විද්‍යාලංකාරයට භාවනාව තහනම් ද?

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය යනු විද්‍යාලංකාරය බව බොහෝ දෙනාට, ඇතැමි විට එහි ගුරුවරුන්ට ද, අමතක වන කරුණකි. මෙයට අවුරුදු පනස්දෙකකට පමණ පෙර විද්‍යොදය හා විද්‍යාලංකාර පිරිවෙන් ඊනියා විශ්වවිද්‍යාල තත්වයට පත්නොකරන්නට අද ඒ විශ්වවිද්‍යාලවල විද්‍යා පීඨවල උගන්වන ඇතැමි ඇදුරන්ට විශ්වවිද්‍යාලයකට ඇතුල්වීමටවත් අවස්ථාව නොලැබෙන්නට තිබිණි. ඒ ඔවුන්ට එකල තිබූ ලංකා විශ්වවිද්‍යාලයට (කොළඹට හා පේරාදෙණියට) ඇතුල්වීමට තරමි ප්‍රමාණවත් ලකුණු නොතිබූ හෙයිනි. විද්‍යොදයේ හා විිද්‍යාලංකාරයේ හැටෙි දශකයේ විද්‍යා පීඨ ආරමිභ කිරීමෙන් පසුව කොළඹ හා පේරාදෙණියේ විද්‍යා පීඨවලට ඇතුල්වීමට නොහැකි වූ ඇතැමි අයට ද සරසවි වරමි ලැබිණි. අද ඔවුන්ගෙන් ඇතැමකු ඒ විශ්වවි්‍යාලවල ම කථිකාචාර්ය, මහාචාර්ය, ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය පදවිවලට පත්ව තිබීම සතුටට කරුණකි. එහෙත් ඔවුන්ගෙන් ඇතැමකුට එහි අතීත සමිප්‍රදාය අමතකවී ඇත.

අප සැමදාමත් කියා සිටි කරුණක් නමි මෙි විශ්වවි්‍යාලවලට ඊනියා විශ්වවිද්‍යාල තත්වය ලබාදීමට පෙර ද ඒ ආයතන විශ්වවිද්‍යාල වූ බව ය. ඊනියා විශ්වවිද්‍යාල තත්වය ලබා දීම යනු බටහිර විශ්වවිද්‍යාල ආකෘතිය තුළ ඒ ආයතන සිරකිරීමක් හා පූජකවරුන්ගේ විවිධ වර්ණ සහිත ලෝගු තුළ විද්‍යාර්ථීන්ගේ මනස් සිරකිරීමක් පමණක් විය. ඒ ආයතනවලට ඊනියා විශ්වවිද්‍යාල තත්වය ලැබුණේ මූලික වශයෙන් ම ප්‍රාචීන භාෂා හා බෞද්ධ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් කරන ලද සේවය මුල් කරගෙන නමුත් වැඩිකල් නොගොස් ම ඒ අදාළ අධ්‍යන අංශවල කඩාවැටීමක් දක්නට සිදුවිය. මුල දී ඒ විශ්වවිද්‍යාලවල බෞද්ධ අධ්‍යයන පීඨ පවා තිබුණ නමුත් නොබෝ කලෙකින් ම ඒ පීඨ කුඩා අධ්‍යයන අංශවලට පමණක් සීමා විය. එකල විද්‍යාලංකාරයේ බෞද්ධ අධ්‍යයන පීඨයේ විවිධ අධ්‍යයන අංශ තිබී ඇති අතර එය එහි පැමිණි බෞද්ධ අධ්‍යයනය නිසා ම පේරාදෙණියේ මහාචාර්යවරයකු වූ තැනැත්තකුගේ උපහාසයට හා අපහාසයට ලක් වී ඇත. ඔහු එහි පැමිණ අභිධර්මය පිළිබඳ මහාචාර්යවරයා කොහේ දැයි ඇසීලු!

බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ උරචක්‍ර මාලය දමාගත් පසු විද්‍යාලංකාරයට එවැනි උපහාස හා අපහාස උරුම විය. මා දැනට වසර අටකට පමණ පෙර කැලණියට ගියේ එය නැවත විද්‍යාලංකාරය බවට පත්කිරීමෙි අපේක්‍ෂාව ද ඇතිව ය. එහෙත් ප්‍රායෝගිකව ඒ සඳහා වැදගත් යමක් කිරීමට මට අවස්ථාවක් නො ලැබිණි. ක්වොන්ටමි භෞතිකයට සිංහල බෞද්ධ චින්තනය මත පදනමි වෙමින් නව අර්ථකථනයක් සැපයීමි. මම අද එය ගණිතය හා ගණිතමය භෞතික විද්‍යාව හදාරණ අවසන් වසරේ සිසුන්ට උගන්වමි. ඉලෙක්ට්‍රෝන පථවල ගමන් නොකරන බවත් ඒවා එක් තැනකින් චුත වී තවත් තැනක පහළ වන බවත් ඉගෙන ගන්නා ලෝකයේ ම සිටින කිහිප දෙනා ඒ අය විය යුතු ය. මෙි සමිබන්ධ ලිපියක් මා කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයට අවුරුදු පනහක් පිරීම නිමිත්තෙන් පළකරන ලද සංග්‍රහයට ලියූ නමුත් එය මා හැරෙන්නට කියවා ඇත්තේ මගේ භාර්යාව, සඟරා සංස්කාරක හා ලිපිය විමර්ශනය කළ තැනැත්තා පමණක් යැයි සිතමි. පසුව මම එය ඉලෙක්ට්‍රොනික සඟරාවක පළ කෙළෙමි. එයට නමි යමි ප්‍රතිචාරයක් ලැබිණි. එහෙත් බටහිර ක්‍රිස්තියානි විද්‍යාඥයෝ ඒ නො පිළිගත්හ. ඔවුන් එය පිළිගනීවි යැයි මම අපේක්‍ෂා නො කළෙමි. මට අවශ්‍ය වූයේ කැලණියේ සිදුකරන ලද පරීක්‍ෂණ කිහිපයක් පිළිබඳ ව ලෝකයාට දැනුමි දීම පමණකි. එයට අමතරව සංවටිටකප්ප විවටිටකප්ප ඇසරෙන් නිර්මාණය කරන ලද විශ්වය පිළිබඳ ආකෘතියක් තැනීමට ද අපි සමත් වීමු. එය බුත්තල දැයට කිරුළ ප්‍රදර්ශනයට ඉදිරිපත් කළේ විද්‍යාලංකාරයෙන් දැයට පිරිනැමෙන තිළිණයක් ලෙස ය.

