සංචරණ සීමා හා සන්නිවේදන සීමා
සිංහලයන් ශිල්පයෙහි දක්‍ෂයන්. එහෙත් ශාස්ත්‍රයෙහි එලෙස දක්‍ෂකමක් දක්වා නැහැ. එය ඉතිහාසය පුරා ම කෙසේ වෙතත් හතරවැනි සියවසේ පමණ සිට දකින්න පුළුවන්. භාරතීය බමුණන්ට ග්‍රීකයන්ට යුදෙවුවන්ට තිබූ ශාස්ත්‍රීය හැකියාව ඉන්පසු සිංහලයන්ට තිබී නැහැ. ආන්ද්‍ර ප්‍රදේශයේ බුද්ධඝෝෂ හිමියන් ඇතුළු තවත් බ්‍රාහ්මණ වාංශික භික්‍ෂූන් වහන්සේ ලවා ධර්මය ශාස්ත්‍රීය කර ගැනීමට අපට සිදු වී තිබෙනවා. මහාවංසය ලියූ මහානාම හිමියන්ගේ සම්භවය කුමක් ද? ඒ කුමක් වුවත් අපට හෙළටුවා තිබී තියෙනවා. ඒ ලියන්න ඇත්තේ සිංහල භික්‍ෂූන් වහන්සේ. අපේ ශාස්ත්‍රීය සම්ප්‍රදායට හතරවැනි සියවසෙන් පමණ සිිදු වූයේ කුමක් ද? ඒ එසේ සිදු වුණේ ඇයි?
