සුද්දන්ගේ ඒකාධිකාරය පරදවමු

ජෙනීවාහි දී ලංකාව පැරදීම පිළිබඳ වඩාත් ම සතුටුවන්නේ එ ජා ප, ජ වි පෙ හා සරත් ෆොන්සේකාගේ පක්‍ෂය ය. දෙමළ ජාතික සන්ධානයේ ආනන්දී පාර්ශ්වයට ඇත්තේ ඇමරිකාව ලංකාවට එරෙහි යෝජනාව ඉදිරිපත් කළවිට ඉන්දියාව ඡන්දය දීමෙන් වැළකීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නය ය. සම්බන්ධන් විග්නේෂ්වරන් පාර්ශවයට අවශ්‍ය යෝජනාවේ සඳහන් ආකාරයට හැම උප්පරවැට්ටියක් ම යොදා ඊනියා ජාත්‍යන්තර පරීක්‍ෂණය පැවැත්වීම ය. එ ජා පක්‍ෂයට හා ත්‍රිරෝද පක්‍ෂවලට ද අවශ්‍ය එකී පරීක්‍ෂණය පැවැත්වීම ද? ඒ පක්‍ෂවලට අනුව යෝජනාව ආණ්ඩුවට විරුද්ධව මිස රටට විරුද්ධව නො වේ. ඔවුන් සිතන්නේ තමන් බලයේ සිටියේ නම් බටහිරයන් කිසි දිනෙක යෝජනාව නොගෙනන බව ය. එය ඇත්ත ය. එ ජා ප බලයේ සිටියේ නම් මේ වන විට බටහිරයන්ට අවශ්‍ය අන්දමට ප්‍රභාකරන් ඊළමක් පිහිටුවා අවසාන ය. තමන්ට ව්‍යවස්ථාවෙන් බලතල නැතිව තිබියදීත් බටහිරයන්ගේ අවශ්‍යතාවට ප්‍රභාකරන් සමග ඊනියා සටන් විරාම ගිවිසුමක් අත්සන් කළේ රනිල් ය. 1987 දී ඉන්දියාව සමග අපකීර්තිමත් ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම අත්සන් කරමින් දෙමළ ජාතිවාදයට රට පාවාදීමට කටයුතු කළේ රනිල් රාජ්‍ය නොවන බැළයන්ගෙන් අළුතෙන් ම අහුලාගත් වචන යොදාගන්නේ නම් ඔහු ද ඇතුළත් වූ ජේ ආර් ජයවර්ධන රෙජීමය ය. ඒ රෙජීමයෙහි රනිල් ද සාමාජිකයකු වූ බව අමතක නොකළ යුතු ය. මානුෂික මෙහෙයුම පැවති දිනවල ඕනෑම ගොනකුට යුද්ධ කළ හැකි යැයි ද අලිමංකඩ ඇත්තේ පාමඅකඩ යැයි ද තොප්පිගල කැලෑවක් පමණක් යැයි ද කියමින් හමුදාවේ චිත්ත ධෛර්යය නැතිකිරීමට තැත්කළෝ එ ජා ප නායකයෝ ය. අනුර දිසානායකගේ නායකත්වය යටතේ ජාතිකත්වය මුළුමනින් ම නැතිකරගත් ජ වි පෙ රවි කරුණානායකලාගේ පදයට නටන පක්‍ෂයක් බවට පත් වී ඇත. මාක්ස්වාදීන් අද ඇත්තේ බටහිර යටත්විජිතවාදීන් සමග ය. ජ වි පෙ පමණක් නොව සියළු ආකාරයේ මාක්ස්වාදී පක්‍ෂ දෙමළ ජාතිවාදයට සහාය දෙයි. ඔවුහු මූලික වශයෙන් බටහිර දැනුමේ දාසයෝ වෙති. මාක්ස්වාදයට ද අවශ්‍ය යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය ඉදිරියට ගෙනයෑම ය. සරත් ෆොන්සේකාට මූලික වශයෙන් ඇත්තේ ද්වේෂයකි. ඔහුට විරුද්ධ ව ඇමරිකාවේ ප්‍රාන්ත අධිකරණයක තිබූ යුද්ධාපරාධ චෝදනාවක් ඔහු ඇමරිකාවට ගොස් සිටිය දී හෝ ඒ ආසන්නයේ දී හෝ අස්කරගනු ලැබුයේ පසුගිය ජනාධිපතිවරණයට සුළු කලකට පෙර ය. ඉන්පසු ඔහු ඊනියා පොදු අපේක්‍ෂකයා ලෙස ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් වූවා පමණක් නොව සුදුකොඩි කතාවක් ගැන කියමින් ඊනියා මානව අයිතිවාසිකම් කඩවීම් චෝදනා ආරම්භ කළේ ය. මොහු අද තම අනන්‍යතාව නැතිකරගත් වාචාල කතා කියන්නකු පමණක් බවට පත් වී ඇත. 

මෙරට විරුද්ධ පක්‍ෂ තරම් රටට ජාතියට විරුද්ධ ව කටයුතු කරන දේශපාලන පක්‍ෂ ඇතැම්විට ලෝකයේ වෙනත් කිසිම රටක නැති වන්නට පුළුවන. ඔවුන්ට අවශ්‍ය රට ජාතිය පාවා දී වුවත් බටහිරයන්ගේ ආධාරයෙන් ඊනියා රෙජිම වෙනස්කර බලයට පත් වී බටහිරයන්ට අවශ්‍ය අන්දමට රට “පාලනය කිරීම” ය. ජෙනීවා යනු නම කුමක් වුවත් මානව අයිතිවාසිකම් රකින මණ්ඩලයක් නොව ඇමරිකාවේ හා අනෙක් බටහිර රටවල දේශපාලන අවියක් පමණ ය. අප කටයුතු කළයුත්තේ ඒ බව තේරුම් ගනිමිනි. මේ මණ්ඩලයට මුදල් ලැබෙන්නේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට වඩා බටහිර රටවලින් ය. එය මූලික වශයෙන් බටහිරයන්ගේ මුදලින් නඩත්තුවන බටහිරයන්ට නැටවිය හැකි දේශපාලනික ආයතනයකිි. එහි දී අද ලංකාවට එරෙහිව සියළු කටයුතු කෙරෙන්නේ එංගලන්තය විසින් පෝෂණය කෙරී, දැනටත් විසිරුණු දෙමළ ජනයා, දෙමළ ජාතික සංධානය, රාජ්‍ය නොවන බැළයන්, මාක්ස්වාදීන්, එ ජා ප හා මෙරට අනෙක් විරුද්ධ පක්‍ෂ මගින් නඩත්තු කෙරෙන දෙමළ ජාතිවාදයට රට පාවා දීමට ය. මේ සියල්ල පිටුපස ඇත්තේ එංගලන්තය ය. ඇමරිකාව එංගලන්තයට ආධාර කරන මැර රට ය. මේ රටවල් දෙක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතික හා අදාළ චින්තන ආධිපත්‍යය රැකගැනීම සඳහා ඇතැම් රටවලට මැර බලපෑම් යොදමින් ක්‍රියා කරන ප්‍රධාන යටත්විජිතවාදී රටවල් ය. ඇතැම් පඬියන් සිතන්නේ අප හරිහැටි තර්කානුකූල ව සාධක සහිත ව පිළිතුරු දුන්නේ නම් ජෙනීවා පරාජයෙන් ගැළවිය හැකි ව තිබූ බව ය. එහෙත් මෙය සාධක තර්ක හා ඉදිරිපත් කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයක් නො වේ. අප දෙමළ ජාතිවාදය පරාජය නොකළේ නම් හා ඇමරිකන් තානාපති බ්ලේක්ගේ ඉල්ලීමට එකඟ වී ප්‍රභාකරන්ට පිටවී යෑමට ජනාධිපතිතුමා ඉඩදුන්නේ නම් අපට කිසිම චෝදනාවක් නැත. 2009 දී අපට පක්‍ෂව ඡන්ද විසිගණනක් ලැබුණු බවත් අපට ඒ රැකගැනීමට නොහැකි වූ බවත් පඬියෝ කියති. එහෙත් එදා එසේ ඡන්ද ලබාගත්තේ දහතුන ක්‍රියාත්මක කරන බවට ඒ ඇතැම් පඬියන් පොරොන්දු වීමෙනි. අද අපට ඡන්ද නොලැබෙන්නේ අප දෙමළ ජාතිවාදයට යටනොවන බැවිනි. මෙවර සම්මත කරගත් යෝජනා අතර ද දහතුන ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහන් වෙයි. අද ද්‍රෝහී පඬියන්ට අවශ්‍ය මේ යෝජනාව අස්සේ දහතුනට එහා යන විසඳුම් දෙමළ ජාතිවාදයට ලබාදීම ය. එහෙත් කරුමය නම් ජාතිකත්වය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින්නේ යැයි අඟවන මේ දෙරණ මත පිහිටි නාළිකා මේ ද්‍රෝහී පඬියන්ට අනවශ්‍ය ආකාරයට වැඩි තැනක් ලබාදීම ය. මේ පඬියන්් එදා ද ජනතාව බියවැද්දුවේ ඊනියා සාම සාකච්ඡාවලට නොගියහොත් අපට පැවතිය නොහැකි බව කියමිනි. අද ඔවුහු එයට වෙනස් අදහසක් නො කියති. 

අප කිසි විටෙකත් පිල්ලේගේ ජාත්‍යන්තර පරීක්‍ෂාවට ඉඩ දිය යුතු නො වේ. ඔවුන් පරීක්‍ෂණය ඒකපාර්ශික ව කරනු ඇත. අප ඒ ගැන තැකි යුතු නො වේ. මේ ඊනියා පරී්ක්‍ෂණය 2002 - 2009 ට සීමා කෙරෙයි. එසේ කෙරෙන්නේ ඉන්දියාවේ සාම සාධක හමුදාවේ ක්‍රියාකාරකම් පරීක්‍ෂණයෙන් ඉවත් කිරීම ය. අප කළ යුත්තේ දහනවවැනි සියවසේ දෙවැනි දශකයේ සිට දෙමළ ජාතිවාදයට ආධාර දුන් සියල්ලන් ගැන සොයා අදාළ වැරදිකරුවන්ට දඬුවම් කිරීම ය. එසේ නැත්නම් අඩුම තරමෙන් පසුගිය තිස්අවුරුද්ද තුළ සිදූ වූ සියල්ල සොයා බැලීමට හා අදාළ වැරදිකරවෙන්ට දඬුවම් කළහැකි ජනාධිපති කොමිසමක් පත්කිරීම ය. අප කිසිවිටෙකත් ඊනියා යුද්ධයේ කොටස් සොයා බැලීමට පරීක්‍ෂක මණ්ඩල පත්නොකළ යුතු ය. අද සිංහලයන්ට විශේෂයෙන් ම සිංහල බෞද්ධයන්ට චෝදනා කිරීම සඳහා විවිධ සංවිධාන අටවාගෙන ඇත. රනිල් චන්ද්‍රිකා ආගමික සංහිඳියාවක් ගැන කටයුතු කරන්නේ සිංහල බෞද්ධයන් වැරදිකරුවන් කිරීමට ය. එහෙත් කතෝලික සභාව කතෝලිකයන්ට පමණක් ඡන්දය දෙන ලෙස කතෝලිකයන්ගෙන් ඉල්ලන විට රනිල් චන්ද්‍රිකා නිහඬ වෙති. යම් අයුරකින් මහානායක හිමිවරුන් බෞද්ධයනට පමණක් ඡන්දය දෙන ලෙස බෞද්ධයන්ගෙන් ඉල්ලා සිටියේ නම් මොවුන් මානව අයිතිවාසිකම් නඩුවක් කීමට ජෙනීවා යෑමට තිබිණි. අද සිංහලයන්ට, විශේෂයෙන් ම සිංහල බෞද්ධයනට එරෙහිව බටහිරයන් ක්‍රියාත්මක වන්නේ තම බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු දැනුම් ආධිපත්‍යය යොදාගනිමිනි. අපට සුද්දන්ගේ දැනුම් ආධිපත්‍යය පරාජය කර සුද්දන්ගේ ඒකාධිකාරය පරාජය කළ හැකි ය. 

නලින් ද සිල්වා

2014-03-30

Could Sri Lanka have avoided the resolution

Sri Lanka is not only a small country but a country that has defied the big powers in world politics. The big powers are nothing but the two big Anglican (Anglo Saxon) countries that dominate the world in the economic, cultural and political fields. The two big bullies on either side of the Atlantic wanted President Rajapakse to allow Prabhakaran to leave the country, when he had been in Vanni surrounded by a human shield forced to come to the defense of the terrorist leader violating all forms of human rights that the UNHRC could think of, with the assistance of the western countries who merely play a subordinate role for the bullies in world politics, and nobody in good sense would have expected any forgiveness offered to Sri Lanka. If that happened then the rulers of the two countries would not have been in good sense. The first and foremost duty of the two Anglo Saxon Atlantic brothers is to safeguard the authority of the Christian Judaic culture and the hegemony of their political structures and the dominance of the financial capital in London.    

The resolution brought before the UNHRC by Navi Pillai’s office empowers the very same office to conduct an investigation into the so called human rights violations during the period 2002 – 2009, apparently the period that came under the scrutiny of the LLRC. It is not clear as to why this particular period was given to the LLRC to investigate but the two big bullies in order to obtain the support of India for their resolution has clung to this particular period so that they do not have to investigate the various acts of the IPKF. It is only a way to let India off the hook, for herself was bullying Sri Lanka not only during the period following the infamous Indo Sri Lanka Accord, but even before that by training the terrorists against Sri Lanka. It should be reminded to the UNP, which proclaims that the UNHRC resolution is not against the country but only against the “Rajapakse regime” in the words of Ranil Wickremesinghe picked up from NGO circles, that one could claim that India was training the terrorists only against the foreign policy of JR Jayawardhane. 

India (India came into existence as one country only after the English became a colonial power, but I am referring to all the dynastic kingdoms that existed as well, prior to the establishment of India as one country) has never been our friend at least from the fifth century, and it was due to the policies adopted by our kings that we were able to survive as a sovereign country living close to hostile kingdoms. It is true that under the Jayawardhane regime that included his nephew, if we go by the latter’s meaning of the term regime, the foreign policy of the government gave all the ammunition to India to revive its policy towards Sri Lanka, but the Sinhala people in general were against India for indulging in parippu (dhal) diplomacy. Of course the Sinhala people were against the Jayawardhane regime for signing the Indo Lanka Accord, but nobody said that it was a problem for the UNP to find a solution.

There are some people who are friends of the government who would say Sri Lanka could have avoided or defeated the UNHRC resolution only if our foreign office (external affairs ministry) had acted with diligence over the last few years. I am not a fan of the minister or the ministry, and I admit that the ministry has not done enough work to place our position before the world. However, I do not think that rational arguments would have mattered in this situation. It is clearly a political state of affairs where rational arguments do not hold. Leave alone world politics even in University politics it is not the rational arguments that win the day but brutal force emanating from power as the former Vice Chancellor of the University of Colombo who now heads the external affairs ministry would understand. Even in Physics sometimes the rational arguments and so called empirical facts are thrown out of the window as Einstein himself did when the measurements of the angle of deflection of light coming from a distant star situated behind the sun did not agree with his theory in the second decade of the twentieth century. He simply said that God has created the world according to his equations. He was in a sense using his civil power earned as a Theoretical Physicist in the previous decade.

Navi Pillai, in her report to the UNHRC had not acknowledged fully that she was allowed to visit Sri Lanka recently and what she saw during her visit. The development that has taken place in the Northern Province during a space of five years is not mentioned but she has not forgotten to mention the arrest of a priest named Praveen Maheshan and one Ruki Fernando who are supposed to be human rights activists. They were taken into custody under the existing law of the country and produced before a magistrate and then released on bail. What is wrong with the procedure in connection with this incident? It appears that the Navi Pillai and her office want the NGO activists to be above the law of the country and this itself illustrates the arrogance of the big bullies who pay for Pillai.

In this connection it has to be mentioned that Navi Pillai and the Vellala leaders in Sri Lanka have the same origin as Pillai’s ancestors and those of the Vellala leaders had been imported to South Africa and Sri Lanka respectively by the Dutch from the present South India. Navi Pillai nor anybody else for that matter is an impartial investigator and Pillai is paid by US for working for the Tamil racists, and Pillai from all accounts reported so far has not acted differently from other Tamil racists.  