එයට අමතරව බටහිර විද්‍යාවෙි ක්‍රිස්තියානි පදනම ගැන ප්‍රවාද රාශියක් ගොඩනගා ගත්තෙමි. බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ දැනුමි ආධිපත්‍යයෙන් අප වැනි රටවල් පෙළන ආකාරය පිළිබඳ ව කොළඹ දී මා ඇරඹු අධ්‍යයනය තවදුරටත් කරගෙන යෑමට කැලණියේ දී හැකි විය. බටහිර ක්‍රිස්තියානි විද්‍යාව ද ඇතුළු බටහිර ක්‍රිස්තියානි දැනුමෙන් අප රට නිදහස් කර ගැනීම සඳහා කළහැකි සියල්ල කැලණියේ දී ද කෙළෙමි. දෙමළ ජාතිවාදය පිළිබඳ බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය ගොඩනගා තිබූ දැනුම පොඩිපටිටමි කිරීමට අපි සමත්වීමු. කොටින් පරාජය කිරීමට හැකිය යන මතය තහවුරු කිරීමට අපි සමත්වීමු. කොටින් පිටුපස තිබූ බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ බලවෙිග පිළිබඳ අවුරුදු විසිපහකට පමණ පෙර ඇරඹි අධ්‍යයනය පරිසමාප්තියකට ගෙන ඒමට කැලණියේ දී හැකි විය. දෙමළ ජාතිවාදය යනු එංගලන්තය ප්‍රමුඛ බටහිර බලවෙිග හැකි නමි සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය නැතිකිරීමට නිර්මාණය කරන ලද අවියක් පමණක් බව තේරුමි ගැනීමට අපට හැකිවිය. බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ ආරමිභය හා එය ක්‍රියාකරන ආකාරය පිළිබඳ අපට අවබෝධයක් ඇති අතර පශ්චාත්නූතනත්වයක් නැති බවත් එය හුදෙක් ඇමරිකානු ආධිපත්‍යය යටතේ බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය කළමනාකරණය කිරීමක් බවත් අපි තේරුමි ගතිමු. පසුගිය සමයෙහි අප තේරුමි ගත් දෙයක් වූයේ බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය වැඩිකල් නොගොස් ම කඩාවැටෙන බව ය. අද ලෝකයේ සිදුවන දේශගුණික විපර්යාසයට බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය වගකිව යුතු බවත් ඔවුන් විසින් ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය වෙනුවෙන් ඔිස්ටේ‍රිලියාවෙි නවසීලන්තයේ ඇමරිකාවෙි මිනිසුන් සමූලඝාතනය කරමින් හා වෙනත් රටවල මිනිසුන් ඝාතනය කරමින් සිදුකරන ලද පාපකර්මවල වන්දිය අද ගෙවීමට සිදු වී ඇති බවත් පාලකයන් අධාර්මික වූ විට දෙවියන් කාලයට වැසි නොවස්සන බවත් අපි දනිමු. අද අපට ඇති එකම සැනසීම මෙි අධාර්මික මිථ්‍යාදෘෂ්ටික බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය විිද්‍යාව සමගින් වැඩිකල් නොගොස් කඩාවැටීම ය. අපට වහාම විකල්පයක් අවශ්‍ය ය.

අපි එකල සිංහල බෞද්ධ ක්‍රමය විකල්පය ලෙස සලකමින් ෙසෙද්ධාන්තික ව ඒ පිළිබඳ හැදෑරුවෙමු. එහෙත් දැන් මාස හයක පමණ කාලයක සිට මෙි තත්වය වෙනස්වීමට පටන්ගෙන ඇත. එය සිද්ධාන්තයෙන් ප්‍රායෝගිකත්වයට මාරු වී ඇත. විද්‍යාලංකාරයේ විද්‍යා පීඨයේ බටහිර ක්‍රිස්තියානි විිද්‍යාව උගන්වන අතර ම සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක් ගැන ප්‍රායෝගිකව හැදෑරීමට අපි කුඩා කණ්ඩායමක් පිහිටුවා ගත්තෙමු. අවුරුදු විසිපහක පමණ කාලයක් මා විසින් බොහෝ විට ආචාර්යවරයකු ලෙස තනිවම එහෙත් කොළඹ හා කැලණියේ ශිෂ්‍යයන්ගේ ද ආධාරය සහිතව ෙසෙද්ධාන්තික මටිටමක කරන ලද අධ්‍යයන දැන් තවත් ආචාර්යවරුන් කිහිප දෙනකු සමගින් ශිෂ්‍යයන් ද එකතු කරගෙන ප්‍රායෝගික ව කිරීමට ඉඩක් ලැබී ඇත. මෙි කණ්ඩායමෙි අනෙක් ආචාර්යවරුන් බටහිර විද්‍යාව හා බටහිර දැනුම ගැන මා දරණ මතය සමග සමිපුර්ණයෙන් ම එකඟ වන්නේ යැයි මෙයින් නො කියැවෙයි. එහෙත් ඔවුහු සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක් ගැන ප්‍රායෝගික අධ්‍යයනයක යෙදෙති. මෙහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අපි පැරණි සිංහල ක්‍රමයට අනුව කුඹුරක් කරන්නෙමු. දැනටමත් එහි කන්න දෙකක් වැඩ කිරීමට අපි සමත්වීමු. විිද්‍යා පීඨ භූමියේ ම පැරණි ක්‍රම අනුව එළවළු ගොවිතැන් කිරීම ඇරඹුවෙමු. ඒ සියල්ල කෙරෙන්නේ කෘෂි රසායනික ද්‍රව්‍ය භාවිතයෙන් තොරව ය. එපමණක් නො වෙි. එහි ඊනියා කාබනික ගොවිතැනක් ද නැත. ඇත්තේ හුදෙක් පැරණි සිංහල ගොවිතැන පමණකි.

