතුරු පළාත් සභා මැතිවරණය සැප්තැම්බරයේ දී පැවැත්වෙනු ඇති බව ජනාධිපතිතුමා ප්‍රකාශකර ඇත. අනෙක් පළාත් සභා මැතිවරණ පවත්වා තිබිය දී උතුරු පළාතේ පමණක් පළාත් සභා මැතිවරණය නොපැවැත්වීම දෙමළ ජාතිවාදීන්ට හා ඔවුන් පිටුපස හැමදාමත් සිටි බටහිරයන්ට හා ඉන්දියාවට වඳුරන්ට ඉණිමං බැඳීමක් විය. එහෙත් අප අපේ රට සම්බන්ධයෙන් තීරණ ගත යුත්තේ බටහිර රටවල් හා ඉන්දියාව දෙස බලා නො වේ. අපේ රටේ ස්වෛරීභාවය, ආරක්‍ෂාව, භෞමික අඛණ්ඩතාව, ඒකීය භාවය (එක්සේසත් බව) ආදිය එහි දී වැදගත් වෙයි. ඉහත සඳහන් කරුණක් හෝ කරුණු කිහිපයක් නිසා හෝ උතුරු පළාතේ පළාත් සභා මැතිවරණය නොපැවැත්විය යුතු යැයි අපට වැටහේ නම් අප ඒ අනුව අදාළ මැතිවරණය නොපැවැත්විය යුතු ය. එහෙත් අපේ තීරණය යුක්තියුක්ත කිරීමට අපට හැකි විය යුතු ය.

පළාත් සභා අහෝසි කරනු දැකීම මගේ අභිප්‍රාය වෙයි. එයට ප්‍රධාන හේතුව පළාත් සභා මෙරට ඇති ප්‍රශ්නයකට විසඳුමක් නො වීම ය. පළාත් සභා ඇතිකරනු ලැබුයේ ඉන්දියාවේ අවශ්‍යතාවට ය. එය දෙමළ ජනයාට ඇතැයි කියන ප්‍රශ්නවලට ඊනියා විසඳුමක් ලෙස ඉන්දියාව විසින් බලයෙන් පටවන ලද්දේ එංගලන්තයේ හා ඇමරිකාවේ ආශිර්වාදය හා අනුග්‍රහය යටතේ ය. එහෙත් මෙරට ඇති ප්‍රශ්නය අන් කිසිවක් නොව ඉංගිරිසි හා ලන්දේසි යටත්විජිත යුගවල දී සිංහල බෞද්ධයන්ට සිදු වූ අසාධාරණකම් ය. මේ අසාධාරණකම්වලට තවමත් විසඳුම් ලැබී නැත. සිංහල බෞද්ධයෝ තවමත් අසාධාරණකම්වලට ලක්වෙති. මෙයට යම් ප්‍රමාණයකට වගකිව යුත්තෝ සිංහල බෞද්ධයන්ගේ ඊනියා නායකයෝ ය. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය මෙරට විශේෂිත සංස්කෘතිය බවට තවමත් පිළිගැනී නැත. අවුරුදු දෙදහසකට වැඩි කාලයක් තිස්සේ මෙරට ජනතාවගේ සංස්කෘතිය සිංහල බෞද්ධ විය. මෙරට ජනතාවගේ ජීවන රටාව සිංහල බුද්ධාගම විසින් සකස් කෙරිණි. මෙරට ජනතාවගේ චින්තනය, අවශ්‍ය නම් ජාතික චින්තනය, සිංහල බෞද්ධ චින්තනය විය. දැනුම ද ඇතුළත් වූ සංස්කෘතිය ගොඩනැගෙන්නේ යම් චින්තනයක ය. එයින් අදහස් වන්නේ චින්තනය යන්න මූල හේතුවවත්, චින්තනය වෙනස් නොවන බවක්වත් නො වේ. චක්‍රීය චින්තනයක මූල හේතු නැත. අනිත්‍ය ගැන කියැවෙන සංස්කෘතියක නිත්‍ය චින්තනයක් තිබිය නො හැකි ය.

