යොන් මැරිල්ලේ චක්‍රීය කතාව හා චින්තනය

 යොන් මැරිල්ලේ චක්‍රීය කතාව හා  චින්තනය

මේ වන විට යොන් මැරිල්ල බොහෝ දෙනකුට අමතක වෙලත් ඇති. එහි කතාව සැකෙවින් මෙසේයි. කලකට පෙර ග්‍රීකයන් (යවනයන් හෙවත් යෝනයන්) පහළොස් දෙනකු හා සිංහලයන් පහළොස් දෙනකු නැවක යන විට නැවේ යම් ආබාධයක් නිසා පහළොස් දෙනකු මුහුදට දැමීමට අවශ්‍ය වෙලා. නැවේ කප්පිත්තා උපායක් කල්පනා කර තිස්දෙනා රවුමක සිටුවා එකේ සිට නවයට ගණන් කර නවවැන්නා මුහුදට දැමීමට යෝජනා කර තිබෙනවා. නවවැන්නා මුහුදට දැමීමෙන් පසු නැවතත් එකේ සිට නවයට ගණන් කර නවවැන්නා මුහුදට දැමීමට. කප්පිත්තා රවුම සකස් කර ඇත්තේ හැම අවස්ථාවක ම නවවැන්නා යෝනයකු වන පරිදියි. ප්‍රශ්නය වූයේ ඒ සැකැස්ම කවරේ ද යන්නයි. 

මැලේරියාවේ සිට කොරෝනාව දක්වා

 මැලේරියාවේ සිට කොරෝනාව දක්වා

දැනට අවුරුදු අසුපහකට පමණ පෙර මෙරට මැලේරියා වසංගතය පැතුරුණා. මිනිසුන් විශාල වශයෙන් මිය ගියා. ගණන් හිලවු මා දන්නේ නැහැ. සංඛ්‍යානය කියන්නෙ මා ප්‍රිය කරන විෂයක් නො වෙයි. එහෙත් පේරාදෙණියේ දී සහකාර කථිකාචාර්යවරයකු ලෙස මට එහි පැත්තක් උගන්නන්න වුණා. ඒ අවුරුදු පනහකටත් පෙර. මා කිසිවක් උගන්නන්නෙ නැති නිසා ප්‍රශ්නයක් වුණේ නැහැ. 

ඒ කත හා මේ කත හෙවත් අසමත් වූ අධ්‍යාපනය

 ඒ කත හා මේ කත හෙවත් අසමත් වූ අධ්‍යාපනය 

පසුගිය දා බෝවෙන රෝග සඳහා වූ රෝහලෙන් (අයිඩීඑච්) පැන ගිය කොවිඩ් 19 රෝගී යැයි කියන කත ඇහැලියගොඩ ප්‍රදේශයේ දී අල්ලා ගැනීමට හැකි වී තිබෙනවා. ඒ සඳහා ප්‍රදේශයේ ජනතාවගෙන් විශාල සහායක් ලැබී තිබෙනවා. ඒ කාන්තාව පැන ගියේ අවුරුදු දෙකක පමණ දරුවකු සමග බව පැවසෙනවා. මෙය පළමු පැන යෑම හෝ අවසාන පැන යෑම හෝ නොවෙයි. 

අපේ ඇඟේ තියෙන චතුස්කෝටිකය, ප්ලූටෝ හා ප්ලේටෝ

 අපේ ඇඟේ තියෙන චතුස්කෝටිකය, ප්ලූටෝ හා ප්ලේටෝ 

ජාත්‍යන්තරවාදය අද පුස්සක් පමණයි. එහි ප්‍රකාශකයන් වූ ධනවාදයත් මාක්ස්වාදී සමාජවාදයත් අද කඩන් වැටිල. ඒ දෙක ම ද්‍රව්‍යවාදී දරශන පදනම් කර ගත්තෙ. මාක්ස්වාදියකු කියන්න පුළුවන් ධනවාදය එහෙම නො වෙයි කියල. ඒත් ධනවාදීන් හා බටහිර දැනුම් සංස්කාරකවරුන් එහෙම සිතුවෙ නැහැ. බටහිර විද්‍යාඥයන්  දෙවියන් වහන්සේ ඇදහු අයත් ඇතුලුව වැඩ කෙළෙ ද්‍රව්‍යවාදීන් හැටියට. ඒත් විසිවැනි සියවසේ මේ ද්‍රව්‍යවාදය කඩා වැටෙන්න ගත්ත. එය මුලින් ම සිද්ධ වුණෙ සාපේක්‍ෂතාවාදයේ. නීරීක්‍ෂකයා ඉදිරියට එන්න ගත්ත. ඉන් පසු ක්වොන්ටම් භෞතිකයෙ. නිරීක්‍ෂකයාට තවත් බලතල ලැබුණා. 

