මෙරට විවිධ වෘත්තීන්හි යෙදෙන්නෝ බොහෝ විට දේශපාලනඥයන්ට වඩා බලගතු වෙති. මේ වෘත්තීයකයන් පුහුණු කිරීම දහනවවැනි සියවසේ අගභාගය දක්වා දිව යයි. වෛද්‍ය විද්‍යාලය, කාර්මික විද්‍යාලය හා නීති විද්‍යාලය පිහිටුවීම මෙහි ආරම්භය වෙයි. ඉන්පසු විශ්වවිද්‍යාලයීය ආයතනය ද පසුව ලංකා විශ්වවිද්‍යාලය ද බිහිවිණි. මේ ඉතිහාසය කතාකිරීම වැදගත් වුවත් මේ එයට අවස්ථාව නො වෙයි. එහෙත් කිවයුතු කරුණක් වනුයේ මේ ආයතන සුද්දන්ගේ වුවමනාවට සුද්දන් විසින් පිහිටුවනු ලැබූ ආයතන මිස අපේ අවශ්‍යතා අනුව පිහිටුවනු ලැබූ ආයතන නොවන බව ය. උසස් අධ්‍යාපනයෙහි අපට තිබූ විද්‍යොදය විද්‍යාලංකාර පිරිවෙන් ද ඊනියා විශ්වවිද්‍යාල තත්වය දී අපි නැතිකර ගත්තෙමු. අද මෙරට සාකච්ඡා වන ප්‍රධන ප්‍රශ්න දෙකක් ම පිටුපස සිටින්නේ බටහිර වෛද්‍යවරුන් බව ඇමතිවරු ද වෙනත් අදාළ පුද්ගලයෝ ද දනිති. ඒ ප්‍රශ්න විසඳීමට නොහැකි දොස්තර ත්‍රස්තවාදය නිසා බව පැහැදිලි ය. එහෙත් මගේ කීම සනාථ කිරීමට ඇමතිවරයකු ඉදිරිපත් වේ යැයි මට නිශ්චිත ව කිව නො හැකි ය. වෘත්තීයකයෝ ඒ තරමට බලවත් වෙති. මේ බලවත්කම දැකිය හැක්කේ බටහිර වෛද්‍ය ක්‍ෂෙත්‍රයෙහි පමණක් නො වේ. ඉංජිනේරු, කථිකාචාර්ය ආදී ක්‍ෂෙත්‍රවල ද එය දැකිය හැකි ය. නීතිඥ ක්‍ෂෙත්‍රයෙහි ද ත්‍රස්තවාදය ක්‍ර්‍රියාත්මක කර අළුත්කඩේ වසන්තයක් උදාකිරීමේ වෑයමක් තිබුණ ද නීතිඥයන්ගේ සේවය ජනතාවට තීරණාත්මක ව බලනොපාන බැවින් එය සඵල නො වී ය. වෘත්තීයකයන්ට බලය ලැබෙන්නේ ජනතාවගෙන් නො වේ. බටහිර අධ්‍යාපනය විසින් දෙනු ලබන සහතික මගිනි. ඒ සහතික ඔස්සේ සමාජ වැදගත්කමක් මෙන් ම සමාජ බලයක් ද බොහෝ විට වෘත්තීයකයන්ට ලැබෙයි. සුද්දන්ගේ සහතිකය ගිනි අවිවලට වඩා අද බලවත් වෙයි. අද දෙමව්පියන් තම දරුවන්ට අධ්‍යාපනය ලබාදීමට මෙතරම් වලිකන්නේ ඔවුන් ගුණ යහපත් මිනිසුන් බවට පත්කිරීමට නොව බලවත් වෘත්තීයකයන් බවට පත්කිරීමට ය.