The NGOs were established in the sixties after the African countries were given some sort of political freedom. These organisations though called non governmental,  are maintained directly or indirectly by the western governments. The main function of the NGOs is to propagate the ideology of the west in the Asian African and South American countries. The west holds ideological hegemony through these organisations as well, and it is found in Sri Lanka the so called rights activists including peace lovers are mainly non Buddhists/Muslims. The west maintains the NGOs and then quotes reports by their paid servants as if they serve independent organisations.

The NGOs have found a way of getting the dead to procreate the dead. Usually it is the living people who procreate living people but in the case of NGOs maintained by the west the dead procreate dead according to some mechanism unknown to western science. One report would claim that the number of dead people among the Tamils during the last phase of the humanitarian operations is 5000. Soon after another report would tell us the figure is 10000. The figure increases with time as dead cannot “die” again (it is only the living who can die, once a dead always a dead), and reduce the figure, and it is clear that the figure would reach 100,000 very soon.

In answering the question we raised, namely whether Sri Lanka could have avoided or defeated the resolution by diplomatic means and rational arguments all that can be said is it is not possible to do so. The two big bullies want to punish the “Rajapakse Regime” and violation of human rights is only an excuse to intervene. Even if no civilian died during the humanitarian still there would have been charges of violation of human rights, and on the other hand, if Prabhakaran was allowed to escape,  there would not have been any report by Navi Pillai. The way the west  We should not bother of the outcome of the vote at UNHRC as it is nothing but politics, and all that we have to do is to get ready for the future. The west will attempt to topple the government by hook or crook, through various springs including an economic sanction spring, and it is the duty of the government to prepare the people for all the possible springs and turn them to winters for the bullies.  

Nalin De Silva

28-03-2014

නිවන ඉන්ද්‍රිය ගෝචර ද?

මමත්වය තුනී කර ඇති එහෙත් සෑම සතියක ම තම සේවාර්ජිත (සම්මානිත) මහාචාර්ය ධුරය හා ඩී එස් සී උපාධිය ගැන සඳහන් කිරීමට අමතක නොකරන අමරතුංග මහතාගේ මාර්තු 19 වැනි දා ලිපියට අනුව ඔහු මා මේ සංවදයේ දී කී සියළු දෙය වැරදි බව පෙන්වා දී ඇතෂ එමෙන් ම මා අදහස්වලින් බංකොළොත් යෂ මා විද්‍යාව යනු කුමක් දැයි යන්න වටහා ගෙන නැතෂ මා විශ්වවිද්‍යලවල ඉගැන් වූ  සාපේක්‍ෂතාවාදය ආදිය පිළිබඳ මා දරණ අදහස් ද වැරදි බව අමරතුංග මහතා පෙන්වා දී ඇත. අමරතුංග මහතා කොපමණ කලක් විශ්වවිද්‍යාලයෙහි දන්ත වෛද්‍යවිද්‍යාව උගන්වා ඇත් දැයි මම නො දනිමි. එහෙත් ඒ මහතා එක්කෝ මට මෙතෙක් හමු වී නැති ගණයේ විරළ උගතෙකි. එසේත් නැතහොත් මම නූගතෙක්මි. සමහරවිට ඒ දෙක ම ද විය හැකි ය. ඒ මහතා උපධියට පෙනී සිටි විගස දන්ත වෛද්‍ය පීඨයේ පත්වීමක් ලැබිණි දැයි නො දනිමි. එසේ නම් ඒ මහතා විශ්වවිද්‍යාලයෙහි අවුරුදු හතළිහකට වඩා උගන්වා තිබිය යුතු ය. එහෙත් මා නම් අවුරුදු තිහක්වත් විශ්වවිද්‍යාලවල උගන්වා නැත. මට උපාධියට පෙනී සිටි විගස එවකට ලංකා විශ්වවිද්‍යාලයෙහි රැකියාවක් ලබාදීමට කටයුතු කළවුන් තම වරද වටහාගෙන මගේ නූගත්කම සැලකිල්ලට ගෙන ඉන් අවුරුදු දහයකට පමණ පසු මට නැවත රැකියාවක් ලබා නොදීමට කටයුතු කළා විය හැකි ය. එහෙත් ඉන්පසු කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ ද මට රැකියාවක් ලැබුණේ මූලික වශයෙන් සාපේක්‍ෂතාවාදය හා ක්වොන්ටම් භෞතිකය ද ඇතුළු ගණිතමය භෞතිකවිද්‍යාව ඉගැන්වීමට ය. ඔවුන් ද වසර දහතුනක් පමණ ඇවෑමෙන් මා ඉගැන්වූ විෂය ගැන අවබෝධයක් නැති මට පත්වීමක් ලබාදීමෙන් ඔවුන් කළ වරද දැන මා සේවයෙන් අස්කළා විය හැකි ය. එහෙත් ඉන්පසුව කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ද මට භාරවූයේ මූලික වශයෙන් ගණිතමය භෞතිකවිද්‍යාව ඉගැන්වීමට ය. මාගේ නිර්දේශය පිළිගෙන කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙහි ගණිතමය භෞතිකවිද්‍යාව පිළිබඳ විශේෂ පාඨමාලාවක් ද ඇති කෙරිණි. (එවැනි පාඨමාලාවක් ඇත්තේ කැලණියෙහි පමණ ය)  ඔවුන්ට මා ගණිතමය භෞතිකවිද්‍යාව ගැන දරණ අදහස් වැරදි බව දැනගැනීමට කලක් තිබී නැත. එබැවින් මා අස්කිරීම පිළිබඳ ප්‍රශ්නය එහි දී පැන නොනැගිණි. අමරතුංග මහතා 1975ට පෙර පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙහි සේවය කළේ දැයි නො දනිමි. ඒ මහතා එකල එහි සේවය කළේ නම් හා මගේ නූගත්කම ගැන ඒ මහතා එකල ද දැනසිටියේ නම් සමහරවිට මට 1975 ට පෙර ම සේවයෙන් කෙරී කළහැකි වෙනත් දෙයක් කිරීමට තිබිණි. කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයෙහි ද කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයෙහි ද මා බටහිර දැනුම දැඩි ලෙස විවේචනය කළ ද කිසිවකු ඒ පිළිබඳ අභියෝගයක් කර නොතිබිණි. මා ගණිතමය භෞතිකවිද්‍යාව ඉගැන්වූයේ එය විවේචනය කරමිනි. අමරතුංග මහතාගේ ගණයේ උගතකු ඒ විශ්වවිද්‍යාලවල නොසිටීම මට පහසුවක් වන්නට ඇත.

මා සාපේක්‍ෂතාවාදය පිළිබඳ දරණ අදහස් වැරදි බව ඒ මහතා පෙන්වා දී ඇත්තේ කිනම් ලිපියක ද යන්නත් එසේ පෙන්වාදීමට තමා යොදාගත් සාධක කවරේද යන්නත් සඳහන් කරන්නේ නම් ඒ මහතාට කෘතඥ වෙමි. මගේ වැරදි කවරේ ද යන්නත් මගේ ලිපිවලින් උපුටා දක්වමින් කරුණු ඉදිරිපත් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි. උපුටා දැක්වීම වරදක් නො වේ. වරද උපුටා නොදක්වා තමා අහවල් දෙය පෙන්වා ඇති බව ලොවට ප්‍රකාශ කිරීම ය. අදාළ ඡෙදය උපුටා දැක්වීම පිටු පිරවීමක් නො වේ. එසේ උපුටා දැක්වීම පාඨකයාට පහසුවකි. පාඨකයන්ගෙන් බහුතරය අදාළ ලිපි නැවත නොකියවන බව පැහැදිලි ය. අමරතුංග මහතා බුදුදහම ගැන සඳහන් කරන කරුණු පසුව විවේචනය කරමි. දැනට පහත දැක්වෙන කරුණ පමණක් සඳහන් කරමි. ඒ මහතා තම මාර්තු 19 වැනි දින ලිපියෙහි මෙසේ කියයි. "බුදුන් අපට කියා දී ඇත්තේ "එහිපස්‌සිකෝ" යන්න ය. පොත්පත්වල තිබුණත්, කවුරුන් කීවත් අප පිළිගත යුතු වන්නේ ඉන්ද්‍රිය ප්‍රත්‍යක්‍ෂය මාර්ගයෙන් ලබා ගත හැකි දැනුම වන්නේ ය. නිර්මල බුදු දහමේ අනිත්‍ය, දුක්‌ඛ, අනාත්ම ත්‍රිත්වය අපට ඉන්ද්‍රිය ප්‍රත්‍යක්‍ෂ මාර්ගයෙන් වටහාගත හැකි ය. චතුරාර්ය සත්‍යය ද, ආර්ය අෂ්ඨාංගික මාර්ගය ද එලෙස ම පැහැදිලි කරගත හැකි ය. පටිච්චසමුප්පාදය ද එලෛස ම වටහාගත හැකි ය. භාවනාව ද එලෙස ම අනුභූතිකව දැනගත හැකි ය. බුදු දහමේ අරටුව මෙය ය. බුදුන් කියා දුන් පරිදි බුදුදහමේ තිබෙනවා යෑයි සඳහන් සැම දෙයක්‌ ම අප පිළිගත යුතු නැත. දෙවියන් පිළිබඳව සාක්‌ෂි ඇති බව නලින් මහතා පවසයි. සාක්‌ෂි ඉදිරිපත් කරන ලෙස මම ඔහුට අභියෝග කරමි. මා විශ්වාස කරන්නේ "එහිපස්‌සිකෝ" යන්නෙන් අදහස්‌ වූ අන්දමට මුල් බුදු දහමේ සඳහන් බුදුරදුන් ගේ ධර්මය සහ විද්‍යාව විසින් ඉන්ද්‍රිය ගෝචර ක්‍රමවලින් සොයාගත් දේ පමණි. බුදුරදුන් ගේ ධර්මයේ ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නො වූ කිසිවක්‌ නොමැත. ගුරුත්වාකර්ෂණය අපට ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නො වන නිසා එවැනි දෙයක්‌ නොමැති බව ඔහු පවසයි. එහෙත් ඔහුට ද ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නො වන නාථ දෙවියන් ගේ පැවැත්ම ඔහු විශ්වාස කරයි. නාථ දෙවියන් ගෙන් දැනුම ලබාගත හැකි යෑයි පවසමින් මහජනයා ගේ මුදල් කඩාගන්නා අයවළුන්ට ඉඩ දී බලා සිටිය නොහැකි ය. 

අමරතුංග මහතා මා වැරදි ලෙස වටහාගෙන ඇති දේ විශ්වවිද්‍යාලයෙහි දී ඉගැන් වූ බව කීමට අමතර ව ව්‍යංගයෙන් කියන්නේ මා නාථ දෙවියන්ගෙන් දැනුම ලබාගත්තේ යැයි පවසමින් මහජනයාගේ මුදල් කඩාගන්නා බව ද? කෙසේ වෙතත් අමරතුංග මහතා අත ගසා ඇත්තේ සත්කාර්යයකට ය. එසේ මුදල් ගසා කන්නන්ට ඉඩ නොදීමට ඒ මහතා පියවර ගෙන ඇත. ඒ මහතාට ජයවේවා! අඳෝමැයි යනුවෙන් මා මර්තු 12 ලිපිය අවසන්කිරීම තේරුම් ගැනීමට නොහැකි අමරතුංග මහතාට ජයවේවා යන්න තේරුම් ගැනීමට හැකි දැයි නො දනිමි. ඒ මහතා  කුමක් කීවත් දෙවියන් හා බඹුන් පමණක් නොව ප්‍රේත භූතයන් ද සක්වළ සිටින බව මගේ විශ්වාසයයි. මා එසේ විශ්වාස කරන්නේ සූත්‍ර පිටකයෙහි ඒ බව බුදුන් වහන්සේ දේශනා කර ඇති බැවිනි. ඒ සඳහා ඒ සාක්‍ෂි ප්‍රමාණවත් බැවිනි.  මා මාර්තු 12 වැනි දා ලිපියෙහි උපුටා දැක්වූ ගාථාව එයට උදාහරණයක් පමණකි. මම එය නැවත උපුටා නොදක්වා මහාමංගල සූත්‍රයට අමරතුංග මහතාගේ අවධානය යොමු කරමි. ඒ සූත්‍රය දේශනා කර ඇත්තේ දෙවියකු ඇසූ ප්‍රශ්නයක් මූල්කර ගෙන ය. ඒ දෙවියන් අප වැන්නන්ගේ පංචෙන්ද්‍රියන්ට ගෝචර නොවනවා විය හැකි ය. එහෙත් එපමණකින් ම අප ඒ ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ යුතු නො වේ. මා කිසි විටෙකත් ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන නිසා ම ගුරුත්වාකර්ෂණය නොමැති බව පවසා නැත. ඒ බව පවසා ඇත්තේ කොතැනක දැයි අදාළ ඡෙදය උපුටා දක්වමින් හා ලිපියෙහි දිනය ගෙනහැර දක්වමින් සඳහන්කරන මෙන් ඉල්ලා සිටිමි . මේ බොහෝ මහාචාර්යවරුන්ගේ උපක්‍රමයකි. ඔවුන් උපුටා දැක්වීමට මැළිවන්නේ ද එබැවිනි. කිසිම උපුටා දැක්වීමක් නැතිව අනෙක් අය මේ මේ දේ කියා ඇතැයි ප්‍රකාශ කිරීම ඔවුන්ගේ විධික්‍රමයේ කොටසක් බවට පත් වී ඇත. ගුරුත්වාකර්ෂණය මා නොපිළිගන්නේ එය කිසිවකුගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂයට හසුනොවන, මුදහරින ලද වස්තු පොළොවට වැටෙන්නේ ය යන ප්‍රත්‍යක්‍ෂය තේරුම් ගැනීම සඳහා යැයි පවසමින් හුදෙක් නිවුටන් ගෙතූ පට්ටපල් බොරු කතන්දරයක් බැවිනි. 

අනිත්‍ය අනාත්මය ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වන්නේ ද? අනිත්‍ය යනු නිත්‍ය නොවන්න (වෙනස්වීම) නම් එය ඇතැම් වස්තූන් සඳහා ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වෙයි. ආත්මය ඇත් ද ? එය වෙනස් වන්නේ ද? මෙහි ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වීම යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ පංචෙන්ද්‍රියන්ට ගෝචර වීම යැයි සලකමු. මනසට පමණක් ගෝචර වන පෘථග්ජන ප්‍රත්‍යක්‍ෂ හෝ බුදුන්වහන්සේගේ හෝ රහතන් වහන්සේගේ හෝ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ මෙයට අදාළ නො වේ යැයි සිතමු. අනාත්ම ඉන්ද්‍රිය ගෝචර ද? අමරතුංග මහතාට අනිත්‍ය දුක්ඛ අනාත්ම ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වී ඇත් ද? නැත්නම් එයට හේතුව කුමක් ද? චතුරාර්ය සත්‍යය ඉන්ද්‍රිය ගෝචර යැයි අමරතුංග මහතා කියයි. එනම් ඔහුට අනුව නිවන ද ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වෙයි. නිවන ගෝචර වන්නේ පංචෙන්ද්‍රියන්ගෙන් කිනම් ඉන්ද්‍රියයකට ද? නැත්නම් කිනම් ඉන්ද්‍රියවලට ද? කරුණාකර පෘථග්ජනයන්ගේ හිතසුව පිණිස අමරතුංග මහතා ඒ බව පවසන්නේ ද? බුදුන් වහන්සේට පමණක් සුවිශේෂ වූ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ඇති බව මා මාර්තු 5 වැනි දා ලිපියෙහි උපුටා දැක් වූ බ්‍රහ්මජාල ස්‍රත්‍රයෙහි ගාථාවෙන් පැහැදිලි වෙයි. සසර ඉන්ද්‍රිය ගෝචර ද? එ එසේ නම් ඒ කිනම් ඉන්ද්‍රියවලට ද? බුදුන් වහන්සේ දෙසා ඇතැයි කියන සියල්ල විශ්වාස කළ යුතු යැයි මම නො කියමි. එහෙත් එසේ නොපිළිගැනීමේ දී ඒ සඳහා එහි ඵස්සිකො අනුව බලාගත් හේතුවක් හෝ හේතු හෝ ඉදිරිපත් කළ යුතු ය.  බුදුන් වහන්සේගේ ධර්මයෙහි ඉන්ද්‍රිය (පංචෙන්ද්‍රිය) ගෝචර නොවූ කිසිවක් නැතැයි කියන්නේ නම් ඉන් අදහස් වන්නේ පුනබ්භවය, කර්මය, සසර, නිවන ආදිය බුද්ධධර්මයට අයත් නැති බව ය. 