ඇතැම් සිංහල බෞද්ධයන් ම, ඇතැම් භික්‍ෂූන් වහන්සේ ම, සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට මෙරට හිමිවිය යුතු සුවිශේෂ තත්ත්වය අහිමිකිරීමට කටයුතු කරනු දැක්ම කණගාටුදායක ය. ඊනියා සර්ව ආගමික සංකල්පය මගින් සිදුවන්නේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට හිමිවිය යුතු විශේෂ තත්ත්වය අහිමි කිරීම ය. මෙරට බහු සංස්කෘතික රටක් වන්නේ කිනම් අර්ථයකින් ද? ඕනෑම රටක සංස්කෘතීන් එකකට වඩා තිබිය හැකි මුත් ඒ සෑම රටකම අධිපතිවාදී සංස්කෘතියක් හෝ විශේෂිත සංස්කෘතියක් හෝ පවතී. එහෙත් ලංකාව බහු සංස්කෘතික රටක් ලෙස හැඳින්වෙන්නේ මෙරට සෑම සංස්කෘතියක් ම සමාන ය යන අර්ථයකිනි. සර්ව ආගමික භික්‍ෂූන්වහන්ස්ලා ද සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට හිමි විශේෂත්වය නැතිකරති. අප පළමු කොට ම මෙරට විශේෂිත සංස්කෘතිය සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය බව පිළිගැනීමට සැලැස්විය යුතු ය. අපේ ප්‍රශ්නය වී ඇත්තේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට හිමි තැන නො ලැබීම ය. මෙරට චින්තනය අන්කිසිවක් නොව සිංහල බෞද්ධ චින්තනය බව විශ්වවිද්‍යාලවල සිටින බටහිර ගැති නිවට පුස්සන්ට කියා දිය යුතු ය. මේ පුස්සෝ ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය ලොවේ ම අධිපතිවාදී චින්තනය බව පිළිගනිති. දැනුම හා සංස්කෘතිය සම්බන්ධයෙන් ගත්කල මේ පුහු නිවටයෝ වෙනත් කිසිම සංස්කෘතියකට හෝ චින්තනයකට හෝ ඉඩක් නො දෙති. එහෙත් බටහිර විද්‍යාව ප්‍රධාන බටහිර දැනුම පට්ටපල් බොරුවක් බව පෙන්වූ විට ඔවුන්ට එයට විරුද්ධව කීමට දෙයක් නැත. ඔවුහු දිගට ම නිවටකම නිසා ම පට්ටපල් බොරුවේ ගැලී සිටිති.

මෙරට දෙමළ ජනයාට දෙමළ වීම නිසා ම පමණක් වූ අසාධාරණයක් නොමැති බව පෙන්වා දශක දෙකකට වැඩි ය. එහෙත් ජාතික ව්‍යාපාරයේ බොහෝ දෙනාට ඒ ගැන වැටහීමක් නැත. සිංහල භාෂාව මෙරට ඈත අතීතයේ සිට රාජ්‍ය භාෂාව විය. එසේ නොවූයේ ඉංගිරිසින්ගේ කාලයේ පමණ ය. රාජ්‍ය භාෂාව යන සංකල්පය අද අරුතින් නිර්වචනය කර නැති වුවත් මෙරට රාජ්‍ය කටයුතු කෙරී ඇත්තේ සිංහලෙනි. ඒ බව දිවයින පුරා විසිරී ඇති සෙල්ලිපිවලින් පැහැදිලි වෙයි. මෙරට ඇති දෙමළ සෙල්ලිපි සංඛ්‍යාව කෙතෙක් ද? ඒ දෙමළ සෙල්ලිපි ද ඇත්තේ දෙමළ වෙළෙන්දන්ගේ ප්‍රයෝජනය සඳහා ය. මෙරට කිසිම දිනෙක දෙමළ රාජ්‍ය භාෂාව වි නැත. එසේ වී ඇත්නම් ඒ බව ඔප්පුකරන මෙන් මෙරට සිටින වීරයන් වීමට දඟලන පුස්සන් වූ කසිකබල් ඉතිහාසඥයන්ට අභියෝග කරමු. පෘතුගීසීන් හා සංකිලි අතර වූ ගිවිසුම ද ඇත්තේ සිංහල හා පෘතුගීසි භාෂාවලින් මිස දෙමළ භාෂාවෙන් නොවන බව ගාමිණී ඊරියගොල්ල මහතා පෙන්වා දී ඇත. 1956 දී සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව වීම නිසා ඉංගිරිසි නොදත් දෙමළ ජනයාට වූ අවාසියක් නැත. ඒ දෙමළ ජනයා යම් පිරිසක්වත් ඉංගිරිසියට වඩා සිංහල දත් බැවින් ඔවුන්ට අත්වූයේ වාසියකි. සිංහල රාජ්‍ය භාෂාව වීම නිසා අවාසියක් වී නම් ඒ ඉංගිරිසි දත් එහෙත් සිංහල නොදත් ප්‍රභූ දෙමළ වෙල්ලාලයන්ට පමණකි. මෙරට 1931 සිට සිදු වී ඇත්තේ සර්වජන ඡන්දය ලැබීමත් සමග ඉංගිරිසි දත් දෙමළ වෙල්ලාලයනගේ වරප්‍රසාද අඩුවීම ය. ඒ වරප්‍රසාද අඩුවීම දෙමළ වෙල්ලායෝ හා ඉංගිරිසිහු සාමාන්‍ය දෙමළ ජනයාට වූ අසාධාරණයක් ලෙස ප්‍රචාරය කළහ. දෙමළ ජනයාට නිදහසෙන් පසුව සිදුවිණි යැයි කියන අසාධාරණකම්වල මුල ඇත්තේ එතැන ය. පළාත් සභා ගෙන ආවේ දෙමළ ජනයාට නැති ප්‍රශ්නයකට විසඳුම් සෙවීමට ය. එහි බලාපොරොත්තුව මුළු රටේ ම නායකයන් වීමට සිටි දෙමළ වෙල්ලාලයන්ට අඩුම තරමෙන් උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත්වල නායකකම් ලබා දී පසුව ඒ පළාත් වෙන ම රාජ්‍යයක් ලෙස ප්‍රකාශ කිරීම ය.