අද එක් පැත්තකින් සමසෞඛ්‍ය විද්‍යා ඉගෙන ගන්නා ශිෂ්‍යයෝ තම පාඨමාලාව අවුරුදු හතරෙන් තුනට කප්පාදු කිරීමට විරුද්ධව දින එකසිය පනහක පමණ කාලයක උද්ඝෝෂණවල නිරත වී සිටිති. සරසවි සිසුන්ගේ සටන් ක්‍රම ගැන මගේ කිසිම පැහැදීමක් නැත. ඔවුහු දේශපාලන පක්‍ෂයක ඉත්තෝ වෙති. ලෝක තරුණ සම්මේලනය ලංකාවේ පැවැත්වෙන අවස්ථාවේ ඔවුන් අරලියගහ මන්දිරයට පෙළපාලියෙන් ගියේ වෙනත් න්‍යාය පත්‍රයකට අනුව ය. අනෙක් අතට ඔවුන් ඉල්ලන්නේ තමන්ට දෙන සුද්දන්ගේ සහතිකයේ (මේ සහතික මෙරට විශ්වවිද්‍යාලවලින් දුන්නත් ඒ සුද්දන්ගේ සහතික ය) බලය අඩුනොකරන ලෙස ය. ඔවුන්ට එසේ සටනක නිරත වී සිටීමට සිදු වී ඇත්තේ දොස්තරවරුන් සමසෞඛ්‍ය විද්‍යා පාඨමාලාව අවුරුදු තුනකට සීමාකරන ලෙස කියන බැවිනි. මේ බව උසස් අධ්‍යාපන ඇමතිතුමා දන්නා මුත් ඔහුට අද කළ හැක්කේ ප්‍රශ්නය නොවිසඳීම සම්බන්ධයෙන් බැණුම් ඇසීම පමණ ය! අනෙක් පැත්තෙන් හෙදියන්ගේ ප්‍රශ්නය වෙයි. එහි ද ඇත්තේ ඔවුන්ගේ පුහුණු කාලය අවුරුදු හතර කිරීමට කරන ඉල්ලීම ය. එහි දී ඔවුහු පාඨමාලාවට වින්නඹු පුහුණු ව ද ඇතුළත් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිති. රෝගීන් ප්‍රාණ ඇපයට තබාගනිමින් හෙදියන් තම ඉල්ලීම් දිනාගැනීමට කරන වර්ජන අනුමත කළහැකි නො වේ. එහෙත් එහි ද පසුපස ඇත්තේ දොස්තර ත්‍රස්තවාදය ය. බටහිර වෛද්‍යවරුන්ට මෙහි දී සුදනන් විය නො හැකි ය. ඔවුන් ද නොයෙක් අවස්ථාවල රෝගීන් ප්‍රාණ ඇපයට තබාගෙන වර්ජනය කර ඇත්තේ බටහිර අධ්‍යාපනයෙහි ගුණනැණ නැති බැවිනි.
ශිෂ්‍යයන් හා හෙදියන් ද ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් සොයන්නේ බටහිර අධ්‍යාපනික රාමුවේ හිඳිමින් ය’ෂ බටහිර දැනුම් ආධිපත්‍යයෙහි රැඳෙමින් ය. කෙසේ වෙතත් මෙය සෞඛ්‍ය ක්‍ෂෙත්‍රයෙහි බලය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයකි. පාඨමාලාවල කාලය අවුරුදු හතරකිරීම හුදෙක් අධ්‍යයනික ප්‍රශ්නයක් නො වේ. බලය පිළිබඳ ආකල්ප ද අපට ලැබී ඇත්තේ සුද්දන්නෙි. අද බටහිර වෛද්‍යවරුන් තම දැනුම මත පදනම් ව වක්‍රව අධ්‍යයනික හේතු දැක්වුවත් ශිෂ්‍යයන් ද හෙදියන් ද විවිධ කතන්දර කීවත් මේ කෙරෙන්නේ බටහිර ආධිපත්‍යය යටතේ සිදුවන බල අරගලයකි. ප්‍රශ්නවල දී නියම කරුණු අමතක කර ව්‍යාජ අධ්‍යයනික හේතු දැක්වීම සාමාන්‍ය සිද්ධියකි. මම ද විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන් වෙනුවෙන් වැටුප් අරගලවල දී ව්‍යාජ අධ්‍යායනික හේතු දක්වා ඇත්තෙමි. එබැවින් ඔවුන්ගේ වත්මන් ව්‍යාජ හේතුවල සළුපිළි ගලවා දැමීම පහසු කටයුත්තකි. අපි ඉතා නග්න ව බලය පිලිබඳ ප්‍රශ්නයක් අසමු. හෙදියක