මෙි අතර රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ව අධ්‍යයනයකට ද අපි යොමු වීමු. එහි ප්‍රතිඵල දැන් ලැබෙමින් පවතින අතර ඒ ගැන පසුගිය සතිවල සඳහන් කෙළෙමි. අපට ඇත්තේ පැරණි සිංහල නිල වෙදකම ය. පැරණි සිංහල බෞද්ධ ජීවන ක්‍රමය ආධ්‍යාත්මිකව ද දියුණු එකක් විය. අද ඇතැමුන් සවස් යාමයේ සමාජ ශාලාවලට යන්නාක් මෙන් එකල රජකුමරුවෝ ද භාවනාවෙහි යෙදුණහ. ගැමුණු කුමරු යුද්ධය ජය ගත්තේ ආයුධ ශක්තිය මෙන් ම ආධ්‍යාත්මික ශක්තිය ද යොදාගනිමිනි. සිංහල වෙදකම පමණක් නොව අනෙක් සිංහල දැනුම ලබාගැනීම ද ආධ්‍යාත්මික ගුණ වගාව මත පදනමි වෙයි. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියෙහි දැනුම ලබා ගැනීම (සංස්කරණය කිරීම) හුදු පංචෙන්ද්‍රියෙන් පමණක් අරඹන එකක් නො වෙි. එය මනස දියුණු කිරීමෙන් සමාධියකට පත්වීමෙන් ද ලබාගත යුතු වෙයි. විද්‍යා පීඨයේ ශිෂ්‍යයන් නිවන අරමුණු කරගෙන භාවනා කරන අතර ඔවුන්ට අදාළ අතුරු ඵල ද හිමි වනු ඇතැයි සිතමි.

අද විද්‍යාලංකාරයේ ඇතැමුන්ගෙන් තර්ජන එල්ල වන්නේ මෙි භාවනා වැඩ සටහනට හා සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවට ය. ඔවුන්ට අනුව අප භාවනා කිරීමෙි දී යොදාගන්නා පැදුරු විශ්වවිද්‍යාලයට හරි නැත. අපේ භාවනාව මෛත්‍රී බෝසතාණන් වහන්සේ හා සමග සමිබන්ධ ය. එක් කණ්ඩායමක් ඒ පිළිබඳ ව හා වෙනත් සිංහල බෞද්ධ දැනුම පිළිබඳ ව ද උපකුලපතිතුමාට පැමිණිළි කර ඇත. විද්‍යා පීඨයේ කාමරයක් සතියේ් දිනක් හතරෙන් පසුව භාවනාව සඳහා වෙන්කිරීම හා වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ව ඔවුන් තමන් නොදන්නා ඊනියා විද්‍යාත්මක විධික්‍රමයක් ඔස්සේ ප්‍රශ්න නගති. මෙය විශ්වවිද්‍යාලයට පමණක් බලපාන ප්‍රශ්නයක් නො වෙි. විශ්වවිද්‍යාල නඩත්තු වන්නේ මහජන මුදලිනි. මෙරට මහජනයාගෙන් අති මහත් බහුතරය සිංහල බෞද්ධයෝ වෙති. මෙි බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ දාසයන්ට අවශ්‍ය වන්නේ මූලිකව සිංහල බෞද්ධයන්ගේ මුදලෙන් නඩත්තුවන විශ්වවිද්‍යාලවල බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ දැනුම පමණක් ඉගැන්වීමට ය. ඔවුන්ට අනුව සිංහල බෞද්ධ විද්‍යාවක් ගැන හැදෑරීම විශ්වවිද්‍යාලයේ සමිපත් නාස්තියකි. ඔවුන්ට අනුව අප මෙරට මහජන මුදල් වියදමි කළ යුත්තේ යටත්විජිතවාදී ක්‍රිස්තියානි දැනුමි ආධිපත්‍යය පවත්වාගෙන යෑමට ය. විද්‍යලංකාරයේ භාවනාවට වැට බැඳීමට බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ දාසයෝ වෙර දරති. අපි මෙි දැනුමි ආධිපත්‍යය බිඳිමු. බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයේ දාසයන් ඔවුන්ට හිමිතැන තබමු.

THE IMPORTANCE OF LEARNING ENGLISH/ MATHEMATICS - I

Learning English cannot be considered as learning of a mere language. It may be that no language can be learnt merely as a language as any language is associated with a culture. Even the so called dead languages when they were “alive” would have been associated with cultures and a person who learns those languages is introduced to at least some aspects of the relevant cultures. I admire the attempts made by some English scholars to use a Sri Lankan English, but I do not think that a totally Sri Lankan English can ever be constructed. I am not thinking of pronunciation or grammar only but the culture that English brings with it.

When one goes little deep into learning one begins to feel that learning any subject for that matter brings with it a certain culture. Those who learn western sciences and mathematics are aware of the culture that is brought with the learning of those subjects. While there is no pure culture as such one has to be conscious of cultural intruders. These intruders may be referred to as cultural Trojan horses if one were to use an idiom from western culture itself! The present debate among highly reputed scholars on not making a pass in Mathematics compulsory for higher studies in areas such as Performing Arts has not taken place in a cultural background but on whether Mathematics is necessary for living in the present day society. I do not think a knowledge of either Mathematics or English is necessary for a person to live in present Sri Lanka as so many people have proved so by living without either. I am not a western empiricist by any means but there are so many in the University system itself who have managed to survive without much knowledge of English / Mathematics, and I do not mean only the non academics. Of course, one would say it speaks for the drop in the standards but then the question arises as to who sets the standards.

In a way the children are the most oppressed in any society. Whether they go to school or not they have to learn what the elders teach them and there is nobody to protect their so called right not to learn something that they do not want or like or they are not good at. From the day a child is born up to the time he sits for the GCE (ordinary level) examination, if he survives in the system or up to the time he becomes a so called dropout he is compelled to learn what the others have decided as good for him. While a dropout has some freedom to learn what he wants from what is again presented to him unless he creates his own knowledge, those who are caught in the system have no choice but to learn what is offered in their so called chosen fields. (Though people speak high of the availability of choices when it comes to knowledge there is no way of choosing without knowing) It is very rarely a person caught in the system has the ability to create his own knowledge. I would not be surprised if a so called researcher were to tell me that dropouts are more creative than the so called educated people.

