සිංහල මුස්ලිම් සහජීවනය

මුස්ලිම්වරුන් සහජයෙන්ම අන් කිසි ජාතියක් සමඟ සහජීවනයෙන් ජීවත්වීමටඅකමැති යැයි සමහරු සිතති. මේ ආකල්පය පදනම් කරගෙන මුස්ලිම් ප්‍රශ්ණයට දියහැකි පිළිතුර කුමක්ද?

එක්කෝ මුස්ලිම්වරුන්ට රටෙන් කොටසක්දී සිංහළුන් ඔවුන්ගෙන් වෙන්විය යුතුය. එක්කෝ ඔවුන් වෙන රටකට පන්නා දැමියයුතුය. උගත් බෞද්ධ පිංවතුන් යෝජනා කරන්නේ ඉහත කුමණ විසඳුමද? සිංහල මුස්ලිම්සහජීවනයක් නොපතන මුස්ලිම්වරුද වෙත්. ඔවුන් සිංහළුන් සම්බන්ධයෙන් දරනඅවිචාරවත් ආකල්පද මේ හා සමානය. මේ මුස්ලිම්වරුන්ද යෝජනා කරන්නේත් ඉහතවිසඳුම් නම් ඔවුන්ටද දෙයියන්ගේ පිහිටය.

මේ තරුණයෝ එතැනින්නොනැවතී තවත් ආකල්ප ඊට එකතු කර ගනිති. තම ජාතිය ආගම බේරා ගැනීම සඳහාසුදුසුකමක් ඇත්තේ තමන්ට යැයි සිතා ඔවුහු ඒ සඳහා තමන්වම පත් කරගනිති. තමන්උගතුන්ය බුද්ධිමතුන්ය යැයි සිතන නිසා ඔවුහු හුදී ජනයා තමන් දරන මතය අනුමතකරයිද නොකරයිද යන්න ගැන විචාරවත් නොවෙති. එතැනිනුත් නොනැවතී ඊලඟට ඔවුහු සමාජ දේශපාලන ප්‍රශ්ණ ඉක්මණින්ම විසඳිය යුතුයැයිද එසේ විසඳිය හැකියැයිදකල්පණා කරති. මීට වසර විසි පහක පමණ කෙටි කලකට ඉහතදී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණවටා එකතුවුනු තරුණයින්ද මෙවැනි ආකල්ප දැරූහ. එය කෙලවර වුනේ කෙසේදැයි දැන්අපි දනිමු.

මෙරට විවිධ ජනවර්ගවලට සහජීවනයෙන් ජීවත්වියහැකිය. එයට අපේ ඉතිහාසය සාක්‍ෂි දරයි. නමුත් සහජීවනයක් ඇතිවන්නේ සියලුජන-ආගම් වර්ග යම් එක් පවතින විදිහකට අනුගතවීම තුලිනි. මෙය අප රටටවිශේෂත්වයක් නොවේ. අරාබි රටවලට යන විදේශිකයෝත් යුරෝපීය රටකට යන විදේශිකයෝත්ඒ ඒ රටවල මිනිසුන් සමඟ එකට ජීවත්වන්නේ ඒ ඒ රටවල පවතින විදිහට අනුගතවීමතුලිනි. මීට වසර විස්සකට තිහකට ඉහතදී මෙරට සියලු ජන-ආගම් වර්ග අදට වඩාඑකිනෙකා අතර සුහදත්වයෙන් ජීවත්වූයේ ඔවුන් අදට වඩා මෙරට පවතින විදිහට ගරුකරමින් ඊට අනුගතව ජීවත්වූ බැවිනි. නමුත් පසුගිය වසර විස්ස තිහ ඇතුලතසිදුවුනු සමාජ විපර්යාසය නිසා ඒ පවතින විදිහ පිළිබඳ අවබෝධය අපෙන් ගිලිහීඇත. ඒ සමාජ විපර්යාසය හුදෙක් මුස්ලිම් අන්තවාදීන් විසින් ඇති කල එකක් නොවබටහිර සංස්කෘතියේ බලපෑමද ඊට හේතුවිනි.

