ඩී එස් සී උපාධිධාරී සේවාර්ජිත (සම්මානිත) මහාචාර්ය අශෝක අමරතුංග මහතා තම පොතෙන් (ඔහු කියවන පොත මිස ඔහු ලියූ පොතක් නො වේ. ඔහු යම් හෙයකින් පොතක් ලියූව ද එහි තිබෙනු ඇත්තේ අනෙක් අයගේ අදහස් මිස ඔහුගේ අදහස් නො වේ. එයට හේතුව ඔහුට ඔහුගේ ම වූ අදහස් නොමැති වීම ය.) තව තවත් කරුණු ඉදිරිපත් කරනු දකින්නට ඇත. ඔහු ජනවාරි 21 වැනි දා ලිපියෙන් කියන්නේ යැයි සිතිය හැක්කේ ඊනියා ස්වාභාවික වරණය (ඩාවින්ගේ විකාශන ප්‍රවාදය) ඊනියා පොදු මතවාදයට ගත හැකි ද යන්න ද? එහෙත් එය එසේ ම දැයි හරියට ම කිව නොහැක්කේ ඔහු කිසි විටෙකත් නිරවුල් ව කරුණු ඉදිරිපත් නොකරණ බැවිනි.
ඔහුට අවශ්‍යඅමපෂ (ඔහු කියවන පොතේ කතුවරයාට අවශ්‍යඅමපෂ දේ ඔහු තේරුම් ගත් අයුරෙන්) ඊනියා ස්වාභාවික වරණය ඊනියා පොදු මතවාදයක් තුළට ගැනීම ද, එසේත් නැතහොත් ඊනියා ස්වාභාවික වරණය ඊනියා පොදු මතවාදය බවට පත්කර ගැනීම ද යන්න ඔහු ලියන දෙයින් පැහැදිලි නො වේ. කෙසේ වෙතත් ඔහුට ඊනියා පොදු මතවාදය හෙවත් සියල්ලෙහි ප්‍රවාදය ගැන මෙලෝ හසරක වැටහීමක් නොමැති බව පැහැදිලි ය. සියල්ලෙහි ප්‍රවාදයකින් කෙරෙන්නේ ලෝකය එම ප්‍රවාදය ඇසුරෙන් විස්තර කිරීම ය. ඊනියා ස්වාභාවික වරණය පොදු මතවාදය නම් එයින් අදහස් කෙරෙන්නේ මුළු ලෝකය ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදයෙන් තේරුම් ගත හැකි බව ය.
අමරසිංහ මහතා කියවන පොතේ කතුවරයාට හා එවැනි අදහස් දරණ අනෙක් බටහිර විද්‍යඅමපෂාඥයන්ට මේ පිළිබඳ කිනම් මත ඇත්තේ දැයි අපි නො දනිමු. අමරසිංහ මහතා කතුවරයාගේ හා පොතේ නම සඳහන් කරන්නේ නම් ඒ දැනගැනීමට අපට ඒ තොරතුරු වැදගත් වනු ඇත. විවිධ පොත්වල නම් සඳහන් කර ඇති අමරතුංග මහතාට අදාළ පොතේ නම සඳහන් කිරීමට අපහසවක් වේ ද? ඒ එසේ ද යැයි දැනගනු කැමැත්තෙමි. අමරතුංග මහතා ලියන දෙයින් අපට නිගමනය කිරීමට සිදුවන්නේ ඒ කතුවරයාට (ඇතැම් විට කතුවරුන් විය හැකි ය. එහෙත් අපි ඒකවචනයෙන් ම ඒ ගැන සඳහන් කරමු.) ද සියල්ලෙහි ප්‍රවාදය ගැන එතරම් අවබෝධයක් නැති බව ය. අමරතුංග මහතා ලියන වල්පල්වලින් එවැනි නිගමනයකට පැමිණීම සාධාරණ නොවන නමුත් අපට වෙනත් විකල්පයක් නැත.