The Mathematics needed to live in the present society is confined to addition and subtraction and may be multiplication and division in very elementary situations. In most cases it is a result of people having to buy and sell things. However, these days even the educated people who shop in “super markets” do not need these abilities as the machine at the counter does all these things for them. It appears that “sophisticated” housewives who travel in chauffer driven cars and shop in “super markets” do not need any Mathematics to survive in the present day society. However, the poor performing artistes who travel in buses and shop in the Irida Pola (we are a middle income nation and now and some of them patronize the “super markets” as well!) need a very basic knowledge of the most elementary operations of Mathematics mentioned above. I know a little bit of Mathematics but only a tiny bit of that little bit is needed in my day to day to living.

Some are of the view that logical reasoning is introduced through Mathematics, but if needed this so called logic can be introduced through other subjects as well. After all it is elementary Aristotelian logic that is introduced through Mathematics and I suppose that almost all people know that sons are born after fathers and not before. Most of them also know that if Wimal and Bimal are of the same height, and if Bimal and Nimal are also of the same height then Wimal and Nimal are also of the same height. What we have discussed so far is western Mathematics, and that subject brings in a big dose of abstract thinking, but how many of us need that much of abstract thinking to survive in the present day society? It should not be forgotten that we are all accustomed to some abstract thinking. A word itself is an abstract concept and reading and writing depend on letters which are themselves abstract. The letters are symbols and all those who can read and write any language are familiar with some abstract concepts. However, these abstract concepts are needed only in societies that have alphabets and where reading has become a tool for communication. In any event there are so called illiterate people even in those societies who manage to obtain information without knowing the abstract alphabet.

The western society is more abstract in thinking and their “intellectuals” must have thought that the whole society should be geared for greater abstract thinking. The emphasis on the three r’s (reading, arithmetic and writing which are all abstract in a way) in education reflects this affinity for abstract thinking in the west. While the west produced abstract Mathematicians, Physicists, abstract novelists such as Dostoevsky and abstract artists such as Picasso, I can think of only cardboard Picassos, Einsteins and Dostoevskys in Sri Lanka. It is because we are not used to abstract thinking as the westerners, but the “upper crust” of “intellectuals” in Sri Lanka does not seem to realize this. Though they have failed to produce “greats” of the calibre mentioned above, they want the “lower rung” to come up to the standards of the “lower rung” of the western society. It is clear that the average level of abstract thinking (can somebody come up with an index to measure this?) in Sri Lanka, especially among the Sinhalas, is lower than that in the west. When we have not produced Picassos and Mozarts (Whether Mozart studied Mathematics or not is the question, he had abstract thinking in his blood so to say) why do we want our performing artistes to have a pass in western abstract Mathematics at the GCE (ordinary level)? When the average level of abstract thinking in Sri Lanka is lower than that in the west it is unfair to demand a pass in abstract western Mathematics to engage in higher studies in areas such as Performing arts. Let us face it. The Sinhalas on the average are good at Shilpa than at Shasthra. It appears that the Sinhala people have obtained their knowledge of Shasthra mainly through Bhavana. We are working on this problem at the University of Kelaniya and we will come out with more details in the near future. At Kelaniya we have organized Bhavana for students and staff after hours. I would suggest to the Minister of Education that we allocate time for Bhavana in the school time table. (To be continued)

Copyright Prof. Nalin De Silva

බටහිර විද්‍යා කතා කීම

රජරට වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යයනය ඔස්සේ බටහිර රසායන විද්‍යාව පිළිබඳ ඇතැමි දේ ඉගෙනගැනීමට මට අවස්ථාව ලැබිණි. අවුරුදු පනහකට පෙර සාමාන්‍ය පෙළ පරීක්‍ෂණයට බටහිර රසායන විද්‍යාව ඉගෙනගැනීමෙන් පසුව මා එම විද්‍යාව හදාරා නැත. එබැවින් ම උසස් පෙළ පරීක්‍ෂණයේ දී ද විශ්වවිද්‍යාලයේ පළමු වසර පරීක්‍ෂණයේ දී ද මම බටහිර රසායන විද්‍යාවෙන් අසමත් වීමි. මට බටහිර රසායන විද්‍යාවෙි ඒ ඒ අංශවල කියැවෙන විස්තර මතක තබාගැනීමෙි අපහසුවක් වෙයි. මට කෙසේවත් එතරමි උසස් ස්මරණ ශක්තියක් නැත. කවියක් ගීීයක් ගාථාවක් මතක තබාගැනීමෙි දී ද මෙි දුර්වල ස්මරණ ශක්තිය මට හරස් වෙයි. මා මුළුමනින් ම දන්නා එකම ගීය ජාතික ගීය වෙයි.

එහෙත් බටහිර රසායන විද්‍යාවෙහි මූලධර්ම පිළිබඳ මට ශිෂ්‍යයකු ව සිටි අවධියෙහි දී ද ගැටළුවක් නො වී ය.. ප්‍රශ්නය වනුයේ ඒ මූලධර්මවලින් ඉහත කී විස්තර ලබාගැනීමෙි දී ය. බටහිර රසායන විද්‍යාවෙි මූලධර්ම අයත් වනුයේ බටහිර භෞතික විද්‍යාවට ය. ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන පරමාණුවකින් තවත් එවැනි පරමාණුවකට ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන ඉලෙක්ට්‍රෝන ලබා දීම හෝ එවැනි පරමාණු දෙකක් ඉලෙක්ට්‍රෝන බෙදාහදා ගැනීම බටහිර භෞතික විිද්‍යාවෙි කතාවකි. එහෙත් භෞතීය රසායන විද්‍යාවෙහි ඇතැමි කොටස්වල දී පවා ඉන්පසු කතාව ද කතාව කියන අන්දම ද වෙනස් වෙයි. බටහිර රසායනික විද්‍යාව බටහිර භෞතික විිද්‍යාවට ඌනනය කිරීමට නොහැකි වන්නේ ද එබැවිනි.