ඊනියා කරුණු හා ලෝකය

 ඊනියා කරුණු හා ලෝකය

ඊයේ ලිපියෙහි මාතෘකාව අනුරුද්ධලාට ඉන්න හදන රම්‍ය සූරම්‍ය සුබ නොව අනිරුද්ධලාට ඉන්න හදන රම්‍ය සූරම්‍ය සුබ යනුවෙන් වෙනස් වෙන්න ඕන. මට අවශ්‍ය නිරෝධ නොවූ අයගේ ගෙවල් ගැන කීමටයි. අනුරුද්ධ යන්නට තේරුම් තිබෙන බව මට කිහිප දෙනකු ම දන්වා තිබුණා. සාමකාමී, අනුදකින, අනුදක්නා, යෙදී ඉන්න, භක්තිමත් ආදිය ඔවුන් සඳහන් කර තිබුණා. ඒ සියල්ලන්ට පින්!

අනිරුද්ධලාට ඉන්න හදන රම්‍ය සුරම්‍ය සුබ

 අනිරුද්ධලාට ඉන්න හදන රම්‍ය සුරම්‍ය සුබ

 

මේ මියන්මාරයේ හේමන්තයේ ආරම්භයයි. වස්සානය ඉවර වෙලා. අප මෙහි ආවේ මැයි මස මැද. මාස හයකට පෙර. පනුවන් කන සාම පරෙවියන් බලනවා. රියැදුරා පදවන බී එම් ඩබ්ලිව් රථයේ ගමන් බිමන් යනවා. සුවිසල් මන්දිරයක ජීවත් වෙනවා. ඒත් හැම තැන ම කොවිඩ්. එන්නත ආවත් එච්චර ම වැඩක් වෙන එකක් නැහැ. යම් පිරිසකට හරි යයි. කොවිඩ් 19 සරම්ප පැපොල් වගේ නො වෙයි. තරමක් හෙම්බිරිස්සාව වගේ. සාමාන්‍යයෙන් සරම්ප වගේ දෙයියන්නෙ ලෙස නැවත හැදෙන්නෙ නැහැ. ඒත් හෙම්බිරිස්සාව නැවත නැවත හැදෙනවා. අර පීසිආර් ධන වන අය සෘණ වෙනවා ධන වෙනවා නැවත සෘණ වෙනවා. පීසිආර් පරීක්‍ෂණයෙහි ද ප්‍රශ්න තියෙනවා. ඒත් කොවිඩ් 19 හොඳ වෙලා (ඉන් කුමක් අදහස් වුණත්) නැවත හැදෙන්න පුළුවන්. කොවිඩ් හැදිල මිනිස්සු මැරෙනවා කියා මා හිතන්නෙ නැහැ. කොවිඩ් හැදුනම  වෙනත් තියෙන රෝග වැඩි වෙන්න පුළුවන්. ඉන් මරණයට පත් වෙන්න පුළුවන්. මේ වා පිත් සෙම් තුලනයේ ප්‍රශ්නයක්. කොවිඩ් 19ට බය වෙන්න ඕන නැහැ. ඒත් පරෙස්සම් වෙන්න ඕන. හෙම්බිරිස්සාවෙනුත් පරෙස්සම් වෙන්න තමයි අපට කියා දී තියෙන්නෙ. හෙම්බිරිස්සාවත් නරක් වෙන්න පුළුවන් කියනවා. කොවිඩ් 19න් ඊටත් වඩා පරෙස්සම් වෙන්න ඕන.  කොවිඩ් 19 වඩාත් නරක් වෙන්න පුළුවන්.

දැනුම් යටත්විජිතවාදය මුස්ලිම් ආක්‍රමණය හා ආණ්ඩුව

 

දැනුම් යටත්විජිතවාදය මුස්ලිම් ආක්‍රමණය හා ආණ්ඩුව 

අද අගමැති මහින්දට අවුරුදු හැත්තෑපහක් පිරෙනවා. ජනාධිපති ගෝඨාභයගේ පදවිප්‍රාප්තියට අවරුද්දක් පිරෙනවා. මට කිසිවකුටවත් ස්තෝත්‍ර ගයන්න වුවමනාවක් නැහැ. මට අවශ්‍ය රට නිදහස් කර ගැනීමට පමණයි. සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යයක් යළි පිහිටුවමු කියන්නෙත් රට නිදහස් කර ගැනීමටයි. අද බොහෝ දෙනා යෙදා ගන්නා වචනයක් වනුයේ නව යටත්විජිතවාදය යන්නයි. ආසියාතික රටවලට හතළිස් ගණන්වලත් අප්‍රිකානු රටවලට හැට ගණන්වලත් දේශපාලන හා හමුදාමය යටත්විජිතවාදයෙන් නිදහස ලැබුණත් ආර්ථික, සංස්කෘතික, ගෝලීය, ණය, ඊනියා ආධාර, රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ආදී ක්‍රමවලින් බටහිර රටවල් තම ආධිපත්‍යය දිගට ම ගෙන ගියා. ඒ තමයි නව යටත්විජිතවාදය. දකුණු අමෙරිකානු රටවලට දහනවවැනි සියවස තරම් ඈත කාලයක දී දේශපාලන නිදහසක් ලැබුණ නමුත් ඔවුනුත් නව යටත්විජිතවාදයේ ගොදුරු.