දෙමළ වෙල්ලාලයන්ට සාකච්ඡා හා ගිවිසුම් මගින් කරගැනීමට නොහැකි වූ දේ කිරීමට බටහිර්යෝ හා ඉන්දියාව දෙමළ ත්‍රස්තවාදය යොදාගත්හ. දහනවවැනි සියවසේ සිට ඉංගිරිසින්ගේ අනුග්‍රහයෙන් ඇති දෙමළ ජාතිවාදයට අවසානයේ දී දෙමළ ත්‍රස්තවාදය පිහිට කරගැනීමට සිදු විය. එහෙත් දෙමළ ත්‍රස්තවාදය අවුරුදු තිහක සටනකින් පසු පරාජයට පත්විය. අද දෙමළ ත්‍රස්තවාදය නැත. එහෙත් දෙමළ ජාතිවාදය ඇත. එයට පොහොර දමමින් එය රැකගන්නේ බටහිර රටවල් හා ඉන්දියාව ය. විසුරුණු දෙමළ ජනතාව බටහිරයන්ගේ ආයුධයක් පමණ ය. දෙමළ ජාතිවාදයට ලංකාවේ තනිව ම ගත්කල ඉඩක් නැත. බටහිරයන් හා ඉන්දියාව එය ක්‍රියාත්මක කරන්නේ දෙමළ ජාතික සංධානය, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන, පුහු විශ්වවිද්‍යාල කථිකාචාර්යවරුන් (විශේෂයෙන් ම එතරම් ඉහළ පංති සාමාර්ථ නැති අය හා විවිධ ඊනියා පර්යේෂණවල යෙදී තරමක් වයස්ගත වූ පසු කථිකාචාර්යකම් ලබාගෙන ශාස්ත්‍ර පීඨවල සේවය කරන පුස්සන්), එ ජා ප, කසිකබල් මාක්ස්වාදී පක්‍ෂ ආදිය මගින් ය. ඔවුන් මොන තරම් දැඟළුවත් මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා හා ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ මහතා සිටිනා තෙක් දෙමළ ත්‍රස්තවාදයට ඉඩක් නැත. මේ ආණ්ඩුව බලයට පත්වූයේ සිංහල, ප්‍රධාන වශයෙන් ම සිංහල බෞද්ධ ඡන්දවලිනි. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා ඒ ඡන්ද පදනම නැතිකරගනු ඇතැයි සිතිය නො හැකි ය.