බටහිර භෞතික විිද්‍යාවෙි මූලධර්මවලින් පටන්ගත්ත ද බටහිර රසායන විද්‍යාව බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙන් වෙනස් වන්නේ මෙි කතාව කීමෙි හා ගෙතීමෙි කලාවෙි වෙනස හේතුකොටගෙන ය. අවාසනාවකට ඒ සඳහා වෙනත් කලාවක් සකස්කර ගැනීමට ද මට නොහැකි විය. එබැවින් මම රසායන විද්‍යාව සාමාන්‍ය පෙළෙන් පසුව විභාගය සඳහාවත් නො හැදෑරුවෙමි. එකල බටහිර රසායන විිද්‍යාවෙන් සාමාර්ථ්‍යයක් නැතිව විශ්වවිිද්‍යාලයට ඇතුල්වීමට හැකිවීම එයට හේතුව විය. මට බටහිර රසායන විද්‍යාවෙි උනන්දුවක් ආශාවක් ඇතිකර ගැනීමට තරමි විශේෂිත වූ ක්‍ෂෙත්‍රයක් ද නො වී ය. භෞතීය රසායන විද්‍යාවට අයත් කොටස් බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙන් දැනගැනීම වඩා පහසු විය.

ඉතිහාසය හා දේශපාලන විද්‍යාව වැනි විෂයයන්ගේ කතා ගෙතීමෙි හා කීමෙි කලා බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙි කතා ගෙතීමෙි හා කීමෙි කලාවට වඩා බොහෝ වෙනස් වුවත් මට ඒ විෂය ගැන තිබූ උනන්දුව හා ආශාව හේතුකොටගෙන අඩුම තරමින් මට අවශ්‍ය කරුණුවලදී මගේ ම වූ කතා ගෙතීමෙි කලාවක් නිර්මාණය කරගත හැකි විය. එබැවින් පාසලේ දී කණිෂ්ට පංතිය වන තෙක් මම නිල වශයෙන් ද ඉන්පසුව නිල නොවන අයුරෙන් ද ඒ විෂය හැදෑරීමි. බටහිර විිද්‍යා හැදෑරූ ශිෂ්‍යයකු වූ බැවින් සාමාන්‍ය පෙළ පරීක්‍ෂණයට ප්‍රජාචාරය යනුවෙන් එකල ඉගැන්වූ විෂයට මට පෙනී සිටිය නොහැකි වුව ද මම පාසලේ සාමාන්‍ය පෙළ පංතියේ දී එම විෂය හැදෑරුවෙමි. සිංහල භාෂාව හා සාහිත්‍යය පිළිබඳව ද බෞද්ධ දර්ශනය හා වෙනත් දර්ශන පිළිබඳ ව ද මට වූයේ ඉමහත් උනන්දුවක් හා ආශාවකි. ඒ විෂය ද මට ආවෙිණික ආකාරයට හැදෑරීමි.

එහෙත් භූගෝල විිද්‍යාව අටවැනි පංතිය තෙක් හැදෑරුවෙි එතරමි කැමැත්තකින් නො වෙි. එහි ද කතාව කීමෙි කලාව මගේ සිත් නොගත්තේ ය. සිතියමක් යනු සිතියමක් පමණක් බව ගුරුවරුන් නොදත්තාසේ ය. සිතියමි ඇඳීම චිත්‍රකර්ම විෂයට අයත් නොවන බව ඔවුහු නොදැන සිටියෝ ද? රත්නපුරය යනු කොළඹට ටිකක් දකුණෙන් හා තරමක් නැගෙනහිරෙන් පිහිටි නගරයක් බව දැනගෙන සිටීම ප්‍රමාණවත් යැයි මම සැලකීමි. රත්නපුරයේ මැණික් ඇති බව දැන ගැනීම, ඔිස්ටේ‍රිලියාවෙි හා දකුණු අප්‍රිකාවෙි ඇතැමි ප්‍රදේශවල රත්තරන් ඇති බව දැන ගැනීම ආදිය හුදු මතක තබාගැනීමි පමණක් විය. රත්නපුරයේ රත්තරන් නැත්තේ ඇයි දැයි හෝ කොළඹ මැණික් නැත්තේ ඇයි දැයි හෝ නූගැන්විණි. භූගෝල විිද්‍යාවෙි ද කතා කීමෙි හා ගෙතීමෙි කලාව හා එකල සාමාන්‍ය විද්‍යාව ලෙස හැඳින්වුණු බොහෝ ක්‍ෂෙත්‍රවල කතා කීමෙි හා ගෙතීමෙි කලා අතර සාම්‍යයක් දැකිය හැකි විය. මෙි විෂය සඳහා කතා කීමට මට ආවෙිණික ක්‍රමයක්, කලාවක් සකස්කර ගැනීමට ද මට නො හැකි විය.

බටහිර රසායන විද්‍යාව ද, භූගෝල විද්‍යාව මෙන් ම මගෙන් ඈත්විය. මා ද ඒ විෂයයන්ගෙන් ඈත් වූ බව අමුතුවෙන් කිවයුතු නො වෙි. අවස්ථාව ලත් වහාම ඒ විෂයන් හැදෑරීම අත්හැරියෙමි. මෙි විෂයයන් මගෙන් ඈත්වූයේ ඇයි දැයි මම අද දනිමි. මෙි විෂයන් පමණක් නොව අනෙක් විෂයන් ද පාසලේ ඉගැන්වෙන්නේ නැතහොත් ඒ පිළිබඳ කතාව කියැවෙන්නේ නිරපේක්‍ෂ අර්ථයකින් හා නීති රීති ලෙස ය. ගණිතය පවා ඉගැන්වෙන්නේ නීීති රීති පද්ධතියක් ලෙස ය. 1.2, 1.3 න් ගුණ කළ විට 1.56 ලැබෙන්නේ කෙසේ දැයි නූගැන්වෙයි. දශම තිත තැබීමෙි දී දශම ස්ථාන දෙකක් වෙන්කළ යුත්තේ ඇයි ද යන්න නූගැන්වෙයි. එය කියා දෙන්නේ නීතියක් ලෙස ය. දීර්ඝ වැඩිකිරීම දීර්ඝ බෙදීම ආදිය නීති දැනගෙන කළ යුතු දෑ විය. එහෙත් ඒ පසුපස ඇති න්‍යාය දළ වශයෙන් වුවත් හඳුනාගැනීමට කල්ගත වී වුව ද හැකි විය. 14 ශ 7 හා 7 ශ 14 යනු එකක් ම බව (න්‍යාදේශ්‍ය බව) තේරුමි ගත් පසු 14 වරක් චක්‍රය කටපාඩමි කිරීම අනවශ්‍ය විය. 1.2 ශ 1.3 = 12 ශ 13 / 10 ශ 10 බව තේරුමි ගත් පසු දශම තිත තබන්නේ කොතැනක ද යන්න පිළිබඳ නීතිය ට ද අර්ථයක් ලැබෙයි. ගණිතය ආදී මා කැමති විෂයන්හි කතා ගෙතීමට මගේ කලාවක් විය.