පොතේ කතුවරයා ඊනියා ජීවිතයේ අරුතක් ගැන සඳහන් කරන්නේ මේ තත්ත්වයෙන් ගොඩ ඒමට යැයි සිතිය හැකි ය. අමරතුංග මහතා ද තොරතෝංචියක් නොමැතිව ජීවිතයේ අරුතක් ගැන කියවයි. ඩාවින්ගේ ප්‍රවාදයෙන් ලෝකය තේරුම් ගැනීමට නොහැකි බව අමරතුංග මහතා කෙසේ වෙතත් පොතේ කතුවරයා දන්නේ යැයි සිතිය හැකි ය. ඔහු ඊනියා ජීවිතයේ අරුතක් ගැන කතාකරන්නේ එබැවින් යැයි සිතෙයි. ජීවිතයේ ඊනියා අරුත ඩාවින්ගේ ප්‍රවාදයෙන් කියැවෙන්නේ නම් ඒ ප්‍රවාදය සියල්ලෙහි ප්‍රවදයක් ලෙස සැලකිය හැකි යැයි පොතේ කතුවරයා සිතන්නේ ද?
කෙසේ වෙතත් ජීවිතයේ අරුත සියල්ලෙහි ප්‍රවාදයක් සමග සම්බන්ධ කිරීමට දරණ ප්‍රයත්නය ම බටහිර ක්‍රිස්තියානි සංකල්පවලින් ගලා එන්නකි. පළමුවෙන් ම අප කලින් ලිපියක සඳහන් කර ඇති ආකාරයට ජීවිතයේ අරුත යන්න ම බටහිර ක්‍රිස්තියානි සංකල්පයකි. දෙවනුව ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදය ම ක්‍රිස්තියානි අදහසකි. ඩාවින් මැවුම්වාදය ප්‍රතික්‍ෂෙප කරනවා විය හැකි ය. එහෙත් යමකු මැවුම්වාදය ප්‍රතික්‍ෂෙප කළ පමණින් ඔහු බටහිර ක්‍රිස්තියානි අදහස්වලින්, ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙන් මිදුණේ යැයි කිව නො හැකි ය.
ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි මූලික වන්නේ මැවුම්කරුවා පිළිබඳ සංකල්පය නොව ආරම්භයක් පටන්ගැනීමක් පිළිබඳ සංකල්පය ය. මැවුම්කරුවා යන්න එහි එක් ප්‍රභේදයක අංගයක් පමණකි. මැවුම්කරුවකු ඇතිව හෝ නැතිව හෝ ආරම්භයක් තිබිය හැකි ය. අද බටහිර පිළිගත් විශ්වවේදයට අනුව මහාපිපිරුමක් තිබී ඇත. සියල්ල ආරම්භ වී ඇත්තේ මහා පිපිරුමෙනි. එහි ඇත්තේ මැවීමකි. මැවුම්කරුවකු නැතිව වුවත් මැවීමක්, ආරම්භයක් වෙයි. ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදය එහි අතුරුඵලයක්, කොටසක් පමණකි. බටහිර විද්‍යඅමපෂාවට අනුව ජීවය අජීවයෙන් ඇති වී තිබේ. අජීවයෙන් ඇති වූ ජීවය විකාශය වී ඇත්තේ කෙසේ දැයි ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදයෙන් විස්තර කෙරෙයි. ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදය මහාපිපිරුමෙන් වෙන්කළ හැකි නො වෙයි.
අමරතුංග මහතා බටහිරයන්ගේ පොත්වලින් ගෙන ජීවය අජීවයෙන් ලැබුණේ කෙසේ දැයි විස්තර කිරීමට උත්සාහ කරයි. ඇමයිනෝ අම්ලය ගැන ඔහු කරන විස්තරය ඒ සඳහා ය. එය ඩාවින්ගේ පරිණාවවාදය හෙවත් ඊනියා ස්වාභාවික වරණය නො වේ. එහෙත් ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදය මහාපිපිරුම සමහ සම්බන්ධ ය. බටහිර විද්‍යඅමපෂාවට අනුව ඇමයිනෝ අම්ලයට ද මුලක් ඇත. අදාළ අණු ඇතිවූයේ කෙසේ ද? එහි දී විවිධ පරමාණු නිර්මාණය වූයේ කෙසේ ද යන්න තේරුම්කර දිය යුතු වෙයි. එනම් ඒ විස්තර කළයුතු වෙයි. වෙනත් වචනවලින් කිවහොත් කතන්දරයක් ගෙතීමට සිදුවෙයි.