අද තත්වය පසුගිය අවුරුදු තිහට වඩා වෙනස් ය. ඇතැම් ජාතිකවාදීන් ඒ බව අවබෝධ කරගෙන නැත. අද බටහිරයන්ට අවශ්‍ය තමන්ට අවනත නොවූ මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා කෙසේ නමුත් දංගෙඩියට යැවීම ය. ඔවුන් ජෙනීවා සමුළු ආදිය යොදාගන්නේ ඒ සඳහා ය. ඒ මහතා ඡන්දයෙන් පරාජය කර හෝ වෙනත් ක්‍රමයකින් හෝ දංගෙඩියට යැවීමට ඔවුහු උත්සාහ කරති. කිනම් අඩුපාඩුකම් මැද වුව ද මේ ආණ්ඩුව රැකගැනීම අද වැදගත් වන්නේ එසේ නොවුනහොත් බටහිරයන්ගේ හා ඉන්දියාවේ අනුග්‍රහය ඇතිව මෙරට ඊළමක් පිහිටුවන බැවිනි. රනිල් වික්‍රමසිංහ ඒ සඳහා දත කට මැදගෙන සිටියි. දෙමළ ජනතාව පමණක් නොව මුස්ලිම් ජනතාව ද මෙරට සැබෑ පූවැසියන් කරගැනීමේ අවශ්‍යතාව ඇත. ඔවුන් ඉන්දියාවේ හෝ අරාබියේ හෝ පුරවැසියන් නොවන බව ඔවුන්ට අවබෝධවන අයුරින් ජාතිකවාදීන් කටයුතු කළ යුතු ය. පසුගිය දා මම නැගෙනහිර පළාතේ දින කිහිපයක් ගතකෙළෙමි. ඇතැම් මුස්ලිමුන් කාත්තන්කුඩිය ඉඳිගස් ද සහිත පුංචි අරාබියක් කරගැනීමට උත්සාහ කරනු දුටුවෙමි. මෙරට රෝමානු කතෝලිකයෝ අද වන විට සිංහල කතෝලිකයන් බවට පත්වී සිටිති. මෙරට මුස්ලිමුන් අරාබි මුස්ලිමුන් නොව හෙළ මුස්ලිමුන් බවට පත්කර ගැනීමට අප උත්සාහ කළ යුතු ය. එහෙත් ඒ සඳහා පළාත් සභා අවශ්‍ය නො වේ. කුමාරතුංග මුනිදාස මහතාගේ අදහසක් සුළුවෙන් වෙනස්කර හෙළ බොදුනුවන්, හෙළ කිතුණුවන්, හෙළ හින්දූන් හා හෙළ මුස්ලිමුන් (ඉස්ලාමිකයන්) වීමට අපි උත්සාහ ගනිමු.

අද හැකිනම් කළයුත්තේ පළාත් සභා අහෝසි කිරීම ය. දහතුන්වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය නීත්‍යානුකූල නොවන බව හිටපු ශ්‍රෙෂ්ඨාධිකරණ විනිශ්චයකාරතුමකු වූ අභාවප්‍රාප්ත රාජා වනසුන්දර මහතා පෙන්වා දී ඇත. ඒ කෙසේ වෙතත් පළාත් සභා අහෝසිකිරීමට තවමත් වාතාවරණය සකස් වී නැත්නම් අද කළ යුත්තේ පොලිස් බලතල ඉඩම් බෙදීමේ බලතල ආදිය පළාත් සභාවලට අහිමි කිරීම ය. මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා දංගෙඩියට යැවීම බටහිරයන්ගේ බලාපොරොත්තුව බව ඉහත සඳහන් කළෙමි. පසුගිය දිනෙක රාහුල් ගාන්ධි මහතා ඉන්දියාවේ ප්‍රාන්ත පොලීසියක් මගින් අත්අඩංගුවට ගැණිනි. යම් අයුරකින් පොලිස් බලතල සහිත උතුරු පළාතේ පළාත් සභාවේ පොලීසිය බටහිරයන්ගේ හා ඉන්දියාවේ සහායෙන් මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා ඒ පළාතට ගිය විට අත්අඩංගුවට ගෙන කිසියම් ආකාරයකින් බටහිරට ගෙන ගොස් ඊනියා ජාත්‍යන්තර අධිකරණයක යුද්ධාපරාධ සම්බන්ධයෙන් නඩු පවරා වරදකරු කර රනිල් වික්‍රමසිංහ හෝ වෙනත් බටහිර ගැත්තකු හෝ බලයට පත්කළහොත් ඇතිවන තත්ත්වය කුමක් ද? උතුරු පළාතේ පළාත් සභා මැතිවරණය නොපැවැත්වීම එතරම් හිතකර නො වේ. එහෙත් එයට පළමුව පොලිස් බලතල, ඉඩම් බෙදීමේ අයිතිය පළාත් සභාවලට අහිමි කළ යුතු ය.
(13/05/05)