මේ එකක්වත් බටහිර විද්‍යාව පට්ටපල් බොරු ය යන්නට සෘජුව අදාළ නැති වුවත් මගේ බුදුදහම ගැන මුලින් ම ප්‍රශ්න කරමින් බුදුදහම මෙයට ඈඳාගත්තේ අමරතුංග මහතා ය. මා පිළිගන්නා බුදුදහම හා  තුන්වැනි සංගායනාවේ හෙවත් අශෝක බුදුදහම අතර වෙනස්කම් ඇත. ඒ මූලික වශයෙන් ක්‍ෂණවාදය හා ධර්මවාදය සම්බන්ධයෙනි. එය පැවැත්ම හා ආත්මවාදය පිළිබඳ ප්‍රශ්නයකි. මනසේ පැවැත්ම ද මතුවන්නේ ඒ ඔස්සේ ය. එහෙත් පුනබ්භවය, සසර, කර්මය ආදිය පිළිබඳ ව මා පිළිගන්නා බුදුදහම හා අශෝක බුදුදහම අතර වෙනසක් නැත. එසේ වුවත් අමරතුංග මහතා ගොස් බලා දැකගත් බුදුදහම හා බුදුන් වහන්සේගේ සූත්‍ර දේශනා අතර මහත් පරස්පරයක් ඇති බව පැහැදිලි ය. 

පරස්පර යන්න අමරතුංග මහතාට තේරෙන දෙයක් නො වේ. එබැවින් ඉහත සඳහන් දේ ඒ මහතාට ගෝචර නොවිය හැකි ය. තමා ආයුර්වේදය, සිංහල වෙදකම හා බටහිර වෙදකම ගැන කියා ඇති පරස්පර ඒ මහතාට පරස්පර නො වේ. මා කියන්නේ කුමක් දැයි තේරුම් ගැනීමට නොහැකි අමරතුංග මහතා තමා මා කියා ඇති දේ වැරදි බව පෙන්වා දී ඇතැයි උදම් අනයි. මා කියන්නේ කුමක් දැයි ඒ මහතාගේ දැනගැනීම සඳහා ම නොවූවත් නැවත නැවතත් කිවයුතු වෙයි. ලෝකයේ ඇත්තේ එක ම විද්‍යාවක් නො වේ. බටහිර විද්‍යාව අනෙක් දැනුම් පද්ධතීන්ගෙන් වෙනස්වන්නේ බොහෝ බටහිර විද්‍යාවේ දාර්ශනිකයන් කියන ආකාරයට එහි ඇතැයි කියන ඊනියා පර්යේෂණාත්මක විධි ක්‍රමයක් නිසා නොව එහි චින්තනය හේතුකොටගෙන ය. මේ චින්තනය පහළොස්වැනි සියවසේ දකුණු යුරෝපයේ බිහිවූවකි. අපි එය ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය ලෙස හඳුන්වමු. මේ චින්තනයෙහි වියුක්ත ප්‍රවාද ගොඩ නැගෙයි. එයට හේතුව පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂවලින් ඔබ්බට යාහැකි ආධ්‍යාත්මික ව ලබාගත හැකි ප්‍රත්‍යක්‍ෂ බටහිරයන්ට පහළොස්වැනි සියවසේ නොමැති වීම ය. ඔවුහු තමන්ට නැති එවැනි ප්‍රත්‍යක්‍ෂ මිථ්‍යා පාරභෞතික ආදී වශයෙන් හැඳින්වූහ. එවැනි ප්‍රත්‍යක්‍ෂ නැති ඔවුන්ට ඇතැම් පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂ තේරුම් ගැනීමට කතන්දර ගෙතීමට සිිදුවිය. ගැලීලියෝ නිවුටන් ආදීහු මේ කතන්දර ගෙතීමේ පුරෝගාමිහු වූහ.මේ කතන්දර වියුක්ත වෙයි. ඒ කිසිවකුගේවත් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ නො වෙයි. ඕනෑම අයකුට ඕනෑම කතන්දරයක් ගෙතිය හැකි වුවත් සෑම කතන්දරයක් ම අනෙක් අය විසින් නො පිළිගැනෙයි. කතන්දරයක් පිළිගැනෙන්නේ ඒ කතන්දරය අනෙක් එවැනි කතන්දර සහ සංසිද්ධි (සංසිද්ධි ද කතන්දර මත පදනම් වෙයි) සමග යම් පමණකට වුව සංගත නම් ය. එහෙත් කිසිම කතන්දරයක් කිසි දිනෙක අනෙක් කතන්දර සහ සංසිද්ධි සමග මුළුමනින් ම සංගත නො වෙයි. එබැවින් එක ම සංසිද්ධිය ලෙස සැලකෙන පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර සංසිද්ධි සඳහා විවිධ කතන්දර ගෙතිය හැකි වෙයි. නිවුටන් හා අයින්ස්ටයින් පෙළොවට පොල් වැටීම පිළිබඳ කතන්දර දෙකක් ගෙතුවෝ වෙති. නිවුටන් ගුරුත්වාකර්ෂණ කතාව ද අයින්ස්ටයින් ගුරුත්වාකර්ෂණයෙන් තොර අවකාශ කාල වක්‍රතා කතාව ද ගෙතුවෝ ය. ඒ කතන්දර සංකල්පීය වශයෙන් ගත්කල අහසට පොළොව මෙන් එකිනෙකින් වෙනස් ය. බුදුන් වහන්සේට අනුව සියළු පෘථග්ජන ප්‍රත්‍යක්‍ෂ මුසා වෙයි. මාර්තු 12 වැනි දා ලිපියෙන් මා ද්වයතානුපස්සනා සූත්‍රයේ ගාථාවක් උපුටා දක්වමින් කියා සිටියේ ඒ බව ය.  ප්‍රත්‍යක්‍ෂ එලෙස බොරු නම් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ද නොවන වියුක්ත කතන්දර ගැන කිවහැක්කේ ඒ පට්ටපල් බොරු බව ය. 

අමරතුංග මහතා ඉහත සඳහන් කරුණු බොරු බව පෙන්වන්නේ කෙසේ ද? ඒ මහතාට වියුක්ත යන්න ගැනවත් අවබෝධයක් නැත. මා ඒ බව කලින් කියා ඇත. ඒ මහතාගේ ම ලිපියකින් උපුටා දක්වමින් ඔහුට වියුක්ත යන්න නොතේරෙන බව පෙන්වා දෙමි. මෙය පෙබරවාරි 05 වැනි දා ඒ මහතාගේ ලිපියෙනි. “වියුක්‌ත යන වචනයෙන් අදහස්‌ වන්නේ වෙන් වූ, ඈත් වූ (disjoined, disconnected) යන්න ය. එමෙන් ම සංයුක්‌ත යන වචනයේ අරුත ළං වූ, එකක්‌ වූ, සම්බන්ධ වූ (Joined, connected) යන්න ය. ” වියුක්ත යනු මෙය නො වේ. ඉංගිරිසියෙන් නම් ඒ ඇබ්ස්ට්‍රැක්ට් (abstract) ය. වියුක්ත යන්න නොතේරෙන අමරතුංග මහතා මා කියා ඇති දේ බොරු යැයි පෙන්වන්නේ කෙසේ ද? අමරතුංග මහතා ආයුර්වේදය හා බටහිර වෙදකම එකම විද්‍යාවක් වන්නේ යැයි කියන අතර එහි පදනම වෙනස් බව කියයි. ඔහුට අනුව වා පිත් සෙම් මතවාද පමණ ය. ඔහු මතවාද යැයි කියන්නේ ප්‍රවාදවලට ය. ඒ බව මාර්තු  19 ඒ මහතාගේ ලිපියේ පහත සඳහන් උද්ධෘතයෙන් පැහැදිලි වෙයි. “මතවාද පිළිබඳව සාක්‌ෂි නොමැති වූ විට එය මතවාදයක්‌ පමණක්‌ (theory only) වශයෙන් පවතී. මේ නිසා ය මා පැවසුවේ ආයුර්වේදයේ සහ සිංහල වෙදකමේ මතවාද සාක්‌ෂි නොමැති නිසා ඔප්පු වී නැති බව.”  මතවාද යනු තියරි නො වේ. තියරි යනු ප්‍රවාද ය. අමරතුංග මහතා සංකල්ප ගැන නිරවුල්ව සිතන්නේ කවදා ද? මා දැනට ඒ මහතාගෙන් අසන්නේ එක් ප්‍රශ්නයක් පමණකි. බටහිර විද්‍යාවේ ප්‍රවාද ඔප්පු කිරීමට ඇති සාක්‍ෂි කවරේ ද?  

නලින් ද සිල්වා

2014-03-26

Blaming the government instead of the west

After the Geneva meeting there will be a competition among the opposition parties as well as some well wishers of the government to blame the government for the outcome at the UNHRC meeting. The outcome is pre decided and all that the government has to do is to expose the west and the UNHRC for what they are doing and will be doing in the future. Even after the  UNHRC meeting last year some who can be called supporters of the UPFA blamed the government for not having done what they call “homework”. What they did not realise was that irrespective of whether the government had done its homework, assigned by Navi Pillai and others at UN who work for USA on the payroll of somebody else,  Sri Lanka was bound to lose with the set up of the UN Organisation. It is mainly the so called educated people who would talk of homework and other such preparations that could have “avoided” any defeat for Sri Lanka.

The question that has to be asked is if Sri Lanka loses who wins at the UNHRC in Geneva. It is obviously the west led by US and England. England would have gone for a Sierra Leone type investigation but it is too early for such resolution. However, we will have to anticipate England to move a resolution along those lines next year or so but we should not take too much notice of it. It appears that the President has the correct attitude as he has said that he would not attach any value for the outcome of the UNHRC and would not take it seriously. The common man in the country unlike the educated is not bothered of the UNHRC meeting and those in the Southern Province and the Kalutara and Gampaha Districts would give a message to the whole world including the so called international on Saturday. Even in the Colombo District the results would not be much different with the UNP losing its power base further.

In this regard it is regrettable that the Catholic Church has asked the Catholics in the two provinces to give their preferential vote (manape) only to the Catholic candidates. Is the Catholic Church against religious reconciliation of the country. If the Mahanayake Theros had asked the Buddhists to give their preferential votes only for the Buddhist candidates one could imagine the protests by the peace lovers who repeat religious and other reconciliation like a mantra. In any event if the Buddhists give their manape  only for  the Buddhists, Catholics elected from Kalutara district and Southern Province would have to move into other districts in order to get elected. Just as much as peace lovers are not interested in peace, those who strive for religious reconciliation are not interested in any understanding between the Buddhists and the others in the country. So far Ranil-Chandrika group for religious reconciliation has not issued any statement on the request by the Catholic Church, and it makes it suspicious that in the name of religious reconciliation some groups with vested interests are working actually against it, the way the peace lovers did during the “thirty year war”.  

The UNHRC is not a human rights organisation, and is only a political tool of the west. It is not the human rights that matter and what the west does is to apply pressure on the non western government that do not subscribe to the views of the western countries politically, economically and culturally to change their policies to suit the western countries. As far as Sri Lanka is concerned the main objective of the western countries is to demean the Sinhala people and their culture, and the former use the dispersed Tamils, the NGO pundits, the peace vendors, some priests etc., to achieve what they want.

During the “thirty year war” the peace lovers were working against peace, and they wanted so called peace negotiations in order to prolong the “war” and make sure that the LTTE got what they wanted, without defeating the terrorist organisation, which had the tacit support of the western countries. The west may have banned the LTTE nominally but allowed the front organisations to function in various capacities. The irony is that it is those organisations who did not want the LTTE to be defeated, and who claimed that the terrorists were invincible, now in the forefront of blaming the government for not doing what it should have done in order to win the west in our favour.

This stand clearly exposes what the west and the peace lovers want. The western countries led by England and US wants power to be devolved to the northern and the Eastern Provinces, though the Tamils are not in a majority in the latter province, in order to solve the problem of so called discrimination against the Tamils by the Sinhalas and their governments. The Human rights are only a mock issue used to cover up the objective of the west. Could the west be genuine in protecting human rights when they promote Anandi whose husband was responsible for violation of human rights of so many including children. The recent arrest and release on bail of Ruki Fernando and a priest has angered the peace lovers again. It is the security forces and not the west or the peace lovers who are responsible for the security of the country and as long as the latter act according to the law of the country in arresting/releasing people what right the so called rights people have to interfere in the matters concerning security of the country.

The peace lovers go to town against these arrests simply because they know that the west is behind them and would come to rescue them if the need arises. These people who work for a fee paid in dollars or rupees as the case may be are merely the servants of the west.  What the peace lovers were interested then and interested now is the demeaning of the Sinhala people and their culture, and the talk of human rights is plain humbug. They blame the government for not moving beyond the thirteenth amendment, not implementing those recommendations of the LLRC, which are against the sovereignty of the country. Let Sri Lanka be defeated in Geneva without giving into what the west and the peace lovers want, and let the people give a verdict on Saturday on the decision of the UNHRC. The government should implement only what the people want and not what the UNHRC and the peace lovers want.

The “final” draft of the resolution against Sri Lanka is apparently now ready and the west has obtained the support of India who has not been a friend of Sri Lanka at least from the fifth century, by urging the government to investigate into the so called human rights violation of peace lovers among others, during the period 2002-2009. It is supposed to be the period covered by the LLRC, but India has insisted on this period only to avoid the activities of the IPKF when they were here having forced JR Jayawardhane to invite India to send armed forces in order to defend the Indo Lanka Accord. The Sri Lankan government should not investigate into segments of the “thirty year war”, and if at all it should be an investigation covering the entire period. It is much more preferable to appoint a Presidential Commission with powers to punish those found guilty, to investigate into the anti national activities not only of the terrorists, but also of peace lovers, their sponsors, godfathers and godmothers of the terrorists etc.

In this regard the Sri Lankan government should get together with Pakistan and other countries to move a resolution against US for violation of human rights in Afghanistan and other places by flying unmanned drones. If US decides to boycott the UNHRC because of the resolution against them it just shows the arrogance and use of force by that country but we should consider such boycotts, as welcome moves, by a country that rules the world through the hegemony of knowledge and of course the dollar, which again is a result of the bogus knowledge that the west has created.  

Nalin De Silva

26-03-2014

බටහිරෙන් හිරු බැස ගියාදෙන්

අද යුක්රේනය මැදි කරගෙන බටහිර රටවල් සහ රුසියාව අතර ඇතිවී ඇති ගැටුම හුදෙක් පුටින්ට හෝ ඔබාමාටවත් ඒ ආණ්ඩුවලටවත් සම්පූර්ණයෙන්ම පාලනය කල හැකි බවක් පෙනෙන්නට නැත. එපමණක් නොවේ සිරියාවේ ඊජිපත්තුවේ වෙනිසියුලාවේ ආදී රටවල පවතින ගැටුම්ද ඒ ඒ ආණ්ඩුවල ක්‍රියාකාරිත්වයට ඔබ්බෙන් යන පොදු සමාජ අරගල ලෙස පෙනේ. ඒ කොතැනත් ඇති පොදු අරගලය වෙනකක් නොව යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය සහ යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි නොවන මුස්ලිම් හෝ කතෝලික සංස්කෘති අතර ඇති අරගලයයි. බටහිර ආණ්ඩු මේ නොයෙකුත් වේදිකාවල යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය වෙනුවෙන් පෙනී සිටමින් යටි උගුල් කුමන්ත්‍රණ දියත් කරන බව රහසක් නොවේ. යුක්රේනයේද රුසියාවට හිතවත්වූ යනකොවිච් පන්නා දැමීමට උගුල් ඇද්දේ බටහිර ආණ්ඩු බව පැහැදිලිය. නමුත් මේ හැම තැනකම රඟ දැක්වෙන සටන් හුදෙක් බටහිර ආණ්ඩු විසින් ඒ ඒ රටවල් මර්ධනය කර ගැනීමට දරන උත්සාහයක් නොව පොදුවේ යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය තම ආධිපත්‍ය රැක ගැනීමට දරන උත්සාහයක් ලෙස දැකිය හැකිය.

මේ වෙනවිට යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට පෙර නොවූ තර්ජනයක් ලොව පුරා බටහිර නොවන සංස්කෘති වලින් එල්ල වෙමින් පවතී. ඒ තර්ජන හමුවේ වසර සිය ගණනක් හිරු නොබැසි බටහිර අධිරාජ්‍යයේ දැන් හිරු බසිමින් පවතී. ඒ බව තවමත් හරි හැටි නොපෙනෙන්නේ යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය තවමත් බටහිර ආණ්ඩුවල යුද ශක්තිය ආධාරයෙන් හිස ඔසවා සිටින බැවිනි. නමුත් යුද ශක්තියෙන් පමණක් බටහිරුන්ට තම ආධිපත්‍යය රැක ගැනීමට හැකි නොවනු ඇත.

යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය තම ආධිපත්‍යය ගොඩනැඟුවේ ආර්ථික දේශපාලණික හා සාමාජික ක්‍ෂේත්‍ර තුල සියල්ලන්ට සාධාරණය වන, නැත්නම් සියලු සංස්කෘතිවලට පොදුවූ ඊනියා ප්‍රවාද නැත්නම් කතන්දර ගොඩනඟමින් ඒ කථා අන් සියලු සංස්කෘතිවලට බලයෙන් පිලිගැන්වීමට සැලස්සවීම තුලිනි. (අද ලොව පුරා මුදල් ගණුදෙනු වලට ඇමෙරිකානු ඩොලරය පාවිච්චි වෙන්නේ යම් ස්වභාවික සංසිද්ධියක් නිසාද?) කෙසේ වෙතත් මේ ඊනියා සාධාරණ කෙරීම් හරහා ඔවුහු ඒ ඒ රටවල ඊට පෙර නොතිබුනු ආර්ථික දේශපාලණික හා සාමාජික ප්‍රශ්ණ ඇති කලහ. නමුත් මේ එකකටවත් සෑහීමකට පත්විය හැකි විසඳුම් යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට නැත. යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියේ ආධිපත්‍යය බිඳ වැටන්නේ ඒසංස්කෘතිය විසින් ඇතිකල ප්‍රශ්ණ වලට ඊට විසඳුම් නැති බැවිනි. දැන් දැන් අන් සංස්කෘති වල ජනයා යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට තමන්ගේ ප්‍රශ්ණ චිසඳිය නොහැකි බව අවබෝධ කරගනිමින් සිටිති. අද යුක්රේනයේත් සිරියාවේත් ඊජිපත්තුවේත් වෙනිසියුලාවේත් බටහිර නොවන අන් රටවලත් කෙරෙන සමාජ අරගල වල යටින් දිවෙන්නේ ඒ ඒ සංස්කෘති විසින් වැඩ බැරි යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය ප්‍රතික්‍ෂේප කිරීමට දරන උත්සාහයත් බටහිර ආණ්ඩු විසින් එය බලයෙන් පැටවීමටත් දරන උත්සාහයත් අතර ඇති සටනය. තම ප්‍රශ්ණ තම සංස්කෘති තුල අවබෝධ කරගෙන ඒතුලම විසඳාගත හැකි බව අවබෝධ කරගන්නා විට මෙලොව බහුතරයක් සමාජ යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය ස්වේච්ඡාවෙන්ම අත හැර දමනු ඇත. ඒ අත්හැරීම තුල යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට තවදුරටත් ආධිපත්‍යයක් පවත්වා ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත. එහිදී යුධ බලයෙන් කල හැකි දෙයක් ඉතිරි නොවෙනු ඇත.

ජිනීවා කෝලමෙහිද දැකිය හැක්කේ සිංහලුන් විසින් යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතිය ප්‍රතික්‍ෂේප කිරීමට දරන උත්සාහයත් බටහිර ආණ්ඩු විසින් එය බලයෙන් සිංහලුන් මත පැටවීමටත් දරන උත්සාහයත් අතර ඇති සටනකි. පැහැදිලිවම ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන්වත් ලෝක දේශපාලනය සම්බන්ධයෙන්වත් පිළිගත හැකි සාධාරණ (පොදු යන අර්ථයෙන්) කථාවක් හෝ ස්ථාවරයක් බටහිරුන්ට නැත. බටහිර ආණ්ඩු අද ක්‍රයිමියානුන් යුක්රේනයෙන් වෙන්වනවාට විරුද්ධය නමුත් ඔවුහු ඊළමුන්ට විරුද්ධ නැත. ඔවුහු සුඩානය හා යුගොස්ලාවියාව දෙකඩ කිරීමට කටයුතු කලහ. මේ දෙකඩ කිරීම් සහ ඊට විරුද්ධවීම් යන පරස්පර ක්‍රියාවල් සාධාරණය කල හැකි පොදු දේශපාලන විද්‍යා කථාවක් බටහිරුන්ට නැත. ඊනියා මානව හිමිකම් කථාව බොරුවක් බව ලොවම දනිති. එහි ප්‍රශ්ණය බටහිරුන් මානව හිමිකම් නොරැකීම පමණක් නොවේ. ඔවුන්ට ඒ සංකල්පය සංගත ආකාරයකට බටහිර දේශපාලන විද්‍යාවේ යොදා ගැනීමටද නොහැකිය. මානව හිමිකම් කඩ කලැයි අප රටට චෝදනා එල්ල කලද දෙමළ ජාතිවාදයට අවශ්‍ය පරදි දේශපාලන බලය හිමිවේ නම් ඒ චෝදනා අස් කරගැනීමට බටහිරුන් එකඟය. මෙහි ඇති පරස්පර විරෝධී බව නොපෙනෙන්නේ ගැත්තන්ට පමණි. පරස්පර විරෝධී කථා බුද්ධිමය සංවාදයකදී පරාජය විය යුතුය.

බටහිරුන්ට දේශපාලන අධිපති බවක් ලබෙන්නේ ඔවුන්ගේ දේශපාලන කථා සෙසු ලෝකයා පිලිගන්නා තාක් කල් පමණි. නමුත් තමන් ගොතන බොරු කතන්දර වලට එතරම් ආයුෂ නැති බව බටහිරුන්ද වටහා ගෙන ඇති බවට සැකයක් නැත. ඒ නිසා ඔවුන් උත්සාහ කරන්නේ හැකිතාක් දුරට අපි ඔවුන්ගේ කථා තුල රඳවා ගැනීමටය. නැත්නම් බැඳ තැබීමටය. මානව හිමිකම් කොමිසම අපට මානව හිමිකම් පිළිබඳව අභ්‍යන්තර පරීක්‍ෂණයක් කරන්නට යැයි දැන් කියන්නේ කෙසේ හෝ අප මේ බොරුවේ තවදුරටත් බැඳ තබා ගැනීමට අවශ්‍ය නිසාය. නමුත් පරස්පර විරෝධී අසංගත දේශපාලන කථා වලට ඇති බැඳීම් අපි විසින් අත් හල යුතුය. අපි බටහිර ආධිපත්‍යයෙන් නිදහස් වෙන්නේ එවිටය. යුදෙව් ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියට ප්‍රශ්ණ විසඳිය නොහැකිය. ඔවුන්ගේ අධිරාජ්‍යයේ හිරු බසින්නට ඉඩ හැර අපි අපේ අතක් බලා ගත යුතුවෙමු.

ජානක වංශපුර

2014-03-26

ගැලීලියෝ සහ නාථ

නිරෝගීකම සම්පතකි. රෝගීකම දුකකි. පිළිකා රෝගය ඇත්තේ එහි අන්තයේමැයි කිවහොත් අතිශෝක්තියක් නොවේ. කාලයක් තිස්සේ වේදනා විඳීමට සිදුවීමත් ජීවිතය පිළිබඳව ඇති අනිශ්චිතතාවත් මේ රෝගයේ කටුක බව උග්‍ර කරවයි. අද බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට අනුව පිළිකා රෝගයට ලබාදෙන ප්‍රතිකාරද එතරම් සහනකාරී නොවේ. පිළිකා රෝගයට දෙන බෙහෙත් සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට දරාගත නොහැකි තරම් මිල අධිකය. ඒ නිසාම ඒ රෝගීනුත් ඔවුන්ගේ පවුල්වල අයත් අසහනයට පත්වෙති. බටහිර ප්‍රතිකාර කෙරෙන ක්‍රමයද සහනදායී නොවේ. බොහෝ විට පිළිකා රෝගයට කෙරෙන ප්‍රතිකාර වල අතුරු පල රෝගයටත් වඩා දරුණුය, කල් පවතී. හැම රෝහලකම මේ ප්‍රතිකාර නැත. ගම් රටවල් වලින් ඈත පිහිටි රෝහලකට ඇතුල්වුනු පසු රෝගියා තම පවුලෙන් නෑ හිත මිතුරන්ගෙන් වෙන් කෙරේ. මේ කිසි එකකටත් වඩා අසහනකාරී කරුණ පිළිකා රෝගය නිට්ඨාවටම සුව කිරීමට බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට නොහැකි වීමය. ඊටත් වඩා වැදගත් බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටිය හැකි පිළිවෙතක් කියා නොදීමය.

මීට දශක කිහිපයකට ඉහතදී අප රටේ පිළිකා රෝගීන් මෙතරම් බහුල නොවුනු බව මගේ හැඟීමය. දියුණු වෙමින් පවතින (බටහිර අනුකරනය කරන) රටවල මෙන්ම ඊනියා දියණු (බටහිර) රටවලද පසුගිය කාලය තුල පිළිකා රෝගීන්ගේ අඩුවීමක් දකින්නට නැතැයි පැවසේ. දියවැඩියාව නම් සීනි අඩුවෙන් පාවිච්චි කිරීමෙන් වලකා ගත හැකි යැයි සිතමු. පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටින්නේ කෙසේද? පිළිකා රෝගය කරුමෙට වැළඳෙන රෝගයක් යැයි යමෙකු සිතුවොත් එය එතරම් අසාධාරන නොවේ. නමුත් බුදු දහමේ නියාම ධර්ම වලට අනුව නම් සියල්ල කරුමයට බැර කල නොහැකිය.

පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටින්නේ කෙසේද යන ප්‍රශ්ණයට පිළිතුරු දිය හැක්කේ පිළිකා රෝගය වැලඳෙන්නේ ඇයි දැයි දැන ගත හොත් පමණි. බටහිර විද්‍යාඥයින් පසුගිය අඩ ශතකය තුල මේ සම්බන්ධයෙන් මහා පරිමාණ ලෙස පර්යේශණ කරමින් සිටින අතර ඔවුන් විසින් පල කර ඇති විද්‍යා ප්‍රබන්ධ ගණනින් එන්ට එන්ටම සීඝ්‍ර ලෙස වැඩිවන බවද පෙනේ. මේ අතර වැදගත් යැයි සැලකෙන සැම පර්යේශණකින්ම පාහේ නව පිළිකා කාරකයක් සොයා ගැනේ. ඒ අනුව අද වෙන විට බටහිර විද්‍යාඥයින් විසින් රසායනික ද්‍රව්‍ය (අණු හෝ පරමාණ) දහස් ගණනක් පිළිකා රෝග කාරක ලෙස හඳුනාගෙන ඇත. මේවා සමහරක් අපි ගෙදර දොරේ පාවිච්චි කරන දෑය, සමහර දෑ කෑමේ බීමේ ඇත, සමහර දෑ සමහර දෑ කෘෂි රසායනය, තවත් සමහර දෑ සිරුරේම නිපදවෙන දෑය. මේතරම් දේ දැන ගෙනද පෙනහළු පිළිකා වැනි යම් විශේෂ අවස්ථාවලදී හැරෙන්නට අහවල් දේ පිලිපැදීමෙන් පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටිය හැකි යැයි කීමට බටහිර විද්‍යාව සමත් වී නැත. රෝග කාරක හඳුන්නේනම් රෝගයෙන් වැලකී සිටීමට ක්‍රමයක් සොයා ගත නොහැකි ඇයි? ඒ නොහැකියාව බටහිර විද්‍යාවේම මුල් බැස ගත්තකි.

විද්‍යාඥයින් පිළිකා රෝග කාරකයින් සොයා ගන්නේ විද්‍යාගාර තුල තත්ව පාලණය කරමින් සිදු කරනු ලබන පර්යේශණ මඟිනි. බොහෝවිට මේ පර්යේශණ සඳහා යොදා ගැනෙන්නේ සතුන් හෝ කෘතිම ෙසෙල පද්ධතිය. නමුත් සමාජයේ ගැවසෙන මිනිසුන් සම්බන්ධයෙන් තත්ව පාලනයක් කල නොහැකිය. ඔවුහු තම ජීවිතයේදී විවිධ පිළිකා රෝග කාරකවලට මුහුණ දෙති. ඒ නිසා යම් එක් පිළිකා වර්ගයක් සම්බන්ධයෙන් සමාජයේ කෙරෙන පර්යේශණයකදී විද්‍යාගරයේ කෙරෙන පර්යේශණයකදීට වඩා වෙනස් හෝ ඊට වැඩි රෝග කාරක කුලකයක් සමුවිය හැකිය. ඊට අමතරව ඒ කුලකයටම මුහුණ දෙන සමහරක් මිනිසුන්ට ඒ පිළිකා රෝගය වැලඳෙන්නේ නැතිවීමටද හැකිය මන්ද විද්‍යාගාරයේ සතුන්ට වඩා මිනිසුන් අතර විවිධත්වයක් ඇති බැවිනි. ඒ නිසා යම් පිළිකා වර්ගයක් යම් රෝග කාරක කුලකයට සංඛ්‍යානම ක්‍රම භාවිතා කරමින් සම්බන්ධ කරන්නට යෑමේදී බටහිර විද්‍යාවට ප්‍රශ්ණයක් මතුවේ. මේ ප්‍රශ්ණය තවත් බරපතල වන්නේ බටහිර විද්‍යාව විසින්ම හඳුනාගන්නා පිළිකා රෝග කාරක ගණනින් එන්ට එන්ටම වැඩි වීමය. මිනිසුන්ට යම් පිළිකාවක් හැදෙන්නේ අහවල් හේතුව යැයි බටහිර විද්‍යාවට නිශ්චිතව ඔප්පු කල නොහැක්කේ බටහිර විද්‍යාච පිලිපදින ක්‍රමය තුල එය කල නොහැකි නිසාය. හේතුව නොදැන රෝගයෙන් වැලකී සිටිය නොහැකිය.

පිළිකා රෝගය හඳුනාගැනීමටත් තරමකට කලමණාකරනය කර ගැනීමටත් බටහිර විද්‍යාව යම් සමත් කමක් දක්වා ඇත. නමුත් ඊට වඩා වැඩියෙන් වැදගත් වෙන්නේ රෝගයෙන් වැලකී සිටින ක්‍රමයයි. බටහිර විද්‍යාවට එයට පිළිතුරක් නැත්තේ බටහිර විද්‍යාව ප්‍රශ්ණය බලන ආකාරය නිසාය. තවමත් බටහිර ජීව හා වෛද්‍ය විද්‍යාවට නිව්ටන්ගෙන් ගැලවීමට හැකි වී නැත. බටහිර විද්‍යාව පිළිකා රෝගය හදාරන්නේ කොටස් වලට කඩා ගෙනය. මේ වෙනවිට රෝග කාරකයැයි හඳනාගන්නා අණු දහස් ගණනක් සොය ගෙන ඇත. ඉදිරියේදී ඒ ගණන තවත් වැඩිවනු මිස අඩුවෙන්නේ නැත. මේ අණු සහ ජීවත්වෙන මිනිසෙකුගේ පිළිකාවක් අතර නිශ්විත සම්බන්ධ කමක් බටහිර විද්‍යාවට ගොඩනැඟිය නොහැකිය. ප්‍රශ්ණය එහි ඇති සංකීර්නබව නොවේ සමස්ථය කොටස් වලට කඩා ගෙන විමසීමමය. අපේ සර්වාංග වෛද්‍යවරුන්ට හැකි වුනද බටහිර විද්‍යාවට සමස්ථය කොටස් නොකර අවබෝධ කරගැනීමට නොහැකිය.

නමුත් බටහිර විද්‍යාවේ අධාරයක් නැතිව වුවද අපට මේ රෝගයත් රෝගීන්ගේ වටපිටාවත් පසුගිය කාලය තුල රෝගය වර්ධනය වී ඇති ආකාරයත් ගැන සලකා බලා ඉතා පැහැදිලිව යම් දෙයක් අවබෝධ කරගත හැකිය. අපේ පරිසරය විසවීම, අපි හුස්ම ගන්න වාතය විස වීම, අපි කන බොන දෑ විස විම, එදිනෙදා ජීවිතයේ තරඟකාරිත්වය මේ සියල්ලගේ එකතුව එසේත් නැත්නම් අද අපි ජීවත්වන ක්‍රමයම පිළිකා රෝගයට හේතු කාරක වෙන බව සිතා ගැනීමට සාමාන්‍ය බුද්ධියක් ඇති බටහිර විද්‍යාව නූගත් ඕනෑම වැඩිහිටියෙකුට අපහසු නැත. බටහිර විද්‍යාව හඳුනාගෙන ඇති දහස් ගණන් රෝග කාරක අණුවලින් දැකිය හැකි සමස්ථය එය නොවේද?