එහෙත් බොහෝ සිසුහු ගණිතය එසේ නූගනිති. ඔවුහු නීති කටපාඩමි කරති. අවාසනාවකට ගණිතයේ කටපාඩමි කිරීම භූගෝල විද්‍යාවෙි කටපාඩමි කිරීමට වඩා බොහෝ සිසුනට අසීරු වෙයි. එයට හේතුව ගණිතය වියුක්ත වීම ය. සංඛ්‍යා යනු වියුක්ත සංකල්ප වෙයි. රත්නපුරයේ මැණික් තිබෙන බව මතක තබාගැනීම බොහෝ අයට එතරමි අපහසු කටයුත්තක් නො වෙි. රත්නපුරය ලංකාවෙි පිහිටි නගරයක් වන අතර මැණික් අපට දැක බලා ගැනීමට, අතපත ගෑමට හැකි ය. එහෙත් සංඛ්‍යා අතපත ගාන්නේ කෙසේ ද? ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන සංඛ්‍යා පිළිබඳ නීති රීති මතක තබාගැනීම බොහෝ සිසුනට අසීරු වීම පුදුමයක් නො වෙි.

ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන සංකල්ප බටහිර විද්‍යාවෙන් ඉවත්කළ යුතු නමි බටහිර ගණිතයෙන් සංඛ්‍යා ද ඉවත්කළ යුතු බව පඬි විද්‍යාඥයන්ට නො තේරෙන්නේ ඔවුන් සංඛ්‍යා ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන බව නොදන්නා බැවිනි. දෙල් ගෙඩි හතක් පොල් ගෙඩි හතක් ආදිය දැකගත හැකි වුව ද හෙණ හත වැදුණත් පඬියන්ට හත යන සංඛ්‍යාව දැකගත නො හැකි ය. පඬි විද්‍යාඥයෝ ද හත නො දනිති. දළ වශයෙන් ගත්කල හත යනු හතේ ගොඩවල්වල ඇති පොදු ගුණය වෙයි. පඬියන් කී දෙනකුට එය තේරෙන්නේ ද? ඔවුන්ට හත යනු 7 (ඉලක්කම) පමණක් වෙයි. ඒ 7 පෙනෙන බැවින් හත ඉන්ද්‍රිය ගෝචර යයි ඔවුහු සිතත් ද? ස්වර හත දන්නා සිසුන් හත නොදන්නා බව අධ්‍යාපන ඇමතිතුමා තේරුමිගෙන ඇත්තේ දැයි නො දන්නෙමි. එහෙත් සෞන්දර්ය්‍ය වැනි විෂය හැදෑරීම සඳහා සාමාන්‍ය පෙළ ගණිත සාමාර්ථ්‍යයක් අනිවාර්ය නොකිරීමට එතුමා ගෙන ඇති තීරණය අගය කළ යුතු ය. කෙටියෙන් කිවහොත් ස්වර හත දැනගැනීම සඳහා හත සංඛ්‍යාව දැනගැනීම අවශ්‍ය නො වෙි.

බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙහි කෙතරමි නිරපේක්‍ෂ බවක් තිබුණත් ගැලීලියෝ ගැලීලි විද්වතා ඒ ආරමිභ කළේ ම සාපේක්‍ෂ දැනුමක් ලෙස ය. අපේ ප්‍රවාද ලිපි පෙළෙහි මුල් අවධියෙහි ම මෙි බව වෙනත් ආකාරයකින් කියා ඇත. ඒ සාපේක්‍ෂ ප්‍රවෙිග හා සමිබන්ධයෙනි. ගැලීලීය සාපේක්‍ෂතාව යනුවෙන් හැඳින්වෙන දැනුම එක්තරා ආකාරයකින් ගතහොත් බටහිර විද්‍යාවෙහි ආත්මයට පිටින් යයි. බටහිර විද්‍යාවට අවශ්‍ය වන්නේ සියල්ලන්ට ම පොදු වූ දැනුමක් නිර්මාණය කිරීමට ය. දැනුම වාස්තවික බව, වාස්තවික ලෝකයක් (යථාර්ථයක්) ඇති බව, ඒ වාස්තවික ලෝකය වාස්තවික නියම අනුව ක්‍රියාකරන බව ආදිය බටහිර විද්‍යාවෙහි ආත්මය වෙයි. එහෙත් ගැලීලියෝ විද්වතාට මෙි ආත්මය පළුදු කිරීමට සිදුවිය. චලිතය සාපේක්‍ෂ බව පිළිගැනීමට ඔහුට සිදුවිය. එසේ නොපිළිගෙන පොළොව ඉර වටා යන බවට තර්කයක් ගොඩනගා ගැනීමට ඔහුට නො හැකි විය. පොළොව චලනය වුව ද පොල් ගෙඩියක් පොළොවට වැටීමෙි දී ගහ මුල ම වැටෙන්නේ පොල් ගෙඩිය ද පොළොවත් සමග තිරස් චලිතයක යෙදෙන බැවින් පොළොවට සාපේක්‍ෂව පොල් ගෙඩියට තිරස් චලිතයක් නොමැති නිසා යැයි ගැලීලියෝ විද්වතා ප්‍රකාශ කෙළේ ය. අපට දෘශ්‍යමාන වන්නේ සාපේක්‍ෂ චලිත පමණක් යැයි ඔහු කීවෙි ය. සාපේක්‍ෂ නොවන අදෘශ්‍යමාන චලිත ඇති බව පඬියන් කෙසේ වෙතත් ඔහු පිළිගත්තේ ය.