අද බටහිර තාරකා භෞතිකයට අනුව පරමාණු ඇති වත තිබෙන්නේ තාරකාවල ය. තාරකා ඇති වුයේ කෙසේ ද? පළමු පරම්පරාවේ තාරකා ආදී වශයෙන් මේ තාරකා ඇති වූයේ කෙසේ ද යන්න අමරතුංග මහතාගේ පොතේ ඇත්දැයි මම නො දනිමි. ඒ සියල්ල පට්ටපල් බොරු ය. මම මේ සියල්ල පශ්චාත් උපාධියට ද හදාරා ඇත්තෙමි. අමරතුංග මහතා කියනු ඇත්තේ මා ඒ කිසිවක් නොදන්නා බවත් ජනප්‍රිය පොත්වලින් ඔහුට තේරෙන ආකාරයට කරුණු එකතු කරගන්නා ඔහු වැනි දන්ත වෛද්‍යඅමපෂවරුන්ට ඒ තේරෙන බවත් ය. ඒ ඊනියා ප්‍රවාද බටහිර විද්‍යඅමපෂාඥ්‍රයන් විසින් ගොතන ලද කතන්දර ය. ඔවුන්ගේ හිතළු ය. ඊනියා සාර්ථක හිතළු බටහිර විද්‍යඅමපෂාවේ ප්‍රවාද වෙයි. ඩාවින්ගේ පර්ණාමවාදය ද සාර්ථක වත ඇති තවත් හිතළුවක් පමණකි.
ඊනියා ජීවිතයේ අරුතක් ගැන අමරතුංග මහතාටත් ඔහුගේ පොත ලියු කතුවරයාටත් සිදු වී ඇත්තේ බටහිර විද්‍යඅමපෂාවේ ඊනියා සියල්ලෙහි ප්‍රවාදය අසාර්ථක වී ඇති බැවිනි. අමරතුංග මහතාගේ කතුවරයා හා වෙනත් බටහිර බුද්ධිමතුන් සූදානම් වන්නේ ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදයෙහි ජීවිතයෙහි අරුතක් ඇති බව කීමට ය. එහෙත් මේ සමග බටහිර විද්‍යඅමපෂාව පදනම් වී ඇති ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි තවත් ලක්‍ෂණයක් විද්‍යඅමපෂමාන වෙයි. එය අප ඊනියා ජීවිතයේ අරුත සම්බන්ධයෙන් ඉදිරිපත් කරන තුන්වැනි කරුණ ය. ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය මොන තරම් බේගල් දෙසා බෑවත් මානව කේන්ද්‍රී ය.
යුදෙවු චින්තනය ආරම්භයේ දී ම මානව කේන්ද්‍රිය වෙයි. පරණ තෙස්තමේන්තුවට අනුව දෙවියන් වහන්සේ ආරම්භයේ දී ලෝකය (විශ්වය) මැවූහ. ඉර හඳ තාරකා මැවූ උන්වහන්සේ මිනිසා (පිරිමියා) මවා ගැහැණිය ද සමග ලෝකය පිරිමියාට භාරදුන්නේ ය. මේ සියල්ලෙන් අදහස් වන්නේ දෙවියන් වහන්සේ මිනිසා වෙනුවෙන් ලෝකය මවා ඇති බව ය. ඉර, හඳ, තාරකා, සතා සීපාවා සර්පයා, ගස් කොළන් ආදී සියල්ල මවා ඇත්තේ මිනිසා (පිරිමියා) වෙනුවෙනි. බයිබලය මානව කේන්ද්‍රිය වෙයි. දෙවියන් වහන්සේ මිනිසා මවා ඇත්තේ උන්වහන්සේගේ ප්‍රතිබිම්බය ලෙස ය.
ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි යුදෙවු චින්තනයෙන් ගත් මේ මානව කේන්ද්‍රීය කොටස ද ඇතුළත් වෙයි. බටහිර විද්‍යඅමපෂාව ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනය මත පදනම් වී ඇති හෙයින් මානව කේන්ද්‍රිය වෙයි. බටහිරයන් කියන්නේ විශ්වයේ කේන්ද්‍රය පොළොව (මිනිසාගේ වාස භූමිය – නිජ භූමිය) ලෙස තිබුණ ද කොපර්නිකස්ගේ ඊනියා විප්ලවයෙන් පසු (භාරතයෙන් හොරට ලබාගත් සූර්ය කේන්ද්‍රවාදය හඳුන්වාදීම) එය පොළොවෙන් ද එබැවින් මිනිසාගෙන් ද ඉවතට ගිය බව ය.