පැවැත්මපිළිබඳ දැනුම අපට ලබාදෙන්නේ සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතිය විසිනි. සිංහල බෞද්ධයෝපැවැත්ම මුලාවක් යැයි විශ්වාස කරමින් පවතිති. ඒ නිසා පැවැත්ම පිළිබඳ සිංහලබෞද්ධ සංස්කෘතිය දරන ආකල්පය අන් කිසි සංස්කෘතියකටත් වඩා විශේෂත්වයක් ගනී. (මේ පිළිබඳ වැඩි විස්තරයක් සිංහල බෞද්ධයාගේ පැවැත්ම යන ලිපියෙහි අඩංගුවේ.) සම්මුති වශයෙන් සිංහල බෞද්ධයෝ ලෝකය සමඟ බැඳීත්වෙන්වීත් ජීවත් වෙති. එනම් ඔවුහු තමන්ගේ පැවැත්මට ස්වාධීනත්වයක් අපේක්‍ෂාකරන අතර තමන් පවතින්නේ අනුන් නිසා බවද අමතක නොකරති. ඒ නිසා ඔවුන් තමඅනන්‍යතාව පිළිබඳව දරන්නේ ලිහිල් ආකල්පයකි. තමන් බෞද්ධයැයි ලේබල් ගසාගැනීමට ඔවුන් අකමැතිය. නමුත් තමන්ගේ අනන්‍යතාවට නැත්නම් බෞද්ධකමට අන් අයවිසින් ගරු කරතැයි ඔවුහු බලාපොරොත්තු වෙති. අනුන් සංස්කෘතියෙන් වෙනස්වීමඔවුන්ට ප්‍රශ්ණයක් නොවේ. ඒ වෙනස්කම් වලට ගරු කරන්ට ඔවහු දනිති. නමුත් තමන්ලේබල් නොගසන නිසා අනුන්ද ලේබල් ගසා නොගනිතැයි ඔවුහු බලාපොරොත්තු වෙති. මෙහිඇත්තේ ඉතා සරල සුනම්‍ය බවකි. බැඳී වෙන්වී පැවතීම එලෙසය. එය ඊනියා පුද්ගලඅයිතීන් සුරැකීමට ලඝු කල නොහැකිය. ආගම් පොලිසියකින් ඒ පැවැත්ම තහවුරු කලනොහැකිය. එය ගොඩනැඟිය හැක්කේ සමාජ සම්බන්ධතා මතය.

කලකටඉහතදී මෙරට බෞද්ධයෝ පමණක් නොවේ කිතුණුවන් මුසල්මානුවන් හිංදුන්ද අනුගතවීසිටියේ මේ පවතින විදිහටය. නමුත් අද නොයෙකුත් බලපෑම් මත මුස්ලිම්වරු මේපවතින විදිහෙන් මිදෙමින් සිටිති. ඔවුන් අන් ජාතීන්ට දරාගත නොහැකි තරමටතමන්ගේ ලේබලය උස් මහත් කරගනිමින් සිටිති. එය බැඳී වෙන්වී පැවත්මට පටහැණිය.එය ආපසු හැරවිය හැක. නමුත් එය ආපසු හැරවිය හැක්කේ පොදු සමාජයටම බලපාන සමාජදේශපාලන ක්‍රියාවලියකින් මිස මුස්ලිම් වරුන්ට පමණක් එල්ලවුනු දේශපාලනප්‍රවාහයකින් නොවේ. බැඳී වෙන්වී පවතින සමාජයක සිදුවෙන වෙනස්කම් සමස්ථසමාජයටම දැනීම වැලකිය නොහැකිය.

වාසනාවකට මේ සමාජවිපර්යාසයට ගොදුරු නොවුනු සහජීවනයක් පතන එලෙස ජීවත්වීමට දන්නා, සාමාන්‍යජනතාවක් තවම අප අතර ජීවත්වෙති. ඔවුන් බුද්ධිමත්ය. ඔවුන්ගේ දේශපාලන හදවත ජනමාධ්‍ය තුලින් දැක ගත නොහැකිය. ඔවුන්ගේ මතය වෙනස් කල හැකිය නමුත් ඔවුන්ගොන්නුන් මෙන් දක්කවන්නට නොහැකිය. මුස්ලිම් ප්‍රශ්ණයට පිළිතුර බැඳී වෙන්වීපැවැතීම යලි තහවුරු කරගැනීමය. එය ඉටු කර ගත හැක්කේ මෙරට සාමාන්‍ය ජනයාකේන්ද්‍ර කරගත් සමාජ ආර්ථික දේශපාලන පෙරළියක් තුලින් පමණි. මන්ද බැඳීවෙන්වී ජීවත්වන හැටි දන්නේ ඔවුන් නිසා වෙනි. අවිචාරවත් ආකල්ප මත පදනම්වඊනියා ප්‍රායෝගික, ඉක්මන් විසඳුම් සොයන, ජන මාධ්‍ය සමඟ දේශපාලනය කරන බෞද්ධ, මුස්ලිම් මෙන්ම අන් සැම දෙනාම තමන් ක්‍රියාකරන්නේ මෙරට දේශපාලන පරිධියේසිට බව අවබෝධ කරගත යුතුය. පරිධියේ සිට කරන වැඩවලින් කල් පවතින දේශපාලනවෙනසක් අත් කරගත නොහැකිය. මීට වසර විසි පහකට පමණ ජවිපෙය අපට ඉගැන්වුයේ ඒපාඩමය.

ජානක වංශපුර

2014-05-01