නමුත් ඔප්පු කිරීම් බලාපොරොත්තු වෙන බටහිර විද්‍යාවට ඒ බව ඔප්පු කල නොහැකිය. බටහිර විද්‍යාවට ඔප්පු කල හැක්කේ පිළිකා රෝගයට හේතුවෙන අණු දහස් ගණනක් ඇති බවය. අපේ අරමුණ විය යුත්තේ පිළිකා රෝගය හඳුනාගැනීමවත් ඊට හොඳ ප්‍රතිකාර ලබාදීමවත් නොව ඉන් වැලකී සිටීමටය. නිරෝගීව සිටින්නට නම් අනුමාණයක් නැතිව අද අපි අනුගමණය කරන බටහිර ජීවන ක්‍රමයෙන් ඈත්විය යුතුය. අපි බටහිර විද්‍යාව පෙන්වා දෙන තෙක් සිටියොහොත් කිසි දිනෙක අපිට පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටීමට නොහැකිවනු ඇත.

ජානක වංශපුර

2014-03-26

පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටීම

නිරෝගීකම සම්පතකි. රෝගීකම දුකකි. පිළිකා රෝගය ඇත්තේ එහි අන්තයේමැයි කිවහොත් අතිශෝක්තියක් නොවේ. කාලයක් තිස්සේ වේදනා විඳීමට සිදුවීමත් ජීවිතය පිළිබඳව ඇති අනිශ්චිතතාවත් මේ රෝගයේ කටුක බව උග්‍ර කරවයි. අද බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට අනුව පිළිකා රෝගයට ලබාදෙන ප්‍රතිකාරද එතරම් සහනකාරී නොවේ. පිළිකා රෝගයට දෙන බෙහෙත් සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට දරාගත නොහැකි තරම් මිල අධිකය. ඒ නිසාම ඒ රෝගීනුත් ඔවුන්ගේ පවුල්වල අයත් අසහනයට පත්වෙති. බටහිර ප්‍රතිකාර කෙරෙන ක්‍රමයද සහනදායී නොවේ. බොහෝ විට පිළිකා රෝගයට කෙරෙන ප්‍රතිකාර වල අතුරු පල රෝගයටත් වඩා දරුණුය, කල් පවතී. හැම රෝහලකම මේ ප්‍රතිකාර නැත. ගම් රටවල් වලින් ඈත පිහිටි රෝහලකට ඇතුල්වුනු පසු රෝගියා තම පවුලෙන් නෑ හිත මිතුරන්ගෙන් වෙන් කෙරේ. මේ කිසි එකකටත් වඩා අසහනකාරී කරුණ පිළිකා රෝගය නිට්ඨාවටම සුව කිරීමට බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවට නොහැකි වීමය. ඊටත් වඩා වැදගත් බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටිය හැකි පිළිවෙතක් කියා නොදීමය.

මීට දශක කිහිපයකට ඉහතදී අප රටේ පිළිකා රෝගීන් මෙතරම් බහුල නොවුනු බව මගේ හැඟීමය. දියුණු වෙමින් පවතින (බටහිර අනුකරනය කරන) රටවල මෙන්ම ඊනියා දියණු (බටහිර) රටවලද පසුගිය කාලය තුල පිළිකා රෝගීන්ගේ අඩුවීමක් දකින්නට නැතැයි පැවසේ. දියවැඩියාව නම් සීනි අඩුවෙන් පාවිච්චි කිරීමෙන් වලකා ගත හැකි යැයි සිතමු. පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටින්නේ කෙසේද? පිළිකා රෝගය කරුමෙට වැළඳෙන රෝගයක් යැයි යමෙකු සිතුවොත් එය එතරම් අසාධාරන නොවේ. නමුත් බුදු දහමේ නියාම ධර්ම වලට අනුව නම් සියල්ල කරුමයට බැර කල නොහැකිය.

පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටින්නේ කෙසේද යන ප්‍රශ්ණයට පිළිතුරු දිය හැක්කේ පිළිකා රෝගය වැලඳෙන්නේ ඇයි දැයි දැන ගත හොත් පමණි. බටහිර විද්‍යාඥයින් පසුගිය අඩ ශතකය තුල මේ සම්බන්ධයෙන් මහා පරිමාණ ලෙස පර්යේශණ කරමින් සිටින අතර ඔවුන් විසින් පල කර ඇති විද්‍යා ප්‍රබන්ධ ගණනින් එන්ට එන්ටම සීඝ්‍ර ලෙස වැඩිවන බවද පෙනේ. මේ අතර වැදගත් යැයි සැලකෙන සැම පර්යේශණකින්ම පාහේ නව පිළිකා කාරකයක් සොයා ගැනේ. ඒ අනුව අද වෙන විට බටහිර විද්‍යාඥයින් විසින් රසායනික ද්‍රව්‍ය (අණු හෝ පරමාණ) දහස් ගණනක් පිළිකා රෝග කාරක ලෙස හඳුනාගෙන ඇත. මේවා සමහරක් අපි ගෙදර දොරේ පාවිච්චි කරන දෑය, සමහර දෑ කෑමේ බීමේ ඇත, සමහර දෑ සමහර දෑ කෘෂි රසායනය, තවත් සමහර දෑ සිරුරේම නිපදවෙන දෑය. මේතරම් දේ දැන ගෙනද පෙනහළු පිළිකා වැනි යම් විශේෂ අවස්ථාවලදී හැරෙන්නට අහවල් දේ පිලිපැදීමෙන් පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටිය හැකි යැයි කීමට බටහිර විද්‍යාව සමත් වී නැත. රෝග කාරක හඳුන්නේනම් රෝගයෙන් වැලකී සිටීමට ක්‍රමයක් සොයා ගත නොහැකි ඇයි? ඒ නොහැකියාව බටහිර විද්‍යාවේම මුල් බැස ගත්තකි.

විද්‍යාඥයින් පිළිකා රෝග කාරකයින් සොයා ගන්නේ විද්‍යාගාර තුල තත්ව පාලණය කරමින් සිදු කරනු ලබන පර්යේශණ මඟිනි. බොහෝවිට මේ පර්යේශණ සඳහා යොදා ගැනෙන්නේ සතුන් හෝ කෘතිම ෙසෙල පද්ධතිය. නමුත් සමාජයේ ගැවසෙන මිනිසුන් සම්බන්ධයෙන් තත්ව පාලනයක් කල නොහැකිය. ඔවුහු තම ජීවිතයේදී විවිධ පිළිකා රෝග කාරකවලට මුහුණ දෙති. ඒ නිසා යම් එක් පිළිකා වර්ගයක් සම්බන්ධයෙන් සමාජයේ කෙරෙන පර්යේශණයකදී විද්‍යාගරයේ කෙරෙන පර්යේශණයකදීට වඩා වෙනස් හෝ ඊට වැඩි රෝග කාරක කුලකයක් සමුවිය හැකිය. ඊට අමතරව ඒ කුලකයටම මුහුණ දෙන සමහරක් මිනිසුන්ට ඒ පිළිකා රෝගය වැලඳෙන්නේ නැතිවීමටද හැකිය මන්ද විද්‍යාගාරයේ සතුන්ට වඩා මිනිසුන් අතර විවිධත්වයක් ඇති බැවිනි. ඒ නිසා යම් පිළිකා වර්ගයක් යම් රෝග කාරක කුලකයට සංඛ්‍යානම ක්‍රම භාවිතා කරමින් සම්බන්ධ කරන්නට යෑමේදී බටහිර විද්‍යාවට ප්‍රශ්ණයක් මතුවේ. මේ ප්‍රශ්ණය තවත් බරපතල වන්නේ බටහිර විද්‍යාව විසින්ම හඳුනාගන්නා පිළිකා රෝග කාරක ගණනින් එන්ට එන්ටම වැඩි වීමය. මිනිසුන්ට යම් පිළිකාවක් හැදෙන්නේ අහවල් හේතුව යැයි බටහිර විද්‍යාවට නිශ්චිතව ඔප්පු කල නොහැක්කේ බටහිර විද්‍යාච පිලිපදින ක්‍රමය තුල එය කල නොහැකි නිසාය. හේතුව නොදැන රෝගයෙන් වැලකී සිටිය නොහැකිය.

පිළිකා රෝගය හඳුනාගැනීමටත් තරමකට කලමණාකරනය කර ගැනීමටත් බටහිර විද්‍යාව යම් සමත් කමක් දක්වා ඇත. නමුත් ඊට වඩා වැඩියෙන් වැදගත් වෙන්නේ රෝගයෙන් වැලකී සිටින ක්‍රමයයි. බටහිර විද්‍යාවට එයට පිළිතුරක් නැත්තේ බටහිර විද්‍යාව ප්‍රශ්ණය බලන ආකාරය නිසාය. තවමත් බටහිර ජීව හා වෛද්‍ය විද්‍යාවට නිව්ටන්ගෙන් ගැලවීමට හැකි වී නැත. බටහිර විද්‍යාව පිළිකා රෝගය හදාරන්නේ කොටස් වලට කඩා ගෙනය. මේ වෙනවිට රෝග කාරකයැයි හඳනාගන්නා අණු දහස් ගණනක් සොය ගෙන ඇත. ඉදිරියේදී ඒ ගණන තවත් වැඩිවනු මිස අඩුවෙන්නේ නැත. මේ අණු සහ ජීවත්වෙන මිනිසෙකුගේ පිළිකාවක් අතර නිශ්විත සම්බන්ධ කමක් බටහිර විද්‍යාවට ගොඩනැඟිය නොහැකිය. ප්‍රශ්ණය එහි ඇති සංකීර්නබව නොවේ සමස්ථය කොටස් වලට කඩා ගෙන විමසීමමය. අපේ සර්වාංග වෛද්‍යවරුන්ට හැකි වුනද බටහිර විද්‍යාවට සමස්ථය කොටස් නොකර අවබෝධ කරගැනීමට නොහැකිය.

නමුත් බටහිර විද්‍යාවේ අධාරයක් නැතිව වුවද අපට මේ රෝගයත් රෝගීන්ගේ වටපිටාවත් පසුගිය කාලය තුල රෝගය වර්ධනය වී ඇති ආකාරයත් ගැන සලකා බලා ඉතා පැහැදිලිව යම් දෙයක් අවබෝධ කරගත හැකිය. අපේ පරිසරය විසවීම, අපි හුස්ම ගන්න වාතය විස වීම, අපි කන බොන දෑ විස විම, එදිනෙදා ජීවිතයේ තරඟකාරිත්වය මේ සියල්ලගේ එකතුව එසේත් නැත්නම් අද අපි ජීවත්වන ක්‍රමයම පිළිකා රෝගයට හේතු කාරක වෙන බව සිතා ගැනීමට සාමාන්‍ය බුද්ධියක් ඇති බටහිර විද්‍යාව නූගත් ඕනෑම වැඩිහිටියෙකුට අපහසු නැත. බටහිර විද්‍යාව හඳුනාගෙන ඇති දහස් ගණන් රෝග කාරක අණුවලින් දැකිය හැකි සමස්ථය එය නොවේද?

නමුත් ඔප්පු කිරීම් බලාපොරොත්තු වෙන බටහිර විද්‍යාවට ඒ බව ඔප්පු කල නොහැකිය. බටහිර විද්‍යාවට ඔප්පු කල හැක්කේ පිළිකා රෝගයට හේතුවෙන අණු දහස් ගණනක් ඇති බවය. අපේ අරමුණ විය යුත්තේ පිළිකා රෝගය හඳුනාගැනීමවත් ඊට හොඳ ප්‍රතිකාර ලබාදීමවත් නොව ඉන් වැලකී සිටීමටය. නිරෝගීව සිටින්නට නම් අනුමාණයක් නැතිව අද අපි අනුගමණය කරන බටහිර ජීවන ක්‍රමයෙන් ඈත්විය යුතුය. අපි බටහිර විද්‍යාව පෙන්වා දෙන තෙක් සිටියොහොත් කිසි දිනෙක අපිට පිළිකා රෝගයෙන් වැලකී සිටීමට නොහැකිවනු ඇත.

ජානක වංශපුර

2014-03-28

ජාති විරෝධී ක්‍රියා සෙවීමට ජනාධිපති කොමිසමක්

ජෙනීවා පෙන්වා ආණ්ඩුව පළාත්සභා මැතිවරණය ජයගැනීමට සූදානම් වන්නේ යැයි එ ජා ප හා ත්‍රිරෝද පක්‍ෂ පවසයි. එහෙත් රනිල් වික්‍රමසිංහට අමතක වී ඇති කරුණක් නම් ඔහු මෙතෙක් පැවති මැතිවරණ සියල්ල පරාජය වූයේ ජෙනීවා නිසා නොවන බව ය. කෙසේ වෙතත් තමන් ජනාධිපතිව නොසිටිය දී ජනාධිපතිට පමණක් අත්සන් කළහැකි සටන් විරාම ගිවිසුමක් මගින් නෝර්වේ මගින් ක්‍රියාත්මක කරනු ලැබූ ඉංගිරිසි යටත්විජිතවාදයට අවශ්‍ය අන්දමට දෙමළ ජාතිවාදයට රට පාවාදීමට ක්‍රියා කළ රනිල් වික්‍රමසිංහට ජෙනීවා ගැන කතාකිරීමට ඇති සදාචාරාත්මක හෝ නෛතික හෝ අයිතිය කුමක් ද? මම මේ ආණ්ඩුවේ සියළු කටයුතු අනුමත නො කරමි. ඕනෑම ආණ්ඩුවක් යටතේ සිදුවන දුෂණ, නීති විරෝධි ක්‍රියා මේ ආණ්ඩුව යටතේ ද සිදුවෙයි. අප දන්නා දෙය නම් බටහිර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය යටතේ දූෂණ ආදිය ආණ්ඩු වෙනස්වීම් සමග සර්පිලාකාරයෙන් ඉහළට යන බව ය. හාවා හඳ දකින්නාක් මෙන් යම්කිසි අයුරකින් එ ජා ප ආණ්ඩුවක් පිහිටුවනු ලැබුවහොත් දූෂණ වංචා ආදිය සහස්‍ර ගුණයකින් වැඩිවන බව ඉතා පැහැදිලි ය. ඔවුන් බලයේ සිටිය දී නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ අයුරු අපි දනිමු. මේ ආණ්ඩුව හා එ ජා ප ද ජ වි පෙ ඇතුළු ත්‍රිරෝද පක්‍ෂ අතර ඇති වෙනස නම් ආණ්ඩුව යටත්විජිත විරෝධී වීමත් බටහිර බලපෑම් හමුවේ දෙමළ ජාතිවාදයට රට පාවාදීමට කටයුතු නො කිරීමත් ය. ආණ්ඩුවට අනෙක් පක්‍ෂවලට නැති ජාතිකත්වයක් ඇති නමුත් ජාතික වූ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියක් නැත. එවැනි ප්‍රතිපත්තියක් වෙනත් කිසිම පක්‍ෂයකට පමණක් නොව වෙනත් රටකට ද නැත.

