මෛත්‍රිපාල නොකී දේ
මෛත්‍රිපාල සිරිසේන අප්‍රේල් 23 වැනි දා ජාතිය ඇමතී ය. ඔහු ජනතාවගේ ඡන්දයෙන් ජනාධිපති වූවෙකි. ඒ අතින් ඔහු අගමැතිකම පික්පොකට් ගැසූ රනිල් වික්‍රමසිංහට වඩා වෙනස් ය. මහා බැංකු කොල්ලයේ මුල සිටින රනිල් සංධානයේ මැති ඇමතිවරුන් ගැන කතාකරන්නේ ඔවුන් හොරුන් ලෙස හඳුන්වමිනි. රාජිත ද ඒ හොරුන් අතර වේ දැයි අපි නො දනිමු.
කෙසේ වෙතත් ඒ කිසිවකුත් හොරුන් යැයි තවමත් කිසිම අධිකරණයකින් තීරණය වී නැත. එසේ තිබිය දී රනිල් හොරුන් යැයි ඔවුන් ගැන සඳහන් කිරීම ඔහු දන්නා බටහිර නීතියට එකඟ ද? එය බටහිර සදාචාරයට එකඟ දැයි මා නොඅසන්නේ බටහිර සදාචාරය යනු කුහක ව්‍යාජයක් පමණක් වන බැවිනි. එය ගැහැණුන් වෙනුවෙන් ප්‍රසිද්ධියේ මෝටර් රථවල දොරවල් ඇර පසුව ඒ ගැහැණුන්ට ම ගෘහස්ථ හිංසාව යෙදීම ආදියට සීමා වෙයි.
කෙසේ වෙතත් මෛත්‍රිපාල සමහරවිට බටහිරයන්ගේ ඒ සදාචාරය නොදන්නවා විය හැකි ය. ඔහුට ලංඩනයේ ඩවුනිං වීදියේ දී මෝටර් රථයේ දොර ඇරියේ යැයි කියන ඩේවිඩ් කැමරන් ඔහු පාලනය කරන බව ඔහුට පහර දෙන බව මෛත්‍රිපාල නො දන්නේ ද? එසේත් නැත්නම් සැමියා මිය යෑමෙන් පසුව ද වංගෙඩිය බැඳගෙන ඒ ලවා පහර කනු ලැබීමට පුරුදුව සිටි ගැහැණිය මෙන් මෛත්‍රිපාල සතුටින් පහර කෑමට ලක්වේ ද? ඔහු තම ජාතිය ඇමතීමේ කතාවේ දී වහල්කමට ප්‍රිය කරන වහලුන් ගැන කීවේ ඒ බව මතක් වීමෙන් ද?
ඒ කෙසේ වෙතත් ඔහුගේ අප්‍රේල් 23 වැනි දා කතාවේ දී ඔහු නොකී දෙයක් විය. එය අජිත් පෙරේරා රනිල් වික්‍රමසිංහ හර්ෂ ද සිල්වා වැනි නිල එ ජා පාක්‍ෂිකයන්ටත් රාජිත සේනාරත්න වැනි නිල නොවන එ ජා පාක්‍ෂික හා පැරණි ජනවේග කාරයන්ටත් අමතක වූයේ ද? මෛත්‍රිපාල තම කතාව ගැන අඩුම තරමෙන් රනිල් සමග සාකච්ඡා කරන්නට ඇත. එමෙන් ම අප්‍රේල් 22 වැනි දා ඔහු හමු වූ ඇමරිකන් හා ජර්මන් තානාපතිවරුන් ද එංගලන්තයේ රැජන වෙනුවෙන් ලංකාවේ වැඩ බලන මහා කොසාරිස්වරිය ද ඔහුට යම් යම් දේ කියන්නට ඇත.
අප්‍රේල් 23 දින මෛත්‍රිපාල යමපාලනයට දින සියය පිරුණු දා නො වේ. දින සියය පිරී දින හතරක් පමණ ගත වී තිබිණි. එදින වැදගත් වන්නේ නවක මන්ත්‍රීවරුන් තම විශ්‍රාම වැටුපට හිමිකම් කීමෙන් පසුව පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීමට තිබුණේ එදා වීම නිසා ය. රාජිත වැන්නන්ට එය ප්‍රශ්නයක් නොවූවත් බොහෝ දෙනාට දැනගැනීමට අවශ්‍ය වූ කරුණ වූයේ එදින නොමැති නම් පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හරින්නේ කවදා ද යන්න ය. දින සියය අවසන් වී තිබුණ ද දින සියයේ වැදගත් ම පොරොන්දුව වූයේ එය ය. බලය අත්හැරීම පිළිබඳ ව බෞද්ධ උපාසකයන් සේ කතාකරන යමපාලකයන් අඩුම තරමෙන් තම ඇමති බලතල අත්හරින්නේ කවදා ද යන්න දැනගැනීමට මෙරට බොහෝ දෙනා කැමති වූවා නිසැක ය.
එහෙත් මෛත්‍රිපාල පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරීම ගැන කිසිවක් නො කීවේ ය. ඔහු කතා කළේ ඒ පිළිබඳ කිසිම හැඟීමක් නැතිව ය. එය යමපාලනයේ කොටසක් විය හැකි ය. ඔහු කතා කළේ 19 වැනි ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය ගැන ය. ඔහුට අවශ්‍ය එය කෙසේ නමුත් සම්මත කර ගැනීම බව පැහැදිලි ය. ඒ රනිල්ගේ හා බටහිරයන්ගේ බලපෑම ය. ඔහු ශ්‍රී ල නි පක්‍ෂයේ මන්ත්‍රීවරුන්ට යම් බලපෑමක් කර ඇති බව ඔහුගේ කතාවෙන් පැහැදිලි වෙයි. ඔහු අඩුම තරමෙන් 20 වැනි සංශෝධනය 19 සමග ගෙන එන්නේ ද යන්න ගැනවත් සඳහන් නො කෙළේ ය. අද ශ්‍රී ල නි පක්‍ෂ මන්ත්‍රීවරුන් යම් ගැටයකට හසු කර ඇත. මෛත්‍රිපාල තම කතාවෙන් ඒ බව ද නො කීවේ ය. අද 20 නැතිව ම 19 සම්මත කර ගැනීමේ තැනකට ශ්‍රී ල නි ප මන්ත්‍රීවරුන් තල්ලු කිරීමට බටහිරයන් සමත් වී ඇත.
අප කෙසේ නමුත් මෙය පරාජය කළ යුතු ය. දෙමළ ජාතිවාදයට උඩගෙඩි දෙන 19 රනිල් අගමැති ව සිටිනතාක් කිසිසේත් ම සම්මත නො කළ යුතු ය. ඒ අතර පොරොන්දු වූ පරිදි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවීමට බල කිරීමට වහා ම උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාරයක් ඇරඹීය යුතු ය.
නලින් ද සිල්වා
2015 අප්‍රේල් 24