එහෙත් එය කිසි දිනෙක සිදුවන්නක් නො වේ. දැනුම නිර්මාණය කෙරෙනුයේ මිනිසා විසිනි. දෙවිවරු ආදී අනෙක් සත්ත්වයෝ පහළොස්වැනි සියවසෙන් පසු එයට මැදිහත් නො වෙති. අද වන විට එය මානව කේන්ද්‍රි තත්ත්වයෙන් ද තවත් කෙටි වී ඇත. අද ලෝකය මත පටවන දැනුම මුළුමනින් ම බටහිර කේන්ද්‍රිය වෙයි. එවැනි දැනුමක සිවුපාවුන් ගස් කොළන් පිළිබඳ දැනුම පමණක් නොව ආසියාතිකයන් හා අප්‍රිකානුවන් පිළිබඳ දැනුම ද නිර්මාණය කෙරෙන්නේ බටහිරයන් අතිනි. ඒ දැනුම අපි හිස් මුදුණෙන් පිළගනිමු.
අපට කොටින් පරාජය කළ නොහැකි බවට දැනුමක් නිර්මාණය කළෝ බටහිරයෝ ය. අපට ඒ කසිකබල් දැනුම ෙසෙද්ධාන්තික තලයේ පැරදවීමට හැකි විය. අමරතුංග මහතා අද කොටි පැරදවීම ගැන සතුටු වන්නේ යැයි සිතමි. එහෙත් අප බටහිර දැනුම අභියෝගයට ලක් නොකළේ නම් අදත් ප්‍රභාකරන් ජීවත්වීමට තිබිණි. අමරතුංග මහතා හෝ ඔහුගේ ආදර්ශී බුද්ධිමතකු වූ ගුණදාස අමරසේකර මහතා හෝ බටහිර මතවාද පරාජය කිරීමට වෙනත් මතවාදයක් ඉදිරිපත් කළ බවක් දැනගැනීමට නැත.
ඊනියා ජීවිතයේ අරුත තීරණය කෙරෙන්නේ බටහිරට සාපේක්‍ෂව මිස සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියට සාපේක්‍ෂව නො වේ. සිංහල බෞද්ධ සංස්කෘතියෙහි ඊනියා ජීවිත අරුත් නැත. සිංහල බෞද්ධයකු ලෙස පෙනී සිටින අමරතුංග මහතාට පමණක් නොව තමන් බටහිර විද්‍යඅමපෂාඥයන් යැයි සිතන, එහෙත් එසේ නොවන එවැනි බොහෝ අයට තමන් සංස්කෘතික වශයෙන් යුදෙවු ක්‍රිස්තියානීන් බව වටහා ගැනීමට නොහැක්කේ ඔවුන් ලබා ඇති අධ්‍යඅමපෂාපනය හේතුකොටගෙන ය.
අමරතුංග මහතා ඩාවින්ගේ පරිණාමවාදය ගැන මැත දොඩවන්නේ එය ග්‍රීක යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි චින්තනයෙහි යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියෙහි නිර්මාණය කෙරී ඇති එක් පට්ටපල් බොරුවක් බව නොදැන ද? ඔහු අග්ගඤ්ඤ සූත්‍රය ගැන කියන්නේ කුමක් දැයි දැනගනු කැමැත්තෙමි. ඔහුට මේ ප්‍රශ්නය මෙයට ඉහතදී ද යොමුකර ඇති නමුත් ඔහු එයින් සුපුරුදු පරිදි පැන ගියේ ය. අග්හඤ්ඤ සූත්‍රයෙහි ඇත්තේ ඊනියා ප්‍රවාදයක් හෙවත් යම්කිසිවකු විසින් ගොතන ලද කතන්දරයක් නො වේ. ඒ බුදුන් වහන්සේ ලෝකය පැණවූ ආකාරය ය. ඒ උන්වහන්සේගේ ප්‍රත්‍යඅමපෂක්‍ෂය වෙයි. අමරතුංග මහතාට වැදගත් වන්නේ බුදුන් වහන්සේගේ ප්‍රත්‍යඅමපෂක්‍ෂය ද, එසේත් නැත්නම් ඩාවින්ගේ පට්ටපල් බොරුව ද? ඔහුට වැදගත් යුදෙවු ක්‍රිස්තියානි සංස්කෘතියෙහි ඊනියා ජීවිතයේ අරුත ද, එසේත් නැත්නම් ජීවිතය බොරුවක් බව දකින නිවන් අවබෝධය ද?
2015 ජනවාරි 28 විදුසර