පසුගිය දා චීනයේ කෙටි සංචාරයක යෙදුණු මට දැකගත හැකි වූයේ එරට පසුගිය විසිවසරක පමණ කාලයක අතිමහත් දියුණුවක් අත්කරගෙන ඇත්තේ බටහිර ක්‍රමයට බව ය. ඒ දියුණුව පෙණ බුබුළක් බඳු ය. රටේ  දූෂණය ඉහ වහා ගොස් ය. බටහිර අච්චුවේ සංවර්ධනයක දූෂණය ඊනියා දියුණුවට සමානුපාතික වේ යැයි සිතිය හැකි ය. මාඕට තාම් අමතකවීම චීනයේ කොමියුනිස්ට් ක්‍රමය කඩාවැටීමට ප්‍රධාන හේතුව යැයි කිව හැකි ය. අද සිටින චීන පාලකයන්ට ද තාම් අමතක වී ඇත. ක්වොන්ටම් භෞතිකයෙහි දී නීල්ස් බෝර් ද ආභාසය ලැබූ යින් යැන් දර්ශනය අද චීනයෙන් ක්‍රමයෙන් ඈත්වෙමින් පවතියි. චීනය කෙතරම් බටහිර අනුකරණය කරන්නේ ද කිවහොත් ඔවුන්ගේ විහිළු ද ඇමරිකන්කරණයට ලක්වෙමින් ඇත. ඔවුන්ගේ සංචාරක නියමුවන්ට එරික්, ජෝන්, ෂර්ලි, ස්ටීවන් ආදී ඉංගිරිසි (ඇමරිකන්) නම් ලබා දී ඇත.  බටහිර ක්‍රමය චීනයට ඔරොත්තු නො දෙයි. ඇමරිකාවත් සමග චීනය ද කඩා වැටෙනු ඇත. අප ද අපේ ක්‍රමයක් අනුගමනය නොකළහොත් බලාපොරොත්තුවන ආශ්චර්යය ළඟාකර ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත. අපට අපේ ම දැනුමක් ලබාගැනීමට ප්‍රධාන බාධකය වී ඇත්තේ බටහිර විද්‍යාව ඇතුළු බටහිර දැනුමේ පිහිටෙන් බටහිර පරාජය කිරීමට හැකි යැයි සිතන ඊනියා ජාතිකවාදීන් ය.(නො)දත් දොස්තරලා ය. පසුගිය අවුරුදු තිහක පමණ කාලයක අප විසින් ගොඩනගනු ලැබූ දැනුම් පද්ධතිය අවස්ථාවාදී ඊනියා ජාතිකවාදී දේශපාලනඥයකු විසින් ඩැහැගනු ලැබීමට කටයුතු කෙරෙනු දැකගත හැකි ය. බටහිර නොවන අප සියල්ලන්ට ඇත්තේ අපේ නොවන අපේ ම දැනුමකි. එනම් ශූන්‍ය දැනුමකි. (මගේ නොවන මගේ ම ආදරයක් ගැන කී ගීත රචකයා අනුව යමිනි)     

අප ජෙනීවා සම්පූර්ණයෙන් අමතක නොකළ යුතු නමුත් ඒ ගැන වුවමනාවට වඩා සිතීම ද අනවශ්‍ය ය. ජෙනීවා මණ්ඩලය යනු කිසිසේත්ම මානව අයිතිවාසිකම් රකින ආයතනයක් නො වේ. එය බටහිර දේශපාලන ආයුධයක් පමණකි. බටහිරයන් ලංකාව සම්බන්ධයෙන් ජෙනීවා යොදාගන්නේ දෙමළ ජාතිවාදයට රට පාවාදීම සඳහා ය. අපි ඒ බව තේරුම්ගෙන කටයුතු කරමු. විරුද්ධ පක්‍ෂ පෙන්වන්නේ ජෙනීවාවලින් කිසිම තර්ජනයක් නැති බවත් ආණ්ඩුවේ වරද නිසා අප අමාරුවේ වැටී සිටින බවත් ය. අපට බටහිරයන් තර්ජනය කරන්නේ අප ඔවුන්ගේ ඒජන්තයන් වූ කොටින් පැරද වූ බැවිනි. එ ජා ප බලයේ සිටියේ නම් බටහිරයන් ද කොටින් ද බලයේ ය. පසුගියදා ලංකාවට පැමිණ ඇති ගෝබී නමැති කොටි ත්‍රස්තවාදියකු  පොලිස් නිලධාරියකුට වෙඩි තැබීමක් පිළිබඳ සිද්ධියක දී අත්අඩංගුවට ගනු ලැබූ ජෙයකුමාරි, රුකී ප්‍රනාන්දු හා ප්‍රවීන්  නම් පූජකවරයකු සම්බන්ධයෙන් ඇමරිකාවට ප්‍රශ්නයක් පැන නැගී ඇත. ඔවුන් අත්අඩංගුවට ගෙන ඇත්තේ රටේ නීතියට අනුව ය. රටේ ආරක්‍ෂාවට තර්ජනයක් වන අය රටේ නීතියට අනුව අත් අඩංගුවට ගැනීම ඇමරිකාවට ප්‍රශ්නයක් වන්නේ කෙසේ ද? ඇමරිකාවට හා බටහිරට අවශ්‍ය නැවතත් ගෝබිලා මාර්ගයෙන් “යුද්ධයක්” ඇති කිරීම ද? අප පුන පුනා කියා ඇත්තේ දෙමළ ජාතිවාදය අවුරුදු එකසිය පනහකට පැරණි බවත් ප්‍රභාකරන් අදාළ සියළු සටන්වල මස්තකාප්‍රාප්තය වූ බවත් ය. ප්‍රභාකරන් සටන් කළේ ඊනියා සියළු දෙමළ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් ය. ඒ සමස්ත ක්‍රියාවලිය නන්දිකඩාල් කලපුවේ දී පරාජය කෙරිණි. සටනක පරාජයෙන් පසු පරාජිතයන්ට තම ඊනියා අයිතිවාසිකම් ඉල්ලා සිටිය හැකි නො වේ. එහෙත් දෙමළ ජාතිවාදීන් අද කරන්නේ එය ය. ඔවුහු නැවතත් මුලට ම ගොස් සිටිති. ඒ බටහිරයන්ගේ දැනුම් ආධිපත්‍යය, හමුදා ශක්තිය ආදිය නිසා ය. දෙමළ ජාතිවාදය පිටුපස එංගලන්තය සිටියේ ය. අදත් සිටියි. කැලම් මැක්රේ ඩේවිඩ් කැමරන් ආදීන් අද සිදුකරන්නේ එදා ඔවුන්ගේ මුතුන් මිත්තන් කළ දේ ය. ඔවුහු අද විසුරුණු දෙමළ ජනතාව, සාම වෙළෙන්දන්, දෙමළ ජාතික සංධානය විශේෂයෙන් ම ආනන්දී කණ්ඩායම, ඊනියා රාජ්‍ය නොවන බැළයන්, හකීම්ගේ මුස්ලිම් කොංග්‍රසය ආදිය යොදාගනිති. පසුව කී අය ජාති විරෝධී කර්තව්‍යයන්හි යෙදී සිටිති. 

මෙවැන්නන් පසුගිය අවුරුදු තිහක කාලයක විශේෂයෙන් දැකගත හැකි ය. රටට ජාතියට  විරුද්ධව අඩුම තරමෙන් පසුගිය අවුරුදු තිහක කාලයක ක්‍රියාකළ අය ගැන සෙවීමට හා වරදකරුවන්ට දඬුවම් කිරීමට බලතල ඇති ජනාධිපති කොමිසමක් අද අවශ්‍ය වෙයි. ඒ කොමිසම මෙරට මෙන් ම පිටරට ද වසන එමෙන් ම මියගිය අය ගැන ද ඇඩෙල් බාලසිංහම් වැනි විදේශිකයන් ගැන ද සොයා බැලිය යුතු ය. දෙමළ ජාතිවාදයට කිනම් වු සහායක් දී රටට ජාතියට විරුද්ධව වැඩකර ඇති සියළු දෙනා ද ඔවුන්ට මුදලින් හා වෙනත් අයුරින් ආධාර කර ඇති අය ද හැකි අයුරින් කොමිසම හමුවට ගෙන ආ යුතු වෙයි. “යුද්ධයකින්” පසුව සංහිඳියාවක් ඇතිකරගන්නේ කෙසේ දැයි බටහිරයන් ගැමුණු මහසෙන් ආදී නරවරයන් ලද සිංහලයන්ට අමුතුවෙන් කියා දිය යුතු නො වේ. එමෙන් ම “යුද්ධයකින්” පරාජයවූවන්ට ඊනියා අයිතිවාසිකම් ලබාදීමට සිංහලයන්ට බලකළ නොහැකි බව ද බටහිරයන්ට මතක්කර දිය යුතු ය. සිංහලයන් දෙමළ හින්දු සංස්කෘතිය රකිනු ඇත. ඒ සිංහල ගුණය ය. සිංහලයන්ට “යුද්ධය” අවශ්‍ය නැත. එහෙත් ගෝබිලා ආනන්දිලා විවිධ පූජකවරුන් මගින් බටහිරයන්ට අවශ්‍ය නැවතත් “යුද්ධය” නම් හමුදාව එයට ද සූදානම් ය. 

නලින් ද සිල්වා

2014-03-23

Institute a Presidential Commission to investigate anti national activities

The USA is concerned over the arrest of some so called human rights activists in Sri Lanka. Apparently Ruki Fernando and Father Praveen had been arrested under the existing law of the country, (it is reported that they have been produced before a magistrate and released on bail) and does the USA want the government of Sri Lanka to act outside the law of the country or not to take any action when some people are trying to resort to terrorism again under the auspices of the western countries? They together with Balendran Jeyakumari had been arrested in connection with a shooting incident involving one Gobi, a terrorist who has come to Sri Lanka to reorganise the LTTE with western money. There can be organisations for example with names such as Peace Loving Institute but promoting terrorism contrary to what the name indicates. We know how the Peace Vendors worked during the time when Prabhakaran was kicking hard not only against the state but the Sinhala Buddhist people and their culture in general. It is also interesting to note that the members of the Peace Loving Institutes have been very often Marxists, ex Marxists, Postmodernists, Liberals, Christians and Catholics including clergy. The percentage of Buddhists in these organisations is very much less than that of Buddhists in the country. We will never forget the statement by the Bishop Kenneth Fernando to the effect that Prabhakaran was a humane person. For a Bishop to call a person who was responsible for killing Bhikkus at Arantalawa, pilgrims in the vicinity of the Sri Maha Bodhi and Dalada Maligawa bombing the sacred place, in Sri Lanka needed not much courage as he knew he had the support of the English (Anglo Saxon Anglican) establishment in the world emanating from Westminster and No 10, Downing Street.

It would have been interesting to imagine what would have happened if the Chief Incumbent of the London Buddhist Vihare called a terrorist leader in England or one of its colonies such as Wales, Scotland or Northern Ireland, a humane person, after the particular terrorist organisation bombing the Westminster Abbey and killing some Anglican Bishops and Priests and of course some Anglican Christians in England if there were any of them remaining in the country. In Sri Lanka anybody can say anything against the Sinhala Buddhists and their culture as the latter do not have the military strength or the supremacy of knowledge to defeat the hegemony of western knowledge, culture and colonialism as yet. Though Sri Lanka may not be able to, and should not strive to become a military power, we should create our own knowledge through various means including producing our own theories based on our Chinthanaya and also through developing spiritual powers.

The Tamil problem continues to supply arms to the so called peace lovers and there are so many LTTE terrorists around us, especially in the Jaffna District. It is one of the reasons that the army has to be kept in Jaffna, and until the problem is eradicated, any demands to withdraw the armed forces from the northern province have to be discarded with the contempt that they deserve. It is too early to come to conclusions on the shooting of an IP on the 13^th of March and who were with the terrorist, and whether the latter was supported by the peace lovers. It is within the law for the security forces to take into custody any suspect, whether he or she is a priest or a layperson and investigate. Does the USA want the security forces in Sri Lanka to turn a blind eye to the shooting incident on the guarantees given by the USA that the suspects are peace lovers? They may be peace lovers but the experience of the Sri Lankans with respect to the peace lovers during the last thirty years or so is not very peaceful and no country whether USA or UK or anybody else should interfere with the national security of the country. Ananthi to whom Geneva seems to be second home, could misrepresent facts, and the western countries would make use of statements by her, most probably prepared by the western countries themselves, but knowing the west and the Tamil racists the government has to take extra precautions to safeguard the sovereignty of the country.   

There may be different interpretations on the origin of the Tamil problem in the country. Whatever the interpretation may be one cannot avoid the conclusion that Prabhakaran was the culmination of the entire process and he took up arms, incidentally he was not the first person to do so as terrorists such as Uma Maheswaran, a Mraxist, preceded him, to carry out the struggle initiated by the Tamil leaders of the yesteryears. The Tamils may claim that they were discriminated by the Sinhalas over the years, by the Sinhala people and their governments but even today it is the Sinhala people who are discriminated in this country. I knew how the Sinhalas, Sinhala Literary associations were discriminated at elite government schools even after 1956, and in the University not only at the entrance examination but even after that. The law college entrance examination continues to create problems for the Sinhala students.      

Let us assume that the Tamils had problems other than in filling tax return forms as Kumar Ponnambalam could only claim but then Prabhakaran with the support of the TNA who were proxy to the terrorists fought to win what they thought was a just solution. The peace lovers in the name of peace wanted to negotiate with the humane terrorists (a terrorist with a human face!) and give what the terrorists wanted. The peace lovers even imported Chandrika Kumaratunga to form a government, misleading the Sinhala voters, but the Sinhala people though voted for Chandrika did not allow her to give what the Tamil racists and the peace lovers wanted. It was left to Ranil Wickremesinghe, who was not the President of the country to go outside the constitution and sign a ceasefire agreement. The peace lovers were interested in peace at any cost to the Sinhalas but the Sinhala people were not to be fooled by the peace talks of the former. The “war” continued and finally Mahinda Rajapakse standing up to the pressure of the Judaic Christian west was able to give political leadership to the armed forces to defeat the terrorists and the Tamil racist movement.

When a “war” is lost, the losers cannot claim that the stakeholders should go back to square one and start the whole process again. This is what is happening in Sri Lanka now with the Tamil leaders insisting that in the name of reconciliation the Tamils should be given all that they fought for. This has become possible for the reason that it is the west that created, nurtured and maintained the problem, and the Tamil problem from the very inception has been manipulated by the west. If the problem was confined to Sri Lanka it would have ended with the defeat of the LTTE in Nandikadal.  Even in South Africa this sort of thing did not happen. There the minority who was ruling the majority, not very much different from the situation in Sri Lanka, was not defeated formally, and before that could have happened a deal was made where the majority ruled the country only in name, in a process that came to be known as reconciliation. In Sri Lanka the Tamil terrorists representing the “struggle” whether it is of hundred and fifty years or fifty years were defeated formally at “war”, and with that ‘struggle” should have ended. The Sinhala are not war mongers that the west wants to tell the world and “reconciliation” in whatever form is not something that the Sinhalas had to learn from the Judaic Christian west. When Elara was defeated by Gemunu, the latter (Elara was not a Chola, though the Mahavamsa tells us so. It should be noted that if not for Mahavamsa there is no way for the Tamils to “show” that they had been even present, let alone as residents in this country) paid due respect to the former. When Mahasen declared “war” on Mahavihara and the Theravada establishment, there was a discussion between him and his “senevi” (I do not want to use the word minister with its various connotations) Meghawarna and there was “reconciliation”. 

The Sinhalas will do everything possible to protect and develop the Tamil Hindu culture in Sri Lanka unlike the Judaic Christian west that only pays lip service to the other cultures but it is the western countries that do not allow the Sinhalas to embark on a form of “reconciliation” indigenous to this country. The west uses the dispersed Tamils, Anandi faction of the TNA and of course the peace lovers to go back to square one and start the whole process again. The Sinhalas do not want another “war” not because they are incapable of winning it but because of the destruction it leads to in various spheres. However, if “war” is what the west wants the Sri Lankan armed forces are prepared for that as well.

It is clear that people with vested interests who do not want Sri Lanka to survive are hell bent on promoting Tamil racism, and in this connection the President should institute a commission to investigate the anti national activities present and past of peace lovers and the Tamil racists including the LTTE leaders dead or alive here or abroad and their proxies, and various godfathers and godmothers of Tamil racism, the protectors of them in western countries and India, especially in Tamil Nadu, with powers to punish the guilty. The commission should also be empowered to probe into the financers, sponsors etc., of the peace lovers and the Tamil racists, as it is clear that the latter cannot survive on their own.

Nalin De Silva

21-03-2014

වා පිත් සෙම් ප්‍රවාද නොව ප්‍රත්‍යක්‍ෂ වෙයි

මමත්වය තුනී කිරීම සඳහා සෑම සතියක ම තම ඩී එස් සී උපාධිය ගැන සඳහන් කරන සේවාර්ජිත (සම්මානිත) මහාචාර්ය අශෝක අමරතුංග මහතා මාර්තු 12 වැනි දා ලිපියෙන් මට අභියෝගයක් කර ඇත. “වෛද්‍ය විද්‍යාලවල (මේ පීඨ විය යුතු ය. සංකල්ප ගැන කිසිම තැකීමක් නැති අමරතුංග මහතා තවමත් ජීවත්වන්නේ කොළඹ වෛද්‍ය විද්‍යාලය ලංකා විශ්වවිද්‍යාලයේ පීඨයක් බවට පත්වීමට පෙර වූ යුගයේ ය.) සිසුන් හා ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් ගේ අධ්‍යාපනය පිණිස වකුගඩු රෝගය පිළිබඳ ව නලින් මහතා දේශන පැවැත්විය යුතු” යැයි ඒ මහතා කියයි. මම ඒ අභියෝගය පිළිගනිමි. කරුණාකර ඒ සඳහා දේශනයක් හෝ දේශන කිහිපයක් හෝ පේරාදෙණියෙහි හෝ වෙනත් විශ්වවිිද්‍යාලයක හෝ වෛද්‍ය පීඨයක (දන්ත වෛද්‍ය පීඨයෙහි වුව ද කම් නැත) සංවිධානය කරන්න.  