ගැලීලියෝගේ ඒ ප්‍රකාශයත් සමග බටහිර විද්‍යාව ආරමිභයේ දීම එකිනෙකාට සාපේක්‍ෂ ලෝක ඇති බව පිළිගැනීමට බටහිර විද්‍යාඥයන්ට සිදුවිය. එහෙත් බටහිර විිද්‍යාඥයන් එසේ පළුදු වූ බටහිර විද්‍යාවෙි ආත්මය ප්‍රතිසංස්කරණය කරගත්තේ චලිතය සාපේක්‍ෂ වුවත් වස්තු දෙකක් හෝ අංශු දෙකක් හෝ අතර දුර නිරපේක්‍ෂ යැයි කියමිනි. එනමි අංශු අතර දුර නිරී’ක්‍ෂකයාගෙන් නිරීක්‍ෂකයාට වෙනස් නොවන බව කීමෙනි. අයින්ස්ටයින් විද්වතා පසු කලෙක ඉදිරිපත් කළ සාපේක්‍ෂතාවාදයට අනුව අංශු දෙකක් අතර දුර නිරී’ක්‍ෂකයාගෙන් නිරීක්‍ෂකයාට වෙනස් වුව ද ඔහු බටහිර විද්‍යාවෙි ආත්මය රැකගත්තේ අංශු දෙකක් අතර වූ ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන ඊනියා අවකාශ –- කාල ප්‍රාන්තරය අවිචලකයක් (ඉනවඅරඉඅනට), එනමි නිරීක්‍ෂකයාගෙන් නිරී’ක්‍ෂකයාට වෙනස් නොවන රාශියක් බව පෙන්වීමෙනි. සංඛ්‍යා ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන බව නොදන්නා පඬියෝ් අවකාශ –- කාල ප්‍රාන්තරය ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන බව කෙසේ නමි දනිත් ද? හුදු නියැදි එකතු කරන්නන් හා පටිපාටිය අනුගමනය කරන්නන් පඬියන් බවට පත් වූ විට රටක ශිෂ්‍යයන්ට යන කල දශාව කුමක් ද?

ඒ කෙසේ වෙතත් බටහිර ගණිතය හා බටහිර භෞතික විද්‍යාව කෙතරමි වලිකෑවත් එහි සාපේක්‍ෂ බව අත්හැරිය හැකි නො වෙි. ඒ විෂය අනෙක් විෂයන්ට වඩා වියුක්ත ය. එබැවින් ම වියුක්තව සිතීමට බැරි බොහෝ අයට ඒ විෂය තේරුමි ගැනීම ද අපහසු ය. එවැනි විෂය කටපාඩමි කළ යුතු මතක තබාගත යුතු කරුණු සහ නීති රීති අඩංගු විෂය බවට පත්කළ විට බොහෝ සිසුනට ඒ එපා වෙයි. තරමක් වියුක්තව සිතන්නට හැකි කමක් ඇති සිසුහු ඒ විෂයයන්ට ප්‍රිය කරති. එහෙත් ඔවුන්ගෙන් ඇතැමි අයට නීති රීති පද්ධතිය ප්‍රශ්නයක් වෙයි. ඔවුහු තමන්ට අවශ්‍ය ආකාරයට ඒ විෂය සකස් කරගෙන අධ්‍යයනය කරති.

බටහිර ගණිතයේ සාපේක්‍ෂ බව බොහෝ දෙනාට නො වැටහෙයි. බටහිර ගණිතය එහි ප්‍රත්‍යක්‍ෂවලට, ස්වසිද්ධිවලට (අභඉඔමස) සාපේක්‍ෂ වෙයි. බොහෝ කලක් යන තුරුම ගණිතයට තිබුණේ යුක්ලීඩීය ජ්‍යාමිතිය පමණකි. එහෙත් පසුව යුක්ලීඩීය ජ්‍යාමිතියෙහි ස්වසිද්ධි වෙනස්කර වෙනත් ජ්‍යාමිති සකස්කර ගැනිණි. ගැලිලියෝ ගැලීලි විද්වතා බටහිර භෞතික විද්‍යාව ආරමිභ කරමින් සාපේක්‍ෂතාව හඳුන්වා දුන්න ද බටහිරයෝ එය නිරපේක්‍ෂ ආකාරයෙන් ම ගත්හ. අයින්ස්ටයින් විද්වතාගේ සාපේක්‍ෂතාවාදය ඔහුට ඉදිරිපත්කිරීමට අවශ්‍ය ව තිබුණේ අවිචලක පිලිබඳ විද්‍යාවක් ලෙස ය. එය සාපේක්‍ෂතාවාදය යන නමින් හැඳින්වුව ද එහි ඇත්තේ ඊනියා වාස්තවික ලෝකයක් පිළිබඳ කතාවකි. බටහිරයන්ට සාපේක්‍ෂතාව නයාට අඳුකොළ මෙනි. ඔවුන්ගේ ලෝකය නිරපේක්‍ෂ වෙයි. එහෙත් නිරපේක්‍ෂය පළුදු කරන සාපේක්‍ෂතාවක් බටහිර ගණිතයේ හා බටහිර භෞතික වි්‍යාවෙහි වෙයි. ඉතිහාසය සාපේක්‍ෂ බව අද බොහෝ දෙනාට වැටහෙයි. ඉතිහාසය යනුවෙන් කීව ද ඇත්තේ ඉතිහාස මිස ඉතිහාසයක් නො වෙි. එමෙන් ම ඇත්තේ බටහිර ගණිත හා බටහිර භෞතික විද්‍යා මිස බටහිර ගණිතයක් හෝ බටහිර භෞතික විද්‍යාවක් හෝ නො වෙි. ඔීනෑම කතාවක් සාපේක්‍ෂ වෙයි. එහෙත් මෙි සාපේක්‍ෂ බව බටහිර රසායන විද්‍යාවෙි හා ජෛවීය විද්‍යාවන්හි විද්‍යමාන නොවන්නේ ඇයි?

WANTED A FEW ELECTRONS, WAIT THEY SHOULD BE SENSORY PERCEPTIBLE

As was mentioned last week I am leading a group at the University of Kelaniya that studies various aspects of the Rajarata Chronic Kidney Disease Unidentified Etiology (RCKDunet). I am not a western scientist or a mathematician but happen to be the Dean of a Faculty of Western Science in a University that had a Buddhist background but is Judaic Christian in culture at present due to the hegemony of western Christian modernity to which very few among the so called educated people object. I teach what may be called Mathematical Physics in the western jargon at the university but I know what rubbish it is. I repeatedly criticize the content I have to teach, and the students are bewildered.