නලින් ද සිල්වා

ඊනියා කම්කරු පංති නායකයන්ගේ අබිං වූ මාක්ස්වාදය

වෙනිසියුලාවේ චාවේස් පමණක් නොව කියුබාවේ කස්ත්‍රෝ ද මාක්ස්වාදියෙක් නො වේ. ඔවුහු ජාතිකවාදීහු වූහ. එපමණක් නොව ඔවුහු ජනප්‍රිය ජාතිකවාදීහු වූහ. කස්ත්‍රෝ බලයට පත්වු විට ලෝකයේ ට්‍රොට්ස්කිවාදීන් අතර ජනප්‍රිය මාතෘකාවක් වූයේ කියුබාවේ ඇත්තේ කම්කරු පංති රාජ්‍යයක් ද යන්න ය. කස්ත්‍රෝගේ නායකත්වයෙන් සිදු වූයේ කම්කරු පංති විප්ලවයක් ද යන්න පිළිබඳ උණුසුම් විවාදයක් ට්‍රොට්ස්කිවාදීන් අතර විය. ලංකාවේ ද විවිධ ට්‍රොට්ස්කිවාදීන් අතර ඒ පිළිබඳ මතවාදී යුද්ධයක් විය. ඊනියා ජාත්‍යන්තර විප්ලවය ගැන සාකච්ඡා කිරීම හැරෙන්නට ප්‍රායෝගිකව වැදගත් යමක් නොකරන බොහෝ ට්‍රොට්ස්කිවාදී න්‍යායාචාර්යවරුන් යැයි කියාගන්නවුන්ට කියුබාවේ විප්ලවය ඇඟටවත් මනසටවත් නොදැනෙන හොඳ මාතෘකාවක් විය.

කියුබාව තම ජාතික නිදහස දිනාගත්තේ ජාතිකවාදී කස්ත්‍රෝගේ නායකත්වයෙනි. ඊනියා ජාත්‍යන්තරවාදදයකු වූ චේ ගෙවාරා කියුබානුවකු නොවූව ද කියුබන් නිදහස් සටනට සම්බන්ධ විය. එහෙත් ඔහුගේ ජාත්‍යන්තරවාදය එලොවටත් නැති මෙලොවටත් නැති අභූතයක් පමණක් විය. ජාත්‍යන්තර විප්ලවය සාක්‍ෂාත් කරගැනීමට ගිය ඔහු අකාලයේ මිය ගියේ ජාත්‍යන්තරවාදය හිස් වචනයක් පමණක් බව පසක් කරවමිනි. ඇතැම් තරුණයන්ට අභූතය ආකර්ෂණීය වෙයි. එහෙත් අභූතයකට සම්මුතික වූ පැවැත්මක් නැත. චේ ගෙවාරා පසුපස ගිය මෙරට ඊනියා විප්ලවවාදීන්ට ද අත්වූයේ චේ ගෙවාරාට අත් වූ ඉරණම ම ය.

ඊනියා වීරයකු වුව ද පුස්සකු වූ චේ ගෙවාරා ගැන කතාකිරීමෙන් වැඩක් නැත. ඊනියා ලෝක හෙවත් ජාත්‍යන්තර කම්කරු පංති දිනය සමරන අද වැනි දවසක වුව ද ලෝකයේ තබා ලංකාවේවත් කම්කරුවන්ට එකතු වීමට නො හැකි ය. එයට ප්‍රධාන හේතුව මාක්ස්වාදයේ කුමක් සඳහන් වුවත් කම්කරු පංතියක් යනුවෙන් පංතියක් නොමැති වීම ය. කම්කරු පංතියක් ඇත්තේ අද රතු කමිස හැඳගෙන වීදි පුරා පෙළපාලි යන නායකයන්ගේ මනස්වල මිස සම්මුතික ව භෞතිකව නො වේ.

මෙළොව දුක් විඳින අසාධාරණයට ලක් වූ පිරිසක් නැතිවා නො වේ. එහෙත් ඔවුන්ට වර්තමානයේ මාක්ස්වාදයෙන් පිහිටක් නැත. මාක්ස්වාදයට ලෝකය එදාවත් අදවත් ග්‍රහණය කරගත නො හැකි ය. මාක්සාවාදය ආගම ගැන කියනුයේ එය පීඩිත ජනතාවගේ අබිං ලෙස ය. එයින් මාක්ස්වාදයේ කියැවෙන්නේ පීඩිතයන්ට ආගම ආධාරයෙන් විමුක්තියක් ලබාගත නොහැකි බවත් ආගම පීඩිතයන්ට බලාපොරොත්තු ඇතිකරන එහෙත් සුසුමක් පමණක් බවත් ය.

එසේ වුවත් බුදුදහම මිනිසුන්ගේ පමණක් නොව සියළු සත්ත්වයන්ගේ දුක විග්‍රහ කරන්නේ ලෞකික වශයෙන් පමණක් නොව සාංසාරික වශයෙනි. බුදුදහම බුදුන්වහන්සේ තමන්වහන්සේට පමණක් සුවිශේෂ වූ ප්‍රත්‍යක්‍ෂයෙන් අවබෝධ කරගත්තකි. බුදුන්වහන්සේ ගැන ශ්‍රද්ධාවක් හා විශ්වාසයක් ඇති බෞද්ධයෝ ඒ ප්‍රත්‍යක්‍ෂය පිළිගනිති. ඒ ප්‍රත්‍යක්‍ෂයෙන් අවබෝධ කරගත් කරුණු අනුව සසරින් ගැලවෙන ආකාරය බුදුන් වහන්සේ උගන්වා ඇත. ඒ අනුව කටයුතු කිරීමෙන් සත්ත්වයන්ට ද සසරෙන් එතරවිය හැකි ය.