ඒ මහතා සාපේක්‍ෂතාවාදය ගැන කියන 90% කතාව වැරදි ය. විශේෂ සාපේක්‍ෂතාවාදයේ ඒ සම්බන්ධ වැදගත් සාධකය වනුයේ (1- v2/c2) ½  යන්න ය. මෙහි v යනු යම් රාමුවකට සාපේක්‍ෂව අංශුවක හෝ වස්තුවක හෝ ප්‍රවේගය ද c යනු ආලොකයේ ප්‍රවේගය ද වෙයි. v = 0.9 c (එනම් 90%) ලෙස ගතහොත් ඒ සාධකය ආසන්න වශයෙන් 0.44 ක් වෙයි. එය එතරම් කුඩා සංඛ්‍යාවක් නො වේ. විශේෂ සාපේක්‍ෂතාවාදය වැදගත් වන්නේ ආලෝකයේ වේගයට ඉතා ආසන්න වශයෙන් චලනය වන අංශූ හෝ  වස්තු හෝ සඳහා ය. v, c කරා ළඟා වන විට ඉහත සඳහන් සාධකය ශූන්‍යය කරා ළඟා වෙයි. අමරතුංග මහතා තමා මේ කරුණ ලබාගත් පොතෙහි ඡෙදය උපුටා දක්වන්නේ ද? නැතහොත් එය අසා දැනගත්තේ කවරකුගෙන් දැයි පවසන්නේ ද? විශේෂ සාපේක්‍ෂතාවාදයෙහි දී අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු පවතින්නේ යැයි විශ්වාස කෙරෙයි. බටහිර විද්‍යාඥයන්ට ගුරුත්වාකර්ෂණ බලයක් ගැන සඳහන් කිරීමට සිදු වී ඇත්තේ නිරීක්‍ෂකයන් එවැනි අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු පවතින්නේ යැයි විශ්වාස කරන බැවිනි. අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමුවකට සාපේක්‍ෂව වස්තු පොළොවට වැටීම තේරුම් කෙරෙන්නේ ගුරුත්වාකර්ෂණ බලය යොදා ගැනීමෙනි. එහෙත්  සාධාරණ සාපේක්‍ෂතාවාදයට අනුව අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු නැත. අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු ගුරුත්වාකර්ෂණය මෙන් ම පංචෙන්ද්‍රියයන්ට ගෝචර නො වේ. ඒ රාමු මාක්ගේ දැඩි විවේචනයට හසුවිය. තරුණ අයින්ස්ටයින්ට මාක්ගේ ආභාසය වැදගත් විය. අයින්ස්ටයින්ට අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙන් ඉවත් කිරීමට අවශ්‍ය විය. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ සාධාරණ සාපේක්‍ෂතාවාදය ය. 

අපි දැන් අමරතුංග මහතා මේ සම්බන්ධයෙන් කියන්නේ කුමක් දැයි දැනගනිමු. “අයින්ස්‌ටයින් ගේ සාපේක්‍ෂතාවාදය රඳා පවතින්නේ සමුද්දේශ රාමු මත යෑයි කීවාට වරදක්‌ නැත. ඔහු ගේ විශේෂ සාපේක්‌ෂතාවාදයේ විශේෂ යන වචනය යෙදෙන්නේ එය වලංගු වන්නේ අවස්‌ථිති සමුද්දේශ රාමුවට පමණක්‌ වන හෙයිනි. ඒ විද්වතාණන්ට අවශ්‍ය වූයේ අනෙකුත් නැත හොත් සාමාන්‍ය සමුද්දේශ රාමු සහ ගුරුත්වාකර්ෂණීය ප්‍රයත්නයන් ද ආවරණය වන පරිදි එක්‌ පොදු මතවාදයක්‌ ගොඩනැගීමට ය. මේ මතවාද එකතු කරනවා යන්නේ තේරුම එය ය. ප්‍රතිඵලය වූයේ සාමාන්‍ය සාපේක්‍ෂතාවාදය බිහි වීම ය. මේ සඳහා ඔහු ගුරුත්වාකර්ෂණය සිදු වන්නේ අවකාශ-කාල වක්‍රතාව නිසා යෑයි නව අදහසක්‌ ඉදිරිපත් කළේ ය.” මෙය සම්පූර්ණයෙන් ම වැරදි අදහසකි. මෙහි දී ද අමරතුංග මහතා තමා ඒ ලබාගත් පොතෙහි අදාළ ඡෙදය උපුටා දක්වනනේ ද? නැතහෙත් තමා ඒ බව දැනගත්තේ කාගෙන් දැයි පවසන්නේ ද? ගුරුත්වාකර්ෂණය යන ප්‍රවාදය අවශ්‍ය වන්නේ නිරීක්‍ෂකයා තමා නිරික්‍ෂණය කරන්නේ අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමුවක ය යන වැරදි උපකල්පනය නිසා ය. වස්තු පොළොවට වැටෙන්නේ (හා වෙනත් එවැනි සංසිද්ධි ඇතිවන්නේ ) ගුරුත්වාකර්ෂණය නිසා බවට නිවුටන් පට්ටපල් බොරු කතාවක් නිර්මාණය කළේ ඒ වැරදි උපකල්පනය නිසා ය. අවස්ථිති සමුද්දේශ රාමු බටහිර භෞතික විද්‍යාවෙන් ඉවත්කළ විට වස්තු පොළොවට වැටෙන්නේ ගුරුත්වාකර්ෂණය නිසා ය යන පට්ටපල් බොරුව අවශ්‍ය නො වේ.  එවිට ගුරුත්වාකර්ෂණය එකතු කිරීම යන ප්‍රශ්නය පැන නො නගී. අමරතුංග මහතාගේ ප්‍රශ්නය ඔහු වස්තු පොළොවට වැටීම හා ගුරුත්වාකර්ෂණය අතර සම්බන්ධයක් දැකීම ය. 

වස්තු පෙළොවට වැටීම පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂයකි. (ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ද බොරු බව මා මාර්තු 12 ලිපියෙහි සඳහන් කළ ද්වයතානුපස්සනා සූත්‍රයෙහි ගාථාවෙන් පැහැදිලි වෙයි). මේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂය තේරුම්ගැනීම සඳහා යැයි කියමින් බටහිර භෞතික විද්‍යාඥයෝ පට්ටපල් බොරු කතා ගොතති.  එ කතා පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචරවත් නො වේ. ගුරුත්වාකර්ෂණය යනු වස්තු පොළොවට වැටෙන්නේ ඇයි දැයි තේරුම්ගැනීම සඳහා ගොතා ඇති එක් පට්ටපල් බොරුවක් පමණකි. අයින්ටයින් කියා සිටියේ වස්තු පොළොවට වැටෙන්නේ අවකාශ කාල වක්‍රතාවය නිසා බව ය. (එය ද පට්ටපල් බොරුවකි) ඔහු කිසි දිනෙක ගුරුත්වාකර්ෂණය සිදුවන්නේ අවකාශ කාල වක්‍රතාව නිසා යැයි කියා නැත. අයින්ස්ටයින් එසේ කී බව ජනප්‍රිය ලේඛකයකු සඳහන් කර ඇත්නම් අමරතුංග මහතා අදාළ ඡෙදය උපුටා දක්වන්නේ ද? වස්තු පොළොවට වැටීම හා ගුරුත්වාකර්ෂණය යනු එකක් නො වේ. පළමුවැන්න පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂයකි. දෙවැන්න එය තේරුම් කිරීමට යැයි කියමින් නිවුටන් ගෙතූ පට්ටපල් බොරුවකි. අමරතුංග මහතාට අනුව බටහිර විද්‍යාව පට්ටපල් බොරුවක් යැයි මා තව ම ඔප්පු කර නැත. ඒ මහතා ඔප්පු කිරීම යන්නෙන් කුමක් අදහස් කරන්නේ දැයි නො දනිමි. එහෙත් 2013 දෙසැම්බර් 25 දීන ගැලීලියෝ බොරු කීවේ මැයෙන් ලියූ ලිපියෙන් පටන්ගෙන ලිපි කහිිපයක ම බටහිර විද්‍යාව පට්ටපල් බොරු බව මා පෙන්වා දී ඇත. එහෙත් අමරතුංග මහතාට කෙසේ වෙතත් අනෙක් පාඨකයන්ට ප්‍රයෝජනවත් වේ ය යන අරමුණෙන් එය නැවතත් පැවසීමට අමරතුංග මහතා මාර්තු 5 වැනි දා සිංහල වෙදකම හා ආයුර්වේදය ගැන ලියා ඇති දෙයින් අවස්ථාවක් උදා වී ඇත. 

එහෙත් එයට පළමුව කාලාම සූත්‍රය ගැන කිව යුත්තේ තමාට ඒ සූත්‍රය නොතේරී ඇති බවට මා සාක්‍ෂි ඉදිරිපත් කර නැතැයි අමරතුංග මහතා පවසන බැවිනි. මාර්තු 5 වැනි දා ඒ මහතා මෙසේ කියයි. “තව ද කාලාම සූත්‍රයේ ද ලිච්ඡවි රජ දරුවන්ට කළ දේශනාවල ද උන්වහන්සේ පැවසුවේ තමන් පැහැදිලි ලෙස වටහා නො ගෙන කවුරුන් හෝ කී පලියට කිසිවක්‌ නො පිළිගන්නා ලෙස ය. මෙය මා වටහා නො ගෙන ඇති බවක්‌ නලින් මහතා කියයි. එහෙත් මා වටහා නො ගෙන ඇත්තේ ඒ සූත්‍රයේ කොතැන දැයි ඔහු නො කියයි.”  කාලාම සූත්‍රය දිර්ඝ වශයෙන් උපුටා දක්වා මෙයට පිළිතුරක් සැපයිය යුතුව ඇති නමුත් දැනට සනත් නානායක්කාර මහතා ලියා පළකර ඇති කාලාම සූත්‍රය හා චින්තන නිදහස යන කෘතියේ 41 වැනි පිටුවේ පහත සඳහන් ඡෙදය පමණක් උපුටා දක්වමි.  “කාලාම සූත්‍රයෙන් ඉදිරිපත් කෙරෙන උපදේශය වරදවා තේරුම් ගැනීමට හේතු වුණු තවත් වැදගත් කාරණයක් වෙයි. එනම්, බුදුන් වහන්සේ සත්‍යාවබෝධය පිණිස තර්කනය, විග්‍රහය, ආදිය ම උපායමාර්ග වශයෙන් යොදාගත් භාස්තෘවරයාණන් වහන්සේ කෙනෙක් යෂ බුදුදහම ඒකාන්ත වශයෙන් තර්කනය හා විග්‍රහය මත පදනම් වූ විද්‍යානුකූල දහමක් ය, බුද්ධිවාදයක් ය, යන විශ්වාසයන් බොහෝ බෞද්ධයන් තුළ මුල් බැසගෙන තිබීම ය.” මෙහි මා එකඟ නොවන්නේ බොහෝ බෞද්ධයන් යන යෙදුමට පමණ ය. එය බොහෝ ඊනියා උගත් බෞද්ධයන් යැයි සඳහන් වී නම් මැනවි.  

වෙදකම ගැන අමරතුංග මහතා ඒ ලිපියෙහි ම මෙසේ කියයි. "කොතැනත් කවදත් තිබුණේ එක ම විද්‍යාව වන්නේ විද්‍යාවේ පදනම සැමට පොදු වූ ඉන්ද්‍රිය ගෝචර වූ සාක්‌ෂි වන නිසා ය. මෙය වටහාගත නොහැකි ව නලින් මහතා බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව ආයුර්වේදය සහ සිංහල වෙදකම අතර වෙනසක්‌ නැති දැයි අසයි. (විදුසර 26-02-2014). මේ ක්‍රම තුනේ ම පදනම ඉන්ද්‍රිය ගෝචර සාක්‌ෂි වන්නේ ය. එය නැති තැන ඇත්තේ මිථ්‍යාව ය. යම්කිසි රෝගයකට ප්‍රතිකාරයක්‌ හෝ බෙහෙතක්‌ හෝ සුදුසු බව සොයාගන්නේ එය අත්හදාබැලීමෙන් ය. රෝගීන් වැඩි ප්‍රමාණයක්‌ සුව කළ හැකි බෙහෙතක්‌ ඇතොත් එය සාක්‌ෂි ලෙස පිළිගැනේ. රෝගකාරකය සොයාගන්නේ ද රෝග විනිශ්චය සිදු වන්නේ ද මේ ලෙස ම ය. සිංහල වෙදකමේ ද ආයුර්වේදයේ ද මේ ක්‍රමය හැර වෙන ක්‍රමයක්‌ නැත. සිංහල වෙද මහතා තම දැනුම ලබාගත්තේ අත්දැකීමෙන් ය. ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයා ද කළේ එය ම ය. මොවුන් රෝග පිළිබඳ තම අදහස්‌ තුළින් මතවාද ඉදිරිපත් කළ අවස්‌ථා ද නැත්තේ ම නො වේ. උදාහරණයක්‌ වශයෙන් ආයුර්වේදයට අනුව රෝග හටගැනෙන්නේ වාත පිත කප්හ යන පද්ධතියේ සමබරතාව බිඳුණු විට ය. එහෙත් අද වන තෙක්‌ මේ පද්ධතියේ ඇත්ත ස්‌වභාවය සොයාගෙන නැත. ආයුර්වේද බෙහෙත්වලින් නොයෙකුත් රෝග සුව කළ හැකි ය. එහෙත් එය සිදු වන්නේ අත්දැකීම්වලින් ලබාගත් සාක්‌ෂි මත පිහිටා ප්‍රතිකාර කිරීමෙන් මිස වාත පිත කප්හ පද්ධතිය ගැන ඇති දැනුමක්‌ නිසා නො වේ. ආයුර්වේදයේ ද සිංහල වෙදකමේ ද තිබිය හැකි අනෙකුත් මතවාද පිළිබඳව ද කිව හැක්‌කේ ඒවා පිළිගැනීමට සාක්‌ෂි නොමැති බව ය. මේ අතින් බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව ඉදිරියෙන් සිටින්නේ ඔවුන් ගේ මතවාද පිළිබඳව ගැඹුරෙන් පර්යේෂණ කොට අවශ්‍ය සාක්‌ෂි සොයෑගැනීමට වෙහෙසෙන නිසා ය.

කළ යුතු ව ඇත්තේ සාක්‌ෂි නොමැති වාත, පිත, සෙම වැනි අදහස්‌ අතහැර ආයුර්වේදයේ සහ සිංහල වෙදකමේ පාවිච්චි කරන බෙහෙත්වල අඩංගු රෝගයට නිශ්චිත ව පහර දෙන රසායනික ද්‍රව්‍ය කුමක්‌ දැයි සොයාගැනීමට පර්යේෂණ විධිමත් ලෙස කිරීම ය. මේ පර්යේෂණ සඳහා විද්‍යාත්මක ක්‍රම සහ තාක්‌ෂණය යොදාගත යුතු ය. පුරාණ ඉන්දියාවේ ද වෛද්‍ය තාක්‌ෂණය වර්ධනය විය. සුශ්‍රැත (ක්‍රි.පූ.4 වැනි ශ.ව) නමැති භාරතයේ විසූ ශල්‍ය වෛද්‍යවරයා විසින් නිර්මාණය කරන ලද විකෘති වූ නාසය ප්‍රතිසංස්‌කරණය කරන ක්‍රමය අද පවා යුරෝපයේ භාවිත වන බව කිව යුතු ව ඇත. එම වෛද්‍යවරයා විසින් ලියන ලද "සුශ්‍රැත සංහිතා" නමැති ග්‍රන්ථයේ විස්‌තර වන වෛද්‍ය විශේෂඥ අංශ, ශරීරයේ කොටස්‌ සහ ක්‍රියාවන්, වෛද්‍යවරුන් පුහුණු කිරීම් වැනි දේ අද බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාවේ එම දේවලට සමාන ය. ලක්‌දිව පොළොන්නරු යුගයේ (අලහර පිරිවෙන ආශ්‍රිත) (මෙය ආලාහන පිරිවෙන විය යුතු ය) පැවැති ශල්‍ය වෛද්‍ය ක්‍රමය පිළිබඳ ගැඹුරු අධ්‍යයනයක්‌ කර ඇති ශල්‍ය වෛද්‍ය මහාචාර්ය අර්ජුන අලුවිහාරේ මහතා පවසන්නේ එකල ලක්‌දිව ශල්‍ය කර්ම සහ අද බටහිර ශල්‍ය කර්ම අතර වෙනසකට ඇත්තේ තාක්‌ෂණය පමණක්‌ බව ය. එකල අප ගේ ශල්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලධර්ම සහ අද බටහිර ශල්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලධර්ම අතර සැලකිය යුතු වෙනසක්‌ නැත."  