I lead this group simply because I am interested in finding the cause of this deadly disease and a cure, and also because I have a hunch that the ancient Sinhala wisdom can be shown to be superior to modern western medicine based in the western Judaic Christian culture, as a result of the exercise. If somebody says it is against the so called scientific method and the spirit of science all that I have to say is that there is no scientific method as such and that the spirit of science is not that spiritual. I am a politician of sort, though not a member of any political party but an avowed enemy of western Christian modernity and allied knowledge that has suppressed our people during the last few centuries.

As can be expected there is opposition to the work carried out by the group at Kelaniya which consists of academics from the Departments of Botany, Chemistry, Physics, and Mathematics of the University as well as lecturers from the Faculties of Medicine at the Universities of Peradeniya and Rajarata. First a nasty rumor was spread to the effect that our group had copied the results of some other groups. This was exposed in no time as none of the other groups that study the causes of RCKDunet had come out with Arsenic and Mercury contaminated in the so called drinking water of the areas in Rajarata affected with the disease. Surely a group cannot copy something that is not available in the database or the result sheets of another group. However, it has to be mentioned that mere presence of Arsenic and Mercury in “drinking water” is not sufficient for the spread of the disease. The hardness of water is also a factor and there is a hypothesis that Calcium and Magnesium salts responsible for the hardness of water form the relevant arsenates and/or the arsenites in vivo.

The second objection to the work of our group comes from people who think that our investigation is based on extra sensory perceptions. I do not know how they came to this inference but I must say that there are so many concepts in western science that are not sensory perceptible. If they think that our group obtained the idea to test for certain chemicals through divine intervention, then all that I can state is that the way one gets an idea is immaterial to the practice of western science or of any system of knowledge for that matter. Take the famous example of the Benzene ring. It is said that Kekule had the basic idea of the Benzene ring in a dream. How did Planck get the idea of the quantum or Einstein get the postulates of special relativity? The way a person gets ideas is irrelevant though not irreverent, and it is the investigation of the idea that is important.

In any event in western science it was Ernst Mach, the Philosopher and physicist who objected to the use of extrasensory concepts to explain phenomena in Physics. In his scheme atoms among other things were not to be used and he objected to what are known as inertial frames of reference in Newtonian Mechanics. It is not essential to know what these devils are but it is sufficient to know that Mach influenced young Einstein so much that in his formulation of General Relativity he did away with inertial frames and also with the so called gravitational force (field).

However very few people, including the so called scientists in Sri Lanka, know that according to Einstein there is no gravitational force (forget the difference between the force and the field). The other day I was surprised to hear a “scientist” claiming that the gravitational force is sensory perceptible as it can be felt. Now unfortunately most of the “scientists” in Sri Lanka have ended up as scientists by chance. They most probably did not have any idea of becoming a scientist while they were at school, and ended up in a Faculty related to science as a result of not obtaining sufficient marks to enter a Faculty of Medicine or Engineering. They may be called “chance scientists” who having excelled at examinations have ended up in Universities or research institutes. Their hard work has to be appreciated but their knowledge of the philosophy of science and related matters very often could be improved to say the least.

If the particular “scientist” knew that according to Einstein there is no gravitational force he would not have said that the gravitational force could be felt. I just wondered how the feeling of something “proves” that the particular thing is sensory perceptible, as feeling need not be associated with any one of the five sense organs referred to in western science. It has to emphasized that though mind is considered as an indriya (loosely a sense organ) in Buddhist literature it is not so in western science. If on the other hand the gravitational force is felt by this “scientist” through a certain sense organ I am curious to know what this sense organ is as Einstein appears not to have had this particular sense organ.

The “scientists” who object to concepts or ideas that are not sensory perceptible are invited to get me some electrons. I suppose all the “scientists” are familiar with electrons and they should not have any trouble in hunting or shopping for (incidentally there is not much of difference between hunting and shopping, the major difference being that the former was practiced by males while the females are engaged in the latter) a few electrons. However, these electrons have to be sensory perceptible and acceptable to the “scientists”. If Mach was living the “scientists” could have consulted him.

Once the “scientists” bring these sensory perceptible electrons we may organize a symposium, workshop, or whatever it is, on sensory perceptible objects with some grant from a western agency in at least a four star hotel, with lunch of course, and get another grant to publish the proceedings. Just one last question as one of my colleagues associated with the Federation of University Teachers Associations (FUTA) used to say at the end of a discussion. Now what about the RCKDunet?

Copyright Prof. Nalin De Silva

ඉලෙක්ට්‍රෝන දුසිමක් අවශ්‍යව ඇත. එහෙත් ඒ ඉන්ද්‍රිය ගෝචර විය යුතුය.

"රජරට වකුගඩු රෝගය යනු මේ ජාත්‍යන්තර බලවේග හා බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු බටහිර දැනුම විසින් රජරට ජනජීවිතය අවුල් කරනු ලැබීම නිසා රජරට වැසියන්ට වැළඳුණු රෝගයකි. බටහිරයන් ඊනියා දෙවැනි ලෝක යුද්ධයෙන් පසු ක්‍රියා කරන්නේ කිසියමි ලෙසකින් වුවත් බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වය රැකගැනීමට ය. එහෙත් බටහිර ක්‍රිස්තියානි නූතනත්වයට ප්‍රශ්නවලට විසඳුමි නැත. එහි නියමුවන්ට කළ හැක්කේ ප්‍රශ්න කළමනාකරණය කිරීම පමණකි. ඊනියා ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය, එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය හා එහි ආයතන මෙි කළමනාකරණය වෙනුවෙන් බටහිරයන් විසින් පිහිටුවනු ලැබු සමිති සමාගමි වෙයි."

The Cyclicity of Dhamma – Part4

"The knowledge of change of an object of Dhamma is a mental construct (samskaranaya) not an inference made about an absolute real change. This means that if one refrains from construction of change, nothing changes. It also means that change is whatever one constructs it to be. In other words, the knowledge of change is the change. In this case, a concept of an observer separated from the observed is irrelevant and not needed to understand change. As a result, this concept of change does not distinguish between changes in general and what may regarded as “self” change in the conventional sense."

View PDF