එසේ සසරෙන් එතර වූ රහතන් වහන්සේ ගේ උදාන වැකි ථෙරගාථාවල හා ථෙරිගාථාවල සඳහන් වෙයි. ඒ සුසුමක් හෝ බලාපොරොත්තුවක් හෝ නො වේ. එය තෙරුන් වහන්සේලා තෙරණින් වහන්සේලා අත්දැකීමෙන් ම ප්‍රත්‍යක්‍ෂයෙන් ම ලබාගත්තකි. මාක්ස්වාදය නම් පීඩිතයන්ට බලාපොරොත්තු ඇතිකරයි. එහෙත් එය විසින් පීඩිතයන්ට අත්කර දී ඇති විමුක්තියක් නැත. මාක්ස්වාදය පීඩිතයන්ගේ කෙසේ වෙතත් ඊනියා කම්කරු පංති නායකයන්ගේ අබිං ය. බටහිර විද්‍යාවට ප්‍රත්‍යක්‍ෂයක් නැත. බටහිර විද්‍යාවේ ඇත්තේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ නොව කතන්දර ය, ඒවාට බටහිරයෝ ප්‍රවාද යැයි කියති. එහෙත් ප්‍රවාද යනු අප අත්දකින ඇතැම් දේ පැහැදිලි කිරීම සඳහා අප ගොතන කතන්දර පමණකි. මේ කතන්දර පට්ටපල් බොරු ය.

බටහිර විද්‍යාවේ දාර්ශනිකයකු වූ වෑන් ෆ්‍රේසන්ගෙන් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉංජිනේරු ගණිතය හා විද්‍යාවේ දර්ශනය පිළිබඳ මහාචාර්යවරයා වූ අර්ජුන සොයිසා මහතා බටහිර විද්‍යාවේ ඇත්තේ කතන්දර යැයි පැවසීම ගැන ඔහුගේ ප්‍රතිචාරය කුමක් දැයි ඇසූ විට ඔහු කියා ඇත්තේ බටහිර විද්‍යාවේ ඇත්තේ කතන්දර නම් ඒ කතන්දර මෙතෙක් ඉතිහාසයේ ගොතා ඇති හොඳම කතන්දර බව ය.

බටහිර විද්‍යාවේ පමණක් නොව වෙනත් දැනුම් පද්ධතිවල ද කතන්දර ඇත. එහෙත් ඒ කතන්දර බොහෝ විට සංයුක්ත කතන්දරව ය. ඇතැම් සංස්කෘතියක වියුක්ත කතන්දර තිබිණි ද ඒ බටහිර විද්‍යාවේ තරම් වියුක්ත නො වේ. සංයුක්ත දැනුම ප්‍රත්‍යක්‍ෂය වෙයි. බුදුන් වහන්සේගේ සුවිශේෂ ප්‍රත්‍යක්‍ෂය හැරෙන්නට අනෙක් අයගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ද බොරු වෙයි. දැනුම සංයුක්තයෙන් ඉවතට යත් ම ඒ තව තවත් බොරු වෙයි. බටහිර විද්‍යාවේ වියුක්ත ප්‍රත්‍යක්‍ෂ සංයුක්තයෙන් ඉතා ඈත් වෙයි. ඒවා බොරු නොව පට්ටපල් බොරු වන්නේ එබැවිනි.

බටහිර විද්‍යාවේ කතන්දර ලෝකයේ මෙතෙක් ගොතා ඇති හොඳ ම කතන්දර නො වේ. බටහිර විද්‍යාවේ තරම් පට්ටපල් බොරු වෙනත් දැනුම් පද්ධතියක නැත. වෑන් ෆ්‍රේසන් මහතා හොඳම කතන්දර යැයි කියන්නේ පට්ටම පට්ටපල් බොරුවලට ය. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය ඉතා සංයුක්ත ය. අපට වියුක්ත ව සිතීමේ දී ප්‍රශ්න ද ඇත. අප සිතන්නේ සාධාරන ව ගතහොත් සංයුක්තව ය.