පරස්පරවලින් පිරුණු ඉහත සඳහන් උද්ධෘත අනුව අපේ ශල්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලධර්ම හා බටහිර ශල්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාවේ මූලධර්ම අතර සැලකිය යුතු වෙනසක් නැත. සිංහල වෙදකමේ ද ආයුර්වේදයේ ද දැනුම ලබාගෙන ඇත්තේ අත්දැකීමෙන් ය. එහෙත් ආයුර්වේදයේ ඇති වා පිත් සෙම් සංකල්ප ආශ්‍රිත දැනුම (එනම් මූලධර්ම) බොරු ය. ඒ පිළිගැනීමට සාක්‍ෂි නැත. මේ සාක්‍ෂි යනු කවරේ ද? ආයුර්වේදයේ මෙන් ම සිංහල වෙදකමේ ද ආවේණික වූ ශාස්ත්‍ර  ඇත. ඒ බටහිර වෙදකමේ ප්‍රවාදවලින් වෙනස් බව පමණක් නොව බොරු බව ද අමරතුංහ මහතා කියයි. පැහැදිලිව ම බටහිර වෙදකම සිංහල වෙදකමේ වර්ධනයක් නොවන බව අමරතුංග මහතා කියයි. බටහිර වෛද්‍ය විද්‍යාව බොරුවල වර්ධනයක් යැයි අමරතුංග මහතා කියන්නේ යැයි අපි නො සිතමු. එසේ නම් එකම වෛද්‍ය විද්‍යාවක් පමණක් ඇතැයි කීම අමරතුංග මහතාට අනුව ද පට්ටපල් බොරුවකි. මෙහි ඇත්තේ පංචෙන්ද්‍රිය හා ෂඩෙන්ද්‍රිය අත්දැකීම් අතර වූ වෙනසකි. ආයුර්වේදයේ ද සිංහල වෙදකමේ ද රෝග විනිශ්චයේ දී ද ප්‍රතිකාරයේ දී ද මනස ද වෙන ම ඉන්ද්‍රියයක් ලෙස ගැනෙයි. පංචෙන්ද්‍රිය අත්දැකීම් යනු ඉන්ද්‍රිය පහ මනස සමග එකතු වීමෙන් ලැබෙන අත්දැකීම් ය. ඒ පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ය. බටහිර විද්‍යාවට ඇත්තේ පංචෙන්ද්‍රිය අත්දැකීම් ය, ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ය. බුදුන් වහන්සේගේ හා රහතන්වහන්සේගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ වෙනස් ය. මම මාර්තු 5 වැනි ද ලිපියෙන් බ්‍රහ්මජාල සූත්‍රයෙහි කියැවෙන බුදුන්වහන්සේගේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ගැන සඳහන් කළෙමි. අමරතුංග මහතාට කෙසේ වෙතත් අප බෙහෝ දෙනකුට නිවන පසක් කිරීමේ අරමුණ වෙයි. රහත්භාවයට පත්නොවුණ ද, මනස සමග එකතු වී ලැබෙන පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර ප්‍රත්‍යක්‍ෂවලට අමතර ව පංචෙන්ද්‍රිය නොමැතිව මනසින් පමණක් ලබාගන්නා අත්දැකීම්, ප්‍රත්‍යක්‍ෂ ද වෙයි. පැරණි සෘෂිවරුන් වා පිත් සෙම් වැනි සංකල්ප ආශ්‍රිත අත්දැකීම් ලබාගෙන ඇත්තේ එලෙස පංචෙන්ද්‍රියයන්ගෙන් තොරව මනසින් ය. ඔවුහු ඒ මනසින් දුටුවෝ ය. මේ ප්‍රත්‍යක්‍ෂ බටහිර විද්‍යාවට නැත. එබැවින් වා පිත් සෙම් බටහිර දන්ත වෛද්‍යවරුන්ට ද නැත. බටහිර විද්‍යාවට මනසින් පමණක් ලබාගන්නා ප්‍රත්‍යක්‍ෂ නොමැති බැවින් පංචෙන්ද්‍රිය ගෝචර අත්දැකීම් විස්තර කිරීමට පට්ටපල් බොරු කතන්දර ගෙතීමට සිදු වී ඇත. ගැලීලියෝ ද නිවුටන් ද අයින්ස්ටයින් ද කළේ පට්ටපල් බොරු ගෙතීම ය. ඔවුන්ට වෙනත් විකල්පයක් නොවූයේ ඔවුන් ආධ්‍යාත්මික දියුණුවක් අත්කර ගත් සෘෂිවරුන් (දකින්නන්) නොවූ බැවිනි.                               

නලින් ද සිල්වා

2014-03-19

ඇඩෙල් බාලසිංහම් ලංකාවට භාරදෙනු

ජෙනීවා කෝලමෙන් ලැබෙන ආරංචි අනුව ව්‍යාජ ජාත්‍යන්තර පරීක්‍ෂණය වෙනුවට අභ්‍යන්තර පරීක්‍ෂණයක් පැවැත්වීමට ආණ්ඩුවට බලකිරීමේ යෝජනාවක් සම්මත කරගැනීමේ ඉඩකඩක් වෙයි. එය ද මානුෂීය මෙහෙයුම්වල අවසාන සති දෙකට සීමා කිරීමට බටහිර බලවතුන්ට අවශ්‍ය වී ඇත. ආණ්ඩුව මේ කිසිම පරී’ක්‍ෂණයකට එකඟ වි යුතු නො වේ. අප නිතර කියා ඇති පරිදි මෙහි ඊනියා මානව අයිතිවාසිකම් කඩවීමේ ප්‍රශ්නයක් නැත. මානව අයිතිවාසිකම් කඩවීමේ කතාව පටන් ගත්තේ මෙහෙයුම්වලින් ටික කලකට පසු එහෙත් 2010 ජනාධිපතිවරණයට පළමු ඇමරිකාවට ගොස් පැමිණි සරත් ෆොන්සේකා ය. ඔහුට විරුද්ධව ඇමරිකාවේ ප්‍රාන්ත අධිකරණයක තිබූ නඩුව ඉන්පසු ඉවත්කරගනු ලැබිණි. ඔහු අත් අඩංගුවට ගත යුතු යැයි අප කියා සිටියේ ජනාධිපතිවරණ වේදිකාවල ය. ප්‍රශ්නය මානව අයිතිවාසිකම් කඩවීමක් නොව දෙමළ ජාතිවාදයට දොළ පිදේනි දෙවීමට එංගලන්තය ප්‍රමුඛ බටහිර රටවලට නො හැකිවීම ය. අද එහි පළිය ජනාධිපතිතුමාගෙන්, ආරක්‍ෂක ලේකම්තුමාගෙන් හමුදාවෙන් හා පොදුවේ සිංහල ජාතියෙන් ගැනීමට බටහිරයෝ වලිකති. බටහිරයන්ට නීතිය හා ව්‍යවස්ථාව ඉගෙනගත් ජෙනිංග්ස්ගේ දරුවන්ගේ සහාය ද ලැබෙයි. 

මෙරට දෙමළ ප්‍රශ්නය ඇතිකළෝ දුම්කොළ වගාවට දෙමළ වෙල්ලාලයන් මෙරටට ගෙන ආ ලන්දේසිහු ය. ඉංගිරිසිහු ව්‍යවස්ථාදායක මණ්ඩලයට සිංහල ජාතිය හා දෙමළ ජනවර්ගය නියෝජනය කිරීමට ඉතිහාසය, සංස්කෘතිය පමණක් නොව ජගහන අනුපාතය ද නොසලකා එක් අයකු බැගින් පත්කිරීමෙන් සිංහලයන් ව්‍යවස්ථාපිතව සුළුතරය බවට පත්කිරීමේ ක්‍රියාදාමය අරඹා දෙමළ ජාතිවාදයට උඩගෙඩි දුන්හ. ඉංගිරිසින්ගේ කාලයේ සිට බැලුවත් දෙමළ ප්‍රශ්නයට, එනම් ව්‍යවස්ථාපිතව සිංහලයන් සුළුතරය බවට පත්කිරමේ ක්‍රියාදාමයට වසර දෙසියයක් පමණ වෙයි. රාමනාදන්ලා, අරණාශලම්ලා, පෙන්නම්බලම්ලා, ඉංගිරිසි ආණ්ඩුකාරවරු ප්‍රශ්නයේ මුල සිට ක්‍රියාත්මකවූහ. චෙල්වනායගම් ඒ ක්‍රියාදාමයේ සංධිස්ථානයක විය. ජෙනිංග්ස්ගේ දරුවන්ගේ මතකයේ ඇත්තේ  ප්‍රභාකරන් වුවත් සිංහලයන්ට හිමිතැන නොදීමට පැන වූ  29 වැනි වගන්තිය ව්‍යවස්ථාවට ඇතුල්කළ ජෙනිංග්ස් ද අපේ මතකයේ වෙයි (පසුගිය දිනවල ජෙනිංග්ස්ගේ මිණිබිරියක ලංකාවට පැමිණීම නිසා ජෙනිංග්ස්ගෙ දරුවෝ කුල්මත් වී සිටිති). ප්‍රභාකරන් යනු ඉහත සඳහන් සියළු දෙනාගේ ඥාතියෙකි. (වැඩි විස්තර සඳහා ප්‍රභාකරන් ඔහුගේ සියලා බාප්පලා හා මස්සිනාලා කෘතිය කියවන්න). මානුෂීය මෙහෙයුම් යනු අහම්බෙන් ඇතිවූවක් නො වේ. එහි මුල ඇත්තේ ඉංගිරිසි ආණ්ඩුකාරයන් හා දෙමළ ජාතිවාදී නායකයන් ය. ප්‍රභාකරන් ආයුධ ගත්තේ ප්‍රශ්නය ඇති වී අවුරුදු එකසිය පනහකටත් වඩා ගත වීමෙන් පසුව ය. ප්‍රභාකරන් පැරදවීමට මෙරට සිටි බෙලහීන ජනාධිපතිවරුන්ට හා ජනාධිපතිවරියට නොහැකි විය. 

මානුෂීය මෙහෙයුම් නොවන්නට තවමත් ප්‍රභාකරන් අහිංසක මිනිසුන් ගැහැණුන් හා දරුවන් මරාදමනු ඇත. අවසාන සති දෙකෙහි බටහිරයන්ට ප්‍රභාකරන් බේරාගෙන යුරෝපයට ගෙන යෑමේ අවශ්‍යතාව විය. ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්‍ෂ මහතා එයට ඉඩ නො දුන්නේ ය. ප්‍රශ්නය ඊනියා මානව අයිතිවාසිකම් කඩවීමක් නොව දෙමළ ජාතිවාදය බැවින් අභ්‍යන්තර පරීක්‍ෂණයක් වුව ද අවසාන සති දෙකට සීමා නොවිය යුතු ය. නිවැරදි ව කරන්නේ නම් අඩුම තරමෙන් දහනවවැනි සියවසේ දෙවැනි දශකයේ සිට පරීක්‍ෂණය පැවැත්විය යුතු ය. එහෙත් එය කිසි ම ලෙසකින්වත් අවසාන සති දෙකට සීමා නොවිය යුතු ය. ප්‍රශ්නයේ ප්‍රභාාකරන් අවධිය පිළිබඳවවත් කරන පරීක්‍ෂණයකට ආණ්ඩුව එකඟ විය යුතු නො වේ.  අවසාන සති දෙක යනු ඉතිහාසයේ ක්‍රියාවලියක එක් සීමිත කාලයක් පමණකිි. ප්‍රභාකරන් පැරදවීමට නොහැකි වූ ජනාධිපතිවරු ද පරීක්‍ෂණයෙහි වගඋත්තරකරුවෝ වෙති. එතරම් තරුණයකු  නොවූ සජිත් ප්‍රේමදාසට තම පියා කොටින්ට ආයුධ සැපයූ බව හා පොලිස් භටයන් හත්සියයක් පමණ ප්‍රභාකරන්ට පාවාදුන් බව මතක ඇතැයි සිතමු. රනිල් වික්‍රමසිංහ ජනාධිපතිව නොවී සිටියදීත් ව්‍යවස්ථාවට පටහැණිව ඊනියා සටන් විරාම ගිවිසුමක් ඇති කිරීමෙන් ප්‍රභාකරන්ට නව පණක් ලබාදුන්නේ ය. මේ සියල්ලෝම පරීක්‍ෂණයක් පැවැත්වෙන්නේ නම් එහි වගඋත්තරකරුවෝ බවට පත්වෙති. 

එපමණක් නොව බටහිර රටවල පාලකයෝ ද වගඋත්තකරුවෝ වෙති. අද ද කොටි සංවිධානය ඇතැම් බටහිර රටවල නාමික ව තහනම් කෙරුණ ද එහි පෙරමුණු සංවිධාන ක්‍රියාත්මක වෙයි. බටහිරයෝ අද සිංහලයන්ට විරුද්ධ ව විසුරුණු දෙමළ ජනයා යොදා ගනිති. පසුගිය දා කොටි සංවිධානයේ ධජය රැගත් උද්ඝෝෂණයකට කැනඩාවේ ඉඩ ලැබිණි. අපට පරීක්‍ෂණයක් පැවැත්වෙන්නේ නම් මේ සියල්ලන් ම වගඋත්තරකරුවන් කිරීමට අවශ්‍ය වෙයි. මෙයින් කියැවෙන්නේ අභ්‍යන්තර වුවත් පරීක්‍ෂණයක් පැවැත්වීමට ආණ්ඩුව එකඟ විය යුතු බව නො වේ. ඉහත සඳහන්  වගඋත්තරකරුවන් නොමැති ව කෙසේවත් පරීක්‍ෂණයක් නොපැවැත්විය යුතු බව ය.  ඒ අතර තවත් වගඋත්තරකරුවෝ වෙති. අද ද කොටි සංවිධානයේ මිනිමැරුම්වලට වගකිවයුත්තෝ බටහිර රටවල ජීවත් වෙති. පරීක්‍ෂණයක් ගැන කතාකිරීමටත් පළමුව බටහිර රටවල් ඔවුන් ලංකාවට භාරදිය යුතු ය. ඒ පරීක්‍ෂණයකට පූර්ව අවශ්‍යතාවක් ලෙස නො වේ. ඒ අපරාධකරුවන් බටහිර රටවල රඳවා තබාගැනීමෙන් කැමරන් ද ඇතුළු බටහිර පාලකයෝ කොටින්ගේ මිනීමැරුම්වලට වගකිවයුත්තෝ වෙති. විශේෂයෙන් ම  තවමත් එංගලන්තයේ වෙසෙන ඇඩෙල් බාලසිංහම් ලංකාවට භාරදීම කැමරන්ගේ යුතුකමක් වෙයි. ඔහු ඇයට එංගලන්තයේ රැකවරණ ලබාදීමෙන් ඔහුගේ මානව අයිතිවාසිකම් කතාව පුස්සක් බවට පත්වෙයි. ළමා සොල්දාදුවන් ගැන කිඹුල් කඳුළු හෙළුෑ බටහිරයන් ඒ සම්බන්ධයෙන් වගකිවයුතු එක් ප්‍රධාන පුද්ගලයකු වූ ඇඩෙල් බාලසිංහම්ට රැකවරණ ලබාදෙන්නේ කෙසේ ද? සයනයිඩ් මාල දෙමළ තරුණියන්ගේ ගෙළවට පැළඳූ ඇඩෙල් මානව අයිතිවාසිකම්වලට ගරු කළේ ද? කැමරන් ඊනියා ජාත්‍යන්තර හෝ අභ්‍යන්තර හෝ පරීක්‍ෂණ ගැන කතාකිරීමට පළමු යුද්ධාපරාධකාරියක වූ ඇඩෙල් බාලසිංහම් ලංකාවට භාරදිය යුතු ය. එසේ කරන තෙක් අභ්‍යන්තර පරීක්‍ෂණයක් ගැනවත් කතාකිරීමට ලංකාණ්ඩුව බැඳී නැත.

නලින් ද සිල්වා

2014-03-16