සෞඛ්‍ය අමාත්‍යංශයේ ලේකම්වරිය ලෙසත් (ෙසෙද්ධාන්තික ව) සමසේවා සෞඛ්‍ය විද්‍යා උපාධිධාරියකු සෞඛ්‍ය සේවා අධ්‍යක්‍ෂ ජෙනරාල් ලෙසත් පත්නොකෙරෙන්නේ කිනම් හේතුවක් නිසා ද? බටහිර වෛද්‍යවරුන් හා බටහිර විද්‍යාඥයන් යැයි කියාගන්නා අය කෙතරම් පම්පෝරී ගැසුවත් ඔවුන්ගෙන් හා ඔවුන්ගේ ඇදුරන්ගෙන් සියයට අනූනවයක් පට්ටපල් බොරු වූ බටහිර විද්‍යාවට අවශ්‍ය ආකාරයට වියුක්ත ව සිතන්නට නොව වියුක්තය යනු කුමක් ද කියාවත් නොදන්නා බව මම දනිමි. මේ සම්බන්ධයෙන් හොඳ උදාහරණයක් වනුයේ මේ දිනවල විදුසර පුවත්පත මගින් බටහිර විද්‍යාවේ පට්ටපල් බොරු ගැන මා සමග සංවාදයකට එළඹ සිටින හිටපු දන්තවෛද්‍ය පීඨාධිපතිවරයකු ය. ආණ්ඩුව අද කළ යුත්තේ රටට (සුද්දන්ගේ ක්‍රමයෙහි වුවත්) අඩු හානියක් වන තීරණයක් ගැනීම ය. පාඨමාලාවක කාලය තීරණය කිරීම රෝගීන් ප්‍රාණ ඇපයට ගන්නා දොස්තර ත්‍රස්තවාදයට යටකළ නො යුතු ය. මෙහි දී බොහෝ දෙනා නොදන්නා කරුණක් සඳහන් කළ යුතු ය. කෘෂිරසායනික වකුගඩු රෝගයට බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවෙහි ප්‍රතිකාර නැත. ලේ කාන්දුකරණය ප්‍රතිකාරයක් නො වේ. මේ වකුගඩු රෝගයට ප්‍රධාන හේතුව ආසනික් ය. ආසනික් වකුගඩුවලට ගෙනයෑමේ දී ග්ලයිෆොසේට් වාහකයක් ලෙස ක්‍රියා කරයි. එය ද කියා දී ඇත්තේ දෙවිවරුන් ය. අප සමග කටයුතු කළ එක් බටහිර වෛද්‍යවරයෙක් රෝගයට හේතුව ග්ලයිෆොසේට් යැයි කියමින් කැලණි කණ්ඩායම අදාළ අධ්‍යයනයෙන් ඉවත්කිරීමට උත්සාහ කළේ ය. මේ අතර අපි පාරම්පරික වෙදමහතුන් ලවා රෝගීන් සුවකිරීමට කටයුතු කළෙමු. පාරම්පරික වෙදකමේ මේ රෝගයට ප්‍රතිකාර ඇත. අපි විශේෂ ව්‍යාපෘති අමාත්‍යතුමාට විලච්චියට ආරාධනා කර ඒ සම්බන්ධ කරුණු ඉදිරිපත් කළෙමු. ඒ සාකච්ඡාවට උතුරු මැද පළාතේ මහඇමතිතුමා ද සහභාගි විය. අපට අවශ්‍ය වූයේ රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කිරීමට ආණ්ඩුව ලවා පාරම්පරික වෙදමහතුන්ට පහසුකම් සැපයීමට ය. බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට වියදම් කරන මුදලෙන් සොච්චමක් වියදම් කර ඒ කාර්යය ඉටුකළ හැකි ය. ඇමතිතුමා අප ජනාධිපතිතුමා මුණගැස්සීමට කටයුතු කරන බව ද පැවසුවේ අපේ යෝජනාවට එකඟ වෙමිනි. එහෙත් අද දක්වාත් ඒ හමුවීම සිදු වී නැත. ඒ අතර රෝගීහු මියයති. අපට දැනගැනීමට ලැබී ඇති ආකාරයට අප ජනාධිපතිතුමා හමුවීම වළක්වන්නේ ද බටහිර වෛද්‍යවරුන් කිහිප දෙනෙකි. ලෙඩා මළත් දොස්තරගේ බඩ සුද්ද වෙයි. ආණ්ඩුව තනිව ම නොහැකි නම් ජනතාව සමග එක් වී දොස්තර ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළ යුතු ය.
නලින් ද සිල්වා
2014-05-11
2014-05-11