එය වර්තමානයේ දී ප්‍රශ්නයක් වෙයි. එයට හේතුව බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු බටහිර දැනුම අද ලෝකය ම ග්‍රහණයට ගෙන ලෝකය ම මත තම ආධිපත්‍යය පතුරණ දැනුම් පද්ධතිය වීම ය. අපට බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු බටහිර දැනුමට විකල්ප ව විරුද්ධ ව දැනුම් පද්ධතියක් ගොඩ නැගීමට සිදු වී ඇත. අපට එහි දී අනුගමනය කළ හැකි ක්‍රම දෙකක් වෙයි. එකක් ආධ්‍යාත්මික ව දැනුම ලබා ගැනීම ය. අනෙක අප ද යම් ප්‍රමාණයකට වුව ද වියුක්ත දැනුමක් නිර්මාණය කිරීම ය.

අපට කලකට පසුව ආධ්‍යාත්මික ව දැනුම ලබාගැනීම පිළිබඳ යම් අවබෝධයක් ලැබී ඇත. එහෙත් අපේ ජීවන පැවැත්ම අනුව අද අපේ ආධ්‍යාත්මය එතරම් පිරිසදු නැත. අද පන්සිල් රකින්නන් සොයාගැනීම වුව ද ප්‍රශ්නයක් වී ඇත. එවන් සමාජයක ආධ්‍යාත්මිකව දැනුම ලබාගැනීම ටික කලකට වුව ද කල්දැමීමට සිදුවෙයි. එතෙක් අපට සුළුවෙන් වුවත් කළහැක්කේ අපේ ප්‍රවාද නිර්මාණය කිරීම ය. විදුසර පුවත්පත මගින් අපේ ප්‍රවාද නමින් ලිපි පෙළක් පළවන්නේ අපේ ප්‍රවාද ගැන සුළුවෙන් වුවත් සිසුන්ට කරුණු පැහැදිලි කිරීමට ය.

අප ඇතැම් විට පවසා ඇති ආකාරයට මිනිසුන් ප්‍රවාද නිර්මාණය කරන්නේ තම මනස ඇතුළු ඉන්ද්‍රිය පද්ධතියට, සංස්කෘතියට සාපේක්‍ෂව යම් චින්තනයක් පදනම් කරගනිමිනි. චින්තනය මත පදනම් වන්නේ දැනුම පමණක් නො වේ. සංස්කෘතිය ද චින්තනය මත පදනම් වෙයි. සංස්කෘතිය ද දැනුමක් බව අමතක නොකළ යුතු ය. මෙයින් කියැවෙන්නේ චින්තනය වෙනස් නොවන ප්‍රපංචයක් බව නො වේ. වෙනස්වන සංස්කෘතිය විසින් චින්තනය ද වෙනස් කෙරෙයි. අපට එය ප්‍රශ්නයක් නො වේ. අපේ චින්තනය චක්‍රීය වෙයි. චක්‍රීය චින්තනයක සියල්ල එක් තැනකින් පටන්ගත යුතු නො වේ. එසේ වන්නේ රේඛීය චින්තනයක ය. බටහිර චින්තනය රේඛීය වෙයි.

රේඛීය වන්නේ බටහිර වත්මන් චින්තනය පමණක් නො වේ. අවුරුදු පන්සියයකට පමණ පෙර බටහිර චින්තනය වූ කතෝලික චින්තනය ද රේඛීය වෙයි. ඒ චින්තන දෙකෙහි ම දෙවියන් වහන්සේගේ නිර්මාණය වෙයි. ලෝක නිර්මාණයක් ඉගැන්වෙන සංස්කෘතීන් (ආගම් ද සංස්කෘතීන් හි නිර්මාණය වන අතර ආගම් විසින් සංස්කෘතීන් වෙනස් කෙරෙයි.) රේඛීය චින්තන මත පදනම් වෙයි.

කෙසේ වෙතත් අපි අපේ ප්‍රවාද නිර්මාණය කිරීමට උත්සාහ ගනිමු. මේ ලිපියෙහි අපි තවදුරටත් මාක්ස්වාදය ගැන අපේ ප්‍රවාද නිර්මාණය කරමු. අප මෙයට පෙර මාක්ස්වාදය ගැන නිර්මාණය කළ ප්‍රවාද යම් ප්‍රමාණයක් මාක්ස්වාදයේ දරිද්‍රතාව හා අපෝහකයේ රූපිකය නම් කෘතිවල සඳහන් වෙයි. කාල් පොපර් නම් බටහිර විද්‍යාවේ දාර්ශනිකයාට අනුව මාක්ස්වාදය. ජ්‍යොතිෂය හා මනෝ විශ්ලේෂණය ඊනියා විද්‍යාව නො වේ.

මෙරට සිටින තමා පොපර්වාදියකු යැයි සිතන ඇතැම් බටහිර වෛද්‍යවරයකුට අනුව මනෝ විශ්ලේෂණය හා මාක්ස්වාදය විද්‍යාව ය. එහෙත් ජ්‍යොතිෂය විද්‍යාව නො වේ. මේ බටහිර වෛද්‍යවරයා මෙරට බොහෝ දෙනකුට අනුව අද ලංකාවේ සිටින ඉහළම බුද්ධිමතා නොවේ නම් ඉහළම බුද්ධිමතුන් දෙතුන් දෙනාගෙන් එක් කෙනෙකි. එහෙත් ඔහු කාල් පොපර් කියන්නේ කුමක් දැයි වටහාගෙන ඇති බවක් නො පෙනෙයි. ඔහුට යමක් කී පමණින් මතක තබාගත හැකි නමුත් සිය සැරයක් කීව ද තේරුම් ගැනීමට නොහැකි බව මගේ අත්දැකීම ය. ඔහු අවුරුදු විසිපහක් ගතවීත් කාලාම සූත්‍රය හරිහැටි නො දනියි.

පොපර් කියන්නේ මාක්ස්වාදය ඊනියා විද්‍යාවක් නොවන බව ය. පොපර්ට අනුව බටහිර විද්‍යාව අනෙක් දැනුම් පද්ධතීන්ගෙන් වෙන්වන්නේ බටහිර විද්‍යාවේ ප්‍රවාද අසත්‍යකරණයට ලක්කළ හැකි බැවින් ය. මාක්ස්වාදී දැනුම අසත්‍යකරණයට ලක්කළ නොහැකි යැයි පොපර් පවසයි. එබැවින් ඔහුට අනුව මාක්ස්වාදය බටහිර විද්‍යාවක් නො වේ. එහෙත් පොපර් නොකියු දෙයක් ඇත. ඒ බටහිර විද්‍යාව අසත්‍යකරණයට ලක්කිරීම නොව එසේ නොකර බැරි වීම ය. බටහිර විද්‍යාව පට්ටපල් බොරුවක් වූ විට එය කොහොමටත් අසත්‍යකරණයට ලක්කිරීමට හැකි වෙයි.

අපි මේ පිළිබඳ වැඩිදුර පසුව සාකච්ඡා කරමු. අපේ මූලික ප්‍රශ්නය වූයේ මාක්ස්වාදය කිසිම රටක මුල් බැස නොගත්තේ ඇයි ද යන්න ය. චාවේස් හෝ කස්ත්‍රෝ හෝ මාක්ස්වාදී නො වී ය. අප කලින් සඳහන් කළ පරිදි ඔවුහු ජාතිකවාදීහු වූහ. කියුබාව මෙන් ම වෙනිසියුලාව ද ස්පාඤ්ඤ යටත්විජිතවාදයට හසු වූ රටවල් ය. එහෙත් ඒ රටවල් ස්පාඤ්ඤයෙන් යම් ආකාරයක දේශපාලන නිදහසක් දිනාගත් රටවල් ය. එහෙත් එයින් කියැවෙන්නේ ඒ රටවල සිටි ස්වදේශිකයන්ට දේශපාලන නිදහසක් හෝ සංස්කෘතික නිදහසක් හෝ ලැබුණු බව නො වේ.

දේශපාලන බලය ලැබුණේ ස්පාඤ්ඤ සම්භවයක් ඇති පිරිසට ය. ඔවුන්ට ස්වදේශික මිශ්‍රණ තිබිණ ද වඩාත් බලපෑවේ ස්පාඤ්ඤ සම්භවය ය. සංස්කෘතික වශයෙන් ද තත්ත්වය එසේ ම ය. මේ රටවල් ඇමරිකාවෙන් එනම් ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය නමින් හැඳින්වෙන රටෙන් එතරම් ඈත පිහිටියේ නො වේ. එමෙන් ම ඔවුන් හා බටහිර ඉන්දීය කොදෙවු නමින් හැඳින්වෙන රටවල් අතර ද වෙනස්කම් වෙයි. බටහිර ඉන්දිය කොදෙවු ඉංගිරිසින් විසින් ගෙනෙන ලද අප්‍රිකානුවන්ගෙන් ද එඩ් රටවලට සංක්‍රමණය වූ ඉන්දියානුවන්ගෙන් ද (එකල ඉන්දියාව හා පකිස්තානය ඉන්දියාව නමින් හැඳින් වූ එකම රටක් විය.) සමන්විත වෙයි. බටහිර ඉන්දීය කොදෙවුවල ඇත්තේ ඉංගිරිසි සංස්කෘතික ආධිපත්‍යයකි.
(13/05/01)

නලින් ද